حسینیه 598/ همه جا تزیین شده است، بسیاری از رهگذران لباس نو پوشیدهاند و به یکدیگر
تبریک میگویند، اینها را حاکم وقت به مردم حکم کرده است و این در ادامه
تبلیغات ایام طولانی گذشته است... جارچیان احکام حاکم را با صدای بلند در
سطح شهر شام جار میزنند... روز اول صفر است، قرار است اسرای واقعه کربلا
را از دروازه کوفه، وارد شهر کنند.
اول ماه صفر مصادف است با ورود کاروان اسرای کربلا به شهر شام. وقایع این روز به شرح زیر است :
وارد کردن سر مطهر امام حسین (ع) به شام
بنیامیه این روز را به خاطر ورود سر مطهر امام حسین (ع) به شام عید قرار داد.
ورود اهل بیت (ع) به شام
با رسیدن خبر نزدیک شدن اسرای اهل بیت (ع) به دمشق، یزید دستوراتی صادر کرد از جمله آنکه:
1.تاجی جواهر نشان و تختی مرصع به سنگهای قیمتی آماده کنند.
2.بزرگان هر صنف با کمک یکدیگر شهر را در کمال زیبایی زینت کنند.
3.تمام اهل شهر لباسهای زینتی بپوشند و خود را بیارایند.
4.همگی در معابر رفتوآمد کرده، به یکدیگر تبریک بگویند.
5.پس از آمادگی کامل با طبل و شیپور به استقبال اسرا بروند.
6.جارچیان در شهر جار بزنند "سرهای بریده و زنان و اطفال کسانی به شهر
وارد میشوند، که به قصد براندازی حکومت عازم عراق بودهاند، ولی عامل
خلیفه یعنی "ابن زیاد" آنها را کشته است. هر کس خلیفه را دوست دارد امروز
شادی کند".
شامیان نیز کوتاهی نکرده و بر فراز بامهای خانهها بیرقهای رنگارنگ برافراشتند و در هر گذری بساط شراب پهن کردند.
نغمه آوازه خوانان بلند بود و مردم دسته دسته به سوی دروازه کوفه
در دمشق میرفتند و عدهای از شهر خارج شده بودند. این در حالی بود که اهل
بیت(ع) مصیبت زده و داغدار پیامبر (ص) را - که جبرئیل امین پاسبان حریم
محترمشان بود- همراه با نیزهداران تازیانه به دست و بیرحم وارد دروازه
ساعات کردند. شامیان همین که اسرا را دیدند زبان به جسارت گشودند.
کاروان
اسرا هنگام حرکت به سوى شام از شهرها و روستاهاي بسياري عبور کردند و در
بسيارى از اين مناطق مردم به محض باخبر شدن از شهادت امام حسين(ع) و اسارت
خانواده آن حضرت سوگوارى و قاتلان آن حضرت را لعنت مي کردند.
پس از
آن که امام حسين(ع) و ياران باوفاي آن حضرت در صحراي کربلا به دست لشکريان
سفاک عمر بن سعد به شهادت رسيدند، خانواده آنان به اسارت درآمده و در روز
يازدهم محرم آنان را از کربلا به کوفه و سپس شام منتقل کردند.
عبيدالله
بن زياد که استاندار کوفه و بصره و عامل يزيد بن معاويه در عراق و
فتنهگر اصلى واقعه کربلا و از دشمنان سرسخت اهلبيت(ع) بود، دستور داد
اسيران را با همان حالت اسارت و در پوشش نامناسب وارد مجلس کنند تا به خيال
خود خدشه اي به جايگاه والاي اهل بيت وارد کند .
پس از چند روز اقامت اسيران در کوفه آنان را روانه شام کردند تا در مجلس يزيد بن معاويه حاضر کنند.
کاروان
اسرا هنگام حرکت به سوى شام از شهرها و روستاهاي بسياري عبور کردند و در
بسيارى از اين مناطق مردم به محض باخبر شدن از شهادت امام حسين(ع) و اسارت
خانواده آن حضرت سوگوارى و قاتلان آن حضرت را لعنت مي کردند.
اول ماه صفر سال 61 هجرى قمرى، اسيران و سرهاى شهيدان واقعه کربلا وارد دمشق، مقر حکومت يزيد بن معاويه شدند.
مدتى
که اسيران در شام اقامت داشتند رويدادهاى گوناگونى براى آنان به وقوع
پيوست که از همه مهمتر درگذشت دختر خردسال امام حسين(ع) در خرابه شام،
مناظره حضرت زينب(س) و ديگر افراد خانواده سيدالشهدا با يزيد و خطبه به
يادماندنى امام سجاد(ع) در حضور يزيد، درباريان و اهالى دمشق در مسجد اموى
بود.
اين افشاگريها و مبارزههاى پنهان و آشکار اهلبيت در حالت
اسيرى، يزيد را نزد مسلمانان بىمقدار و بىاعتبار کرد و پس از مدتى، وضعيت
شام را بر ضد يزيد و به هوادارى از امام حسين(ع) تغيير داد.
يزيد
ناچار شد به جرم و جنايت خود و سپاهيان و عاملان جنايت پيشه اعتراف کرده،
از امام زينالعابدين(ع) عذرخواهى و پس از مدتى آنان را آزاد و با احترام و
عزت به مدينه منوره عودت دهد.