احتکار خانگی را مردمی انجام میدهند که از ترس کم شدن کالا، مقدار زیادی از آن را میخرند و در خانه خود احتکار میکنند.
شاید خطرناکتر از احتکار ۹ هزار ماشین در یک پارکینگ بزرگ، احتکار ۵ تن عدس در یک سوله است.
احتکار خانگی یک احتکار خاموش است که علاوه بر ضربه شدیدی که به اقتصاد میزند آسیب روحی زیادی هم به شهروندان وارد میکند.
بدیهی است که وقتی احتکار خانگی درباره محصولات فوق بیفتد، میزان احتکار آن بیشتر از بزرگترین پارکینگهای ایران و بزرگترین سولههای ایران خواهد بود.
چون این احتکار در خانه تک تک ایرانیان انجام میشود و هر چند کم، وقتی که با هم جمع بشود به حجم زیادی خواهد رسید.
احتکار خانگیبرای مقابله با احتکار خانگی باید از خودمان شروع کنیم. مردم باید بدانند که نباید بیش از نیازشان یک وسیله را در خانه نگهداری کنند.
حالا این وسیله میخواهد پوشک باشد، نوار بهداشتی باشد، سس باشد، پارچه یا کفش یا هر چیز دیگر.
برخی عکسها از بعضی از مناطق ایران به ویژه از شهرهای بزرگ نشان میدهد که مردم قفسههای حبوبات، ماکارونی، مواد غذایی، مواد شوینده و آرایشی و بهداشتی را در فروشگاههای بزرگ خالی و آنها را در انباری و خانه خود احتکار کردهاند.
متاسفانه برخی از مردم وقتی وارد فروشگاه های زنجیره ای می شوند دچار نوعی
از خود بیخود شدن و هیجان خرید می شوند و تصورشان بر این است که احتمالا از
یکی دو روز آینده مملکت دچار قحطی زدگی طولانی خواهد شد.
این احتکار بسیار خطرناکتر از احتکار
رسمی محتکران است. از خودمان شروع کنیم و هیچ چیزی را بیش از نیاز در خانه
نگه نداریم. چون ضربهای که این کار به اقتصاد میزند باز هم به خود ما بر
میگردد و در روزها و ماههای آینده زندگی خودمان را تباه خواهد کرد.