فاتحه "دیپلماسی لبخند" خوانده شده است/ روحانی هم به صف منتظران "بهارستان" پیوست

سرویس سیاسی پایگاه 598- رضا احمد زاده/ روحانی به مجلس فراخوانده شده است. این تیتر و مبحث چند روز گذشته رسانه‌های مکتوب و مجازی کشور بوده است. البته این امر موضوع غریبی در کشور نیست و در دوره‌های قبلی دیده‌شده است که روسای جمهور بعضاً برای موضوعات مختلف کابینه در بهارستان حضور یافته‌اند لیکن دولت تدبیر و امید حسن روحانی به دلیل:

1- چالش‌های شدید سیاسی علی‌الخصوص درباره برجام و خروج آمریکا از آن و عدم توانایی ایران برای احقاق حقوق خود که تیم هسته‌ای در مفاد قرارداد به عناوین و انحاء مختلف به آن متعهد شده است که شکایتی را در هیچ مرجع جهانی مطرح نسازد.

2- بازگشت برخی تحریم‌های تعلیق شده در مفاد برجام که توسط تیم هسته‌ای روحانی به‌دروغ در صحن علنی مجلس/ کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس و نشست‌های مختلفی که در صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران با عنوان "لغو" تحریم‌ها" ذکرشده و بر آن تأکید شده بود در فواصل زمانی ماه‌های جاری و آینده

3- عدم همکاری و همراهی اروپا با دولت حسن روحانی برای ایجاد راه‌کارهایی برای مقابله با تحریم‌های یک‌جانبه آمریکا و همچنین خروج شرکت‌های اروپایی از کشور به دلیل ترس از قطع منافع و جریمه‌های احتمالی همکاری با ایران توسط آمریکا.

4- ناتوانی تیم اقتصادی دولت در کنترل بازار ارز و طلا در ماه گذشته تاکنون که تکانه‌های سنگینی را به اقتصاد ملی و معیشت مردم وارد ساخته و موجبات بروز برخی چالش‌های خیابانی را در برخی استان‌ها و شهرها فراهم آورده است به‌طوری‌که قوه قضائیه با دستگیری برخی مدیران بانک مرکزی و اخلال گران بازار ارز وارد عرضه مبارزه گردیده است.

5- فشار افکار عمومی به مجلس شورای اسلامی برای پیگیری و انجام وظایف مصرح در قانون اساسی برای نظارت و کنترل دولتمردان با اهرم‌هایی مانند استیضاح و رأی عدم اعتماد به وزرا و عدم‌کفایت ریاست جمهوری از یک‌سو و درخواست‌های مردمی در فضای مجازی از شخص حسن روحانی برای استعفا و برگزاری انتخابات زودهنگام از طرف دیگر.

6- انجام تعهدات زودهنگام برجام طرف ایرانی توسط دولت روحانی در تخریب و بتن‌ریزی راکتور هسته‌ای و سانتریفیوژهای مراکز هسته‌ای کشور بدون آنکه طرف‌های غربی حتی به یک تعهد خود در برجام عمل کرده باشند و فروش و خارج کردن محصولات تولیدی مراکز هسته‌ای به خارج از کشور.

7- فعال شدن مجلس دهم در فراخوانی روحانی به مجلس امروز آزمایشی بزرگ برای این دوره مجلس است که آیا "وکیل الدولگی" برازنده او و نمایندگان آن است یا "وکیل المله" بودن. اگر رفت‌وآمد وزرای دولت روحانی بیشتر از دولت نهم و دهم نباشد کمتر نیست لیکن قطعاً نوع برخوردی که با دولت وزرای دولت دهم شد یا دولت روحانی نشده است و آش قضیه آن‌قدر شور شده است که اصل فراخوانی به مجلس دهم نوعی " لابی‌گری برای کسب امتیازات مادی " برای نمایندگان تلقی گردیده است و فراخوانی روحانی به مجلس نیز از این باب اما در ابعادی بزرگ‌تر ارزیابی می‌شود به‌طوری‌که جعفر زاده ایمن آبادی نماینده مجلس با اشاره به دیدار رئیس‌جمهور با نمایندگان ملت گفت: فراکسیون مستقلین چندین هفته است که درخواست دیدار با آقای روحانی را داده است، اما ایشان وقت نمی‌دهد. توقع داریم رئیس‌جمهور وقت بگذارد تا حرف‌ها گفته شود اما متأسفانه این دیدار موکول به هفته‌های دیگر می‌شود (1). این سخنان نشان می‌دهد که مجلس نیز شاید بخواهد قدرت خود را به رخ روحانی بکشد اما فقط در این حد نه بیشتر زیرا ایشان از حامیان پر و پا قرص روحانی هستند

و قطعاً درحالی‌که چند سال به پایان دوره دوم دولت مانده است تیرگی روابط سیاسی دو جریان را به نفع خودارزیابی نمی‌کنند.

شایان‌ذکر است که سوگمندانه بخش وسیعی از جامعه بنا به یک لجبازی تاریخی که ناشی سوء رفتار بسیاری از بزرگان سیاسی این کشور بوده که نمونه بارز آن در سالهای 84 و 88 رخ‌نمود هیچ‌گونه اعتمادی به دلسوزی و همچنین دلواپسی نیروهای اصلاح‌طلب و اعتدالیون امروز ندارند و حتی نمی‌خواهند داشته باشند. موارد یادشده به همراه التهابات بازار، آشفتگی‌های نابسامان کلی اقتصاد تک‌محور، تعارض‌ها و بحث‌های عقیدتی موجود در منطقه پرآشوب، عدم شفافیت دولت در اطلاع‌رسانی بابت انعقاد بسیاری از پیمان‌های بین‌المللی و خیلی چیزهای دیگر، یک فضای گنگ و پیچیده ایجاد کرده که بیشتر به نفع همان طیفی است که در اردیبهشت و خرداد 92 و 96 مجبور شد با نوعی پروپاگاندای رسانه‌ای گسترده با موفقیت رقیب هراسی جریان مقابل را در افکار عمومی القا کرده و به این وسیله به مطامع حزبی و گروهی خود برسد و امروز هم همین جریان پیروز است که به‌نوعی مردم را بسیار زیرکانه مورد سرزنش قرار داده و خطابشان می‌کنند که این شما بودید که با انتخابتان به جریان فکری ما مشروعیت قانونی بخشیدید. درمجموع هم حسن روحانی و هم مجلس دهم به ریاست علی لاریجانی به نقطه‌ای رسیده‌اند که دیگر در آغوش گرفتن همدیگر – البته از نوع سیاسی آن – اثری ندارد. مردم خواهان انجام‌وظیفه قانونی هر سه قوه و برخورد با عاملان وضعیت اقتصادی و معیشتی امروز کشور و ملت هستند. لذا سران قوا خصوصاً دو قوه مجریه و مقننه که در سال آینده و سال 1400 باید در محک انتخاباتی مردم خود را قرار دهند و رفتار دولتمردان آمریکایی نشان داده و می‌دهد که دیگر ادامه بی‌تفاوتی و سکوت در برابر تخلفات مدیران و آقازاده‌ها و اختلاس‌های کلان مدیران دولت روحانی و عدم مجازات ایشان امکان‌پذیر نیست.

روحانی باید به مجلس بیاید و هیچ منتی هم ندارد وظیفه قانونی او آمدن و وظیفه مجلسی فراخوانی و سؤال و بررسی است و قطعاً یک ماه آینده تا زمان حضور روحانی در مجلس آبستن حوادث و موضوعات سیاسی حساسی است که تمامی ساختار انقلاب اسلامی و دولت منبعث از آن باید در تراز انقلاب اسلامی در برابر غربیان و آمریکائی‌ها صف‌آرایی کنند و مطمئناً فاتحه "دیپلماسی لبخند " خوانده‌شده است و روحانی باید فکر دیگری بکند و یا صندلی را به فرد دیگری واگذار کند.