به تداوم و اتصال انقلاب اسلامی تا ظهور موعود و منجی
انسان و عالم ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ امیدواریم اما با این حال
نمی توان فاقد نگرانی بود و احتمال شکست را نداد.
بدترین اتفاق
احتمالی این است که جمهوری اسلامی به دلیل فساد گسترده و لجام گسیخته
مالیِ و دست اندازی چپ و راست به بیت المال و یاس مردم از برخورد لازم و
کافی و بازدارنده، دچار ادبار و شکست شود.
اگرهرعاملی موجب شکست
شود (که به آسانی نمی شود) مانند حمله نظامی و شرایط سخت اقتصادی و ندانم
کاری های مدیریتی و تسلیم در برابر زیاده خواهی های آمریکا و ... شاید
قابل توجیه و تحمل باشد اما شکست حکومت و نظامی که به اسم اسلام و عدالت
بر پا شد به واسطه فساد گسترده مالی و اشرافی گری مسئولان و مجامله آنان با
مفسدان،- که با برخورد قاطع دستگاه قضایی قابل مهار بوده و است - بدترین
گزینه روی میز سنتهای خداوند برای جمهوری اسلامی است.
عموم دلسوزان
و نخبگان و مردم نسبت به واکنش مقام معظم رهبری به عنوان ناخدا و سکاندار
سفینه انقلاب در برابر فسادهای یاد شده، دچار سئوال و ابهام هستند و کمیت و
کیفیت واکنشهای معظم له و دستگاه قضایی زیر نظر و گوش به فرمان ایشان را
در برابر این معضل کافی نمی دانند.
آیا از سوی دفتر رهبری این تلقی و
مطالبه عمومی به درستی به ایشان منتقل شده است؟ دلسوزان و چشمهای نگران و
دوستدار انقلاب و رهبری چگونه می توانند از این امر مطمئن شوند؟