ای که دستت می رسد، کاری بکن!

مجموعه های تبلیغیِ یک کشور نیز، از آن دست نهادهایی است که اگرچه در شرایط عادی هم فعال هستند؛ اما در شرایط خاص، بایستی به صورت ویژه عمل کنند.

اگرچه در حال حاضر کشور ما درگیر جنگ نظامیِ عمده ای نیست؛ اما جنگِ اقتصادی پیش آمده، کشور را در شرایطی قرار داده که لزوم فعالیتِ ویژه ی دستگاه های فرهنگی_تبلیغی را دو چندان می کند. فعالیت هایی که کار ویژه ی دستگاه های تبلیغی است و در این زمان باید حُسن فایده ی خود را نشان دهد.

شایعاتِ موجود در فضای حقیقی و مجازی، آمارهای دلسرد کننده، وضعیت نامناسب معیشتی، بحران های ناشی از تحریم، فسادها و وضعیتِ اقتصاد کشور؛ مردم را در شرایط بدی قرار داده که روح و روان آن ها را آلوده است. شرایطی که روز به روز بر نگرانی ها، استرس ها و عصبانیت مردم اضافه می کند و موجبات درگیری و اتفاقات ناهنجار ثانویه را فراهم می آورد.

حضور مؤثرِ متولیان فرهنگی_تبلیغی در فضای کنونی جامعه، می تواند تا حد زیادی از اثرات سوءِوضعیتِ پیش گفته بکاهد. رفع شبهات، دفع شایعات بی اساس، تبیین و توضیح شفافِ وقایع و اتفاقات پیش آمده، ایجاد فضای نشاط و امید بخش به کشور و...؛ از جمله اموری است که در حال حاضر باید توسط نهادهای تبلیغی انجام پذیرد.

کوتاهی در این مسئله، نه تنها فلسفه وجودی این مجموعه ها را زیر سوال می برد؛ بلکه عوارض جبران ناپذیر و گِرِه های کوری را برای جامعه برجای می گذارد که گذشت زمان، دست و دندانی برای باز کردن آن باقی نخواهد گذاشت.