پایتخت و حمله با چوب و چماق‌هایی که به «اوج» می‌رسد

همین اول تکلیف را مشخص کنم که نگارنده هم جزو طرفداران «پایتخت» است و هم جزو منتقدان. طرفدار آن بوده‌ام از همان اولین سری آن و منتقد آن شده‌ام در فصل چهارم و حالا هم پنجمی را مستحق نقد.

نقد دارم چون بهترین سریال سال‌های اخیر تلویزیون با یک تیم کاملا هماهنگ، باید هر بار بهتر از گذشته‌اش باشد و هر بار یک شگفتانه جدید و قرص و محکم داشته باشد. پایتخت ۵ از سری قبلی بهتر است، اما همچنان در رقابت با پیش‌ترهای خودش عقب است.

اما آنچه این روزها «پایتخت» را سر زبان‌ها انداخته، نه خود سریال که حاشیه‌ها و انتقاداتی است که به شکل عجیب و غریبی هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود. شبکه‌های مختلف تلویزیون در ایام نوروز انواع و اقسام ویژه‌برنامه‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی را روی آنتن برده‌اند، اما آیا اصلا خبری از نقد و انتقاد به آنها هست؟ اصلا آنها به کنار، همین سریال پایتخت در سال‌ها و فصل‌های قبلی‌اش با این حجم از انتقادات ریزبینانه و جست‌وجوهای موشکافانه رو‌به‌رو بوده است؟ قطعا پاسخ منفی است. اما چرا امسال پس از پخش هر قسمت آن، یک حاشیه و انتقاد و حتی جنجال به پا می‌شود؟ پاسخ روشن است. چون اول تیتراژ آن لوگوی یک موسسه ثبت می‌شود: «اوج»

اگر نگوییم همه، اغلب دعواها و انتقادات و حاشیه‌سازی‌ها به همین نام برمی‌گردد. و اگر این موسسه مسئولیت حمایت مالی این سریال را برعهده نگرفته بود و می‌گذاشت پرونده پایتخت بعد از فصل چهارم برای همیشه بسته شود، یا یک شوینده اسپانسر می‌شد و مدام محصولاتش را توی چشم و حلق مردم می‌کرد، مشکلی نبود.

مشکل با عوامل پایتخت نیست. اگر انتقادی هم می‌شود، اگر دوستان به اصطلاح اصلاح‌طلب سوزن‌شان روی این سریال گیر کرده نه با سیروس مقدم مشکل دارند نه با محسن تنابنده که اتفاقا گرایشات سیاسی‌اش نه نزدیک که چسبیده به حضرات است.

مشکلات برخاستن دوباره و «اوج» گرفتن یک سریال با موضوع سبک زندگی ایرانی - اسلامی است که نباید با نام یک موسسه فرهنگی وابسته به «سپاه» باشد.

راستی موسسه اوج همان موسسه‌ای نبود که در دوران مذاکرات برای برداشتن سایه جنگ و طلوع آفتاب تابان، بیلبوردهایی را در سطح شهر زده بود تا به دوستان رو به قبله‌ی کدخدا بفهماند وعده‌های سر خرمن طرف مقابل با «صداقت امریکایی» همخوانی ندارد؟!