سرویس فرهنگی پایگاه 598- هاتف الرحمن صالحی/ در روزهای اخیر، جریان رسانه ای معلوم الحالی با فرافکنی کودکانه، به دنبال فرار از پاسخگویی در قبال واقعیت ها و مسائل فراوان پشت پرده سینما از طریق قهرمان سازی کاذب از مجری حامی دولت بوده است.
والله بالله و تالله، ارتباط برقرار نمودن میان توقّف مقطعی برنامه هفت و فصل پایانی برنامه صبحگاهی حالا خورشید با سخنان آتشین و راستین سردار سینمای ایران، به همان اندازه نسنجیده و مضحک است که تلاش مفرط عده ای برای القای عدم وابستگی جناب رشیدپور به دولت فخیمه!
شایان ذکر است حربه تبلیغاتی این جریان در حال افول، اجرای سناریوی مظلوم نمایی، از طریق ایجاد خدشه در مفهوم اصیل وابستگی مقدس بوده است؛ گفتمانی که با لسان شیوای ابراهیم حاتمی کیا، مراسم اختتامیه سی و ششمین جشنواره فیلم فجر را به جولانگاهی برای نمود بارز تعارض ماهوی و بنیادین میان جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی و جریان غربگرا و بی هویتِ نفوذی در سینما و تلویزیون کشور بدل نمود!
شایسته و بایسته است که محضر بندگان حلقه به گوش جناب مجری الدوله منتقدنما عرض شود که حتی اگر ایشان -بنا به تقصیر بارز خویش در جریان اجرای برنامه هفت و نیز زبان درازی غیرادیبانه در اثنای اختتامیه جشنواره فیلم فجر- مشمول اندکی گوشمالی رحمانی و تادیبی گردند، هیچ خللی در کهکشان راه شیری، حرکت وضعی و انتقالی زمین و به طریق اولی، امرار معاش جناب ایشان، رخ نخواهد داد!
چرا که در عوض، بنا به حکمت و رحمت بالغه خداوندی؛ سایه همایونی و عالمگیر جناب روحانی؛ کاروان جهان شمول سفرهای استانی و نیز کارناوال های انتخاباتی دولت، فریاد دلکش و روح نواز "روحانی! دوسِت داریم" توسط حنجره طلایی و مبارک این مجری حاذق و کاربلد، گوش فلک را نوازشی دوباره خواهد داد، ان شاالله تعالی...!