به گزارش سرویس اقتصادی پایگاه 598، سید حمید پورمحمدی، معاون اقتصادی سازمان برنامه و بودجه که به عنوان نماینده دولت در صحن علنی مجلس حضور یافته بود ضمن حمایت از افزایش پلکانی قیمت بنزین گفته است: وقتی قیمت حاملهای انرژی در ایران را با کشورهای همسایه مقایسه می کنیم، تفاوت در برخی حامل ها بین 300 تومان تا 6 هزار تومان است و در این شرایط، قاچاق قطعا محتمل است.
وی در ادامه میگوید: وقتی به آلودگی هوا نگاه میکنیم میبینیم با تصمیمات خودمان منابع ملی را آتش می زنیم تا از آن طرف آلودگی بدست بیاوریم و هموطنان ما در رنج و سختی زندگی کنند.
مسائلی که معاون اقتصادی سازمان برنامه و بودجه در این جلسه مطرح میکند ممکن است برای خیلیها آشنا به نظر برسد، چراکه همین استدلالها را احمدی نژاد 10 سال پیش در گیر و دار اجرای طرح هدفمندی سوخت عینا بیان کرده بود.
اینکه دولت نهم و دهم با چه مصیبتی طرح هدفمندی سوخت را به اجرا درآورد و اینکه چه منافعی از طریق این طرح عاید کشور شد بماند، اما باید از مسئولین دولت روحانی پرسید مگر خود شما نبودید که دو سال پیش بنزین را تک نرخی و طرح هدفمندی سوخت را متوقف کردید؟ پس چرا دوباره به پلکانی شدن قیمت بنزین رو آوردهاید و برای تصویب دوبارهی آن با مجلس چکوچانه میزنید؟
سخنان معاون سازمان برنامه و بودجه در دفاع از چند نرخی شدن قیمت سوخت در حالی بیان میشود که دو سال پیش مدیران همین سازمان با وزیر نفت همصدا شدند و با استدلال ضعیفی همچون "فسادزا بودن بنزینِ چندنرخی" اقدام به حذف کارت سوخت نمودند و به این وسیله راه را برای قاچاق سوخت هموار کردند.
شاید وکیلالدولههایی که به اسم "نمایندگان مردم" کرسی های بهارستان را اشغال کرده اند حاضر نباشند منافعشان را به خطر بیاندازند و علیه دولت حرفی بزنند اما یک رسانه مستقل نمیتواند حیثیت خود را در پس پردههای منفعتطلبی و مصلحتاندیشی پنهان کند.
واقعیت آنست که دولت روحانی قصد داشت در تبوتاب تصویب لایحه بودجه سال 97 قیمت بنزین را از 1000 تومان به 1500 تومان افزایش دهد تا از این طریق بتواند بخشی از بریز و بپاشهای دستگاه اجرایی را تامین کند اما این تصمیم دولت با مخالفت شدید مردم و کارشناسان اقتصادی مواجه شد و دولت به ناچار از این تصیمیم عقب نشینی کرد.
بعد از اینکه دولت روحانی موفق به افزایش قیمت بنزین نشد و محاسباتش به هم ریخت، به این فکر افتاد که برای بالا بردن درآمدهای دولتی موضوع "دونرخی شدن قیمت سوخت" را مطرح نماید.
از رفتار مقامات دولتی میتوان دریافت که آنها قصد دارند بازی جدیدی را در عرصه اقتصادِ سیاسی به راه بیاندازند، البته اینگونه رفتارهای سیاسی در دولت حسن روحانی تازگی ندارد، در مواردی همچون مسکن مهر، دانشجویان بورسیه و آلایندگی بنزینهای تولیدی نیز دولتمردان سعی کردند با فضاسازی روانی اهداف خودشان را به پیش ببرند.
اینک اما بر همه روشن شده که سیاستبازی دولتمردان نتیجهای جز هدررفت منابع ملی و تشدید بیعدالتی در جامعه به همراه نداشته است، علیرغم اینکه مقامات سیاسی دولت فعلی خود را عقلکل تصور میکنند و دیگران را مورد توهین قرار میدهند، باید این واقعیت را بپذیرند که در 4-5 سال گذشته هرچه دولت نهم و دهم رشته بود را پنبه کردهاند.
زمانی که احمدینژاد سکان دولت را در سال 92 به حسن روحانی سپرد، واردات روزانه بنزین در کشور 1 میلیون لیتر بود اما دولت تدبیر در دوره چهارساله اول خود واردات بنزین را به 15 میلیون لیتر در روز رساند، بدون شک بیتوجهی سازمان برنامه و بودجه به نظر کارشناسان اقتصادی و برخورد سیاسی با طرح هدفمندی سوخت مهمترین عواملی است که باعث شده دولت به چنین وضعی گرفتار شود.