اگر ذره ای انصاف داشته باشیم و با نگاه پیشرفت و کارآمدی جمهوری اسلامی نگاه بکنیم نه تنها نباید از حاتمی کیا گله داشته باشیم؛ بلکه باید دستان حاتمی کیا را ببوسیم و این خط شکنی او را ادامه دهیم تا رسانه ملی از این وضعیت فشل و نامتجانس با انقلاب اسلامی خارج شود.
رسانه ملی که امروز بیش از همه مشغول شومن ها و محصور مدیران شومن پسند و نزدیکان و پسرها و دامادهایشان است. رسانه ملی که آنتن را با هر ابزاری و به هر وسیله ای حتی تمسخر و توهین سرمایه های این نظام و آرمان هایش جلو می برد و هیچ کس نیست که بگوید آقای رئیس رسانه ملی این ساختمان قرار بوده دستگاه تبلیغاتی ایدئولوژیک انقلاب اسلامی باشد نه جولانگاه مزوران و انسان های سطحی بی سواد که لگد به همه آن آرمانها می زنند!
این واقعا مایه تاسف و بسی تعجب است که صداوسیما چوب حکومتی بودنش را میخورد اما میدانگاه اپوزیسیون انقلاب اسلامی هم هست.
دقت کنیم که خطاب حاتمی کیا به رشیدپور نیست که رشیدپور یک المان از آن دستگاه عریض و طویلی است که مدیران و شومن هایش قرابتی با سیستم جمهوری اسلامی ندارند. خطاب حاتمی کیا به سیاست گذاران است؛ به مدیران است به انهایی است که صداوسیما را محمل کوتوله پروری و اپوزیسیون نمایی کرده اند.