«یکی از دلایلی که کسی از شاه دفاع نکرد این بود که- شاه با اتکا به درآمدهای نفتی نهادهای مستقل کشور را یا خرید یا از بین برد، از سرمایهدارها تا روشنفکرها. تنها نهادی را که نتوانست این کار را با آن انجام دهد، نهاد دین بود. علت آن هم این بود که اینها استقلال داشتند.»
او، اما در ادامه میافزاید:
«این چیزی که آقایان در قم خیلی متوجه
آن نیستند که هر روز دنبال بودجه بیشتر هستند، همین است. اگر میخواهید
نهاد دین ضعیف شود، بودجه آنها را سه برابر کنید. معیاری که در علمای قم
وجود دارد، برای اینکه چه عالمی قویتر است، میدانید چیست؟ میزان شهریهای
است که به طلبهها میدهد. فکر میکنید بالاترین شهریه را کدام مرجع
میدهد؟ (حدس و گمان شنوندهها). بالاترین شهریه را آقای سیستانی میدهد؛
با اینکه در عراق است و جمعیت آن هم کمتر است. من و شما که میخواهیم خمس و
سهم بدهیم، به کسی که وابستگی دولتی دارد، نمیدهیم. نهاد دین به خاطر
استقلال بود که قبل از انقلاب میتوانست اینقدر کار کند.»
*مسئله کنایههای اصلاحطلبان به حوزه علمیه و بویژه خاستگاه دینی ایران یعنی شهر مقدس قم نه تازگی دارد و نه تمامی!
مسئلهای که البته در کنار آن بیپاسخ ماندن این کنایهها از جانب علمای کشور نیز به شدت خود را به رخ میکشد.
پیش از این، عمادالدین باقی، دیگر فعال اصلاحطلب نیز چندماه قبل طی اظهاراتی گفته بود: «فقه شیعه نشانی از سیره امام علی و امام حسین ندارد!»
در همین حال، نجفقلی حبیبی، دیگر چهره جریان چپ نیز مدتی پیش از این گفت: که: اظهار نظر نادرست مراجع و علما دولت و جامعه را دچار مشکل میکند.