بررسی نوع اشتغال مطابق با گزارشات رسمی مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار طی سالهای ۹۳ تا ۹۵ نشان می دهد در سالهای ۱۳۹۳ و ۱۳۹۴ میزان ۵۶ درصد از شاغلان کشور «مزد و حقوق بگیر» و ۴۴ درصد دیگر «غیرمزد و حقوق بگیر» بودند. «غیرمزد و حقوق بگیر» به این معناست که این افراد خودشان به عنوان کارفرما، کارکن مستقل یا کارکن فامیلی (در قالب خانوادگی) شاغل هستند.
اما این آمار در سال ۹۵ با کمی تغییر مواجه شد به نحوی که سهم شاغلان مزد بگیر و حقوق بگیر یک درصد کاهش پیدا کرد و از ۵۶ درصد در سالهای ۹۳ و ۹۴ به ۵۵ درصد در سال ۹۵ رسید.از این رو میتوان گفت به رغم اینکه تعداد شاغلان در سالهای مذکور رو به افزایش است، اما سهم کل شاغلان مزد بگیر و حقوق بگیر در سال گذشته نسبت به دو سال ما قبل آن اندکی کمتر شده است.
این امر میتواند بیان گر آن باشد که گرایش مزد و حقوق بگیری در میان مردان و زنان شاغل کمتر شده است و در مقابل به نظر می رسد تمایل به خود اشتغالی و گرایش به کسب و کارهای خانگی بیشتر شده است. از این رو هر چند اندک اما نشانههایی از تغییر نگاه به شغل مشاهده می شود.
در عین حال، مطالعات انجام شده توسط مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار نشان میدهد، در گروه مزد و حقوق بگیران، سهم زنان طی سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۵ به میزان ۲.۵ درصد افزایش یافته است به طوری که سهم زنان مزد بگیر و حقوق بگیر از ۱۴.۸ درصد در سال ۱۳۹۳ به ۱۷.۳ درصد در سال ۱۳۹۵ رسیده است.
علاوه بر این نسبت جنسی مزدبگیری در سال ۱۳۹۵ به گونه ای شده که به ازای هر یک زن، نزدیک به ۵ مرد مزد و حقوق بگیر در کشور وجود دارد.
نتایج این مطالعه نشان میدهد مردان و زنان دسترسی بسیار نابرابری به مشاغل مزد و حقوق بگیری دارند به طوریکه در سال گذشته سهم مردان ۸۲.۷ درصد و سهم زنان تنها ۱۷.۳ درصد از مشاغل مزد و حقوق بگیری است.