زخم‌های کهنه‌ای که در معادن سر باز می‌کنند؛
در حالی که همه روز گذشته از "استقلال" مجمع فدراسیون فوتبال خوشحال بودند، امروز اخبار ناخوشایندی به گوش می‌رسد و این نگرانی را به وجود می‌آورد که نکند دوباره تعلیق شویم.
به گزارش خبرگزاری فارس، هنوز خاطره‌های تلخ جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان در ذهن فوتبالدوستان باقی مانده است، هنوز یادمان هست که چطور بیگانگان برای فوتبال ما تصمیم‌گیری کردند و سرنوشت پرطرفدارترین رشته ورزشی کشور به دست کمیته انتقالی داده شد؛ کمیته‌ای که سه عضو آن را فیفا تعیین کرد.
نتیجه مدیریت کمیته انتقالی، تصویب اساسنامه‌ای بود که فیفا و در نهایت هیئت دولت آن را تایید کرد؛ اساسنامه‌ای که حتی همین امروز از سوی برخی نهادهای دولتی و رسمی محترم شمرده نمی‌شود!
تاریخ برای فوتبال ایران در حال تکرار شدن است، این بار البته دادکان و علی آبادی نیستند و طنز تاریخی این است که علی کفاشیان فردی که ۴ سال پیش از سوی سازمان تربیت بدنی به عنوان تنها رئیس پیشنهادی به مجمع فدراسیون معرفی و رئیس فدراسیون شد اکنون مورد عتاب و خطاب نهادهای دولتی و حتی خود وزارت ورزش به طور نهان و آشکار است!
امروز نهادهای دولتی با رئیس پیشنهادی دوره قبل که با نظر دولت آمده بود، مخالفت می‌کنند. دولتی که خودش اساسنامه را تایید کرده امروز برخی مفاد آن را برنمی‌تابد.
رسانه‌ها که در ماه‌های گذشته بارها از علی کفاشیان و مدیریتش انتقاد می‌کردند همه متفق القول از او خواستند که در انتخابات استوار و ثابت قدم بماند؛ نه برای اینکه کفاشیان را رئیسی بی عیب و ایراد برای فوتبال می‌دانستند بلکه دوست داشتند فوتبال اعلام استقلال کند.
رسانه‌ها و مردم دوست داشتند یکبار برای همیشه سیاسیون دست از سر فوتبال بردارند تا شاید نقطه عطفی برای رسیدن به فوتبال واقعا حرفه‌ای و خصوصی ایجاد شود.
کفاشیان انتخاب شد، انتخاباتی که بیشتر شبیه جشن استقلال فوتبال بود، همه خوشحال بودند و حسین قریب هم تلاش کرد خودش را بازنده‌ای خوشحال نشان دهد و به همین دلیل با چهره‌ای بشاش مقابل خبرنگاران ایستاد و گفت دیدید که من گزینه وزارت ورزش نبودم!
کمتر از ۲۴ ساعت بعد اما همه چیز رنگ و بویی دیگر گرفت. فشار نهادهایی مانند سازمان بازرسی کل کشور برای کناره‌گیری علی کفاشیان از پست ریاست فدراسیون علنی شد. حالا خطر تعلیق فوتبال ایران را تهدید می‌کند زیرا فیفا مخالف دخالت دولت یا نهادهای دولتی در ارکان فدراسیون فوتبال است.
اگر در سال ۲۰۰۶ محمد دادکان به جاسوسی و خیانت متهم و از صحنه فوتبال محو شد اما اکنون نمی‌توان به کفاشیان در صورت تعلیق چنین برچسبی زد! چون به گفته مسئولان فدراسیون فوتبال فیفا مسایل رسانه‌ها را رصد می‌کند و فقط کافی است یکی از گزارش‌های چند ساعته اخیر به دست فیفا برسد.
اگر این اتفاق رخ دهد دود این ماجرا تنها به چشم علی کفاشیان نمی‌رود و این فوتبال ایران است که ضرر می‌کند؛ این میلیون‌ها فوتبالدوست ایرانی هستند که دوباره باید شاهد بی‌ثباتی در مدیریت فوتبال باشند و دوباره باید آزموده‌ها را بیازمایند.
روز جمعه قرعه کشی مرحله پایانی مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل برگزار می‌شود. برخی از این هراس دارند که اگر فیفا ما را تعلیق کند در آن صورت بحرین همان گربه سیاه فوتبال ایران جانشین ما شود! همان بحرینی که وقتی گل تساوی را از قطر خوردیم به خاطر حذفش شادمانی و پایکوبی کردیم و هیچ کس از تساوی با قطر ناراحت نشد چون بحرین را حذف شده دیدیم.
اگر این اتفاق رخ بدهد نه تنها چهره خنده‌روی علی کفاشیان غمگین و افسرده می‌شود بلکه جامعه میلیونی فوتبال ایران و فوتبالدوستان دچار ناراحتی و دلزدگی می‌شوند.
ای کاش مسئولان ارشد کشور کمی خویشتندارتر باشند و با تعقل و تامل بیشتر تصمیم گیری کنند. نباید یک جامعه چندین میلیونی را به خاطر اینکه گزینه فلان شخص یا فلان وزارتخانه، رئیس فوتبال نشده به ناکجا آباد برد.
اخبار ویژه
دیدار مسئولان نظام، سفرای کشورهای اسلامی و مهمانان کنفرانس وحدت اسلامی؛
بیانیه ستاد کل نیروهای مسلح؛
تهدیدهای سایبری بوی خون گرفتند؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
