به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، یک بار دیگر، مقام معظم رهبری(دامعزه)، این طبیب حاذق، عالم، صبور و بیغرض انقلاب، لب به سخن گشودند و ما را از خطرات و پرتگاهها پرهیز دادند، و مثل همیشه، بعضی از ماها دامان خودمان را مبرا دانستیم و ضمیر را فقط به شخص خاصی برگرداندیم و بازیِ «کی بود، کی بود، من نبودم» در آوردیم و بالاتر، خودمان را گوینده و عملکنندهٔ قبلیِ همین کلام رهبری دانستیم و اعلام کردیم که ما از خیلی قبل هم همین را میگفتیم که... .
اما بزرگواران! رهبر معظم انقلاب، یک خطمشی غلط را میکوبند که ممکن است من و شما و یا دوستان و همقبیلهایهای ما را هم شامل شود. اینکه ایشان مشی کنونی آقای احمدینژاد و روحانی را در تضعیف نظام نمیپسندند، در کلامشان ظهور دارد، ولی آیا آن نمایندهای که گاه و بیگاه، بخشی از نظام را زیر سئوال میبرد مصداق کلام رهبری نیست؟ آیا آن مسئول قضائی که اعلام میکند «علت حل نشدن مسئله قاچاق این است که مسئولان (یا خودشان یا فرزندانشان یا نزدیکانشان) در این مسئله دست دارند» مصداق نیستند؟ آیا آن روزنامهای که خود را انقلابیترین و در خط رهبریترین معرفی میکند اما مدتهاست که یک تیتر امیدبخش ندارد و تیتر اولش همیشه ناظر به اشکالات دولت است، مصداق نیست؟ آیا آنکه هشت سال، یک دولت را بدون یک خدمت مثبت معرفی میکند، مصداق نیست؟ آیا من و شمایی که مترصد آنیم که یک نکته منفی از مسئولین فعلی یا قبلی که آنان را نمیپسندیم، بیابیم و آن را نقل محافل کنیم و یا در فضای مجازی نشر و بازنشر دهیم، مصداق نیستیم؟
به خود بیاییم. اگر امروز بتوان با لفاظی، خود را مبرّا معرفی کنیم، ولی روزی خواهد آمد که درِ شارلاتانیزم، بسته خواهد بود و زبان و دست و سایر جوارح ما هم علیه ما شهادت خواهند داد. به فکر آن روز باشیم و هشدارهای این حکیم الهی را جدی بگیریم.
* عباس معلمی