صورت مستضعفین از جای کفش پر است...

صورت مستضعفین از جای کفش پر است...


مگر اتفاق عجیبی افتاده است، دقیقا از چه چیزی ناراحتید؟ معاون اول رییس جمهور با کفش به چادر زلزله زده ای رفته است که خانه خراب شده، بیچاره شده و دولت برای کانکس دادن به ان هم منت دارد و شرط می گذارد. اصلا کجای کار اشکال دارد؟ مگر در گذشته غیر از این بوده است؟ جهانگیری خود واقعی را نشان داده است.

جهانگیری رندی کرده و رفتار ریاکارانه را کنار گذاشته است، او ناخوداگاه مناسبات طبقه خویشاوندان سهیم ازقدرت و سرشار از ثروت با مستضعفین و بیچارگان را آشکار کرده است، مستضعفین و پابرهنگان همیشه لگد مال شده اند. نوع نگاه به فقرا و مظلومین مگر چیزی غیر از این بوده است؟
 
رفتار جهانگیری آینه حقیقی نگاه مسئولین جمهوری اسلامی است به مستضعفین و بیچارگان. آنها که هیچگاه مورد توجه نبوده اند، آنها که همیشه زیر پا بوده اند، اما از بس نجابت دارند، هیچگاه صدایشان در نیامده است.

به چهره اندوهگین دستفروش ها، کارتن خواب ها، مادران سرپرست خانوار و کارگران فصلی کنار میادین شهر و ... نگاهی بیندازید، روی صورت گر گرفته از سرمای این بینوایان، همیشه پر است از جای کفش امثال جهانگیری.

۱۲ساعت در بدترین شرایط در کارخانه کار می کند و یک میلیون تومان میگیرد، بدون بیمه و قراردادهای یکماهه و جواب اعتراض هم اخراج است، چند صد هزار کارگر روزانه استثمار می شوند، به هیچ جایی هم بر نمیخورد.

در سرمای شب کیسه های زباله را می گردد تا از گرسنگی نمیرد، دولتی ها به او میگویند آسیب اجتماعی، اما استخوان او را هم در عصر یخبندان، در همین مناسبات ظالمانه ثروت و قدرت شکسته است.

صورت مستضعفین و بیچارگان، و آنهایی که هیچ سرمایه ای ندارند و در هیچ نهاد دولتی استخدام نیستند و ژنشان، ژن بیچارگی است، پر است از جای پای اشراف.

اشکال کار جهانگیری دقیقا کجاست که اینهمه بر آشفته اید؟ همیشه همینگونه بوده است. روال همواره بر این منوال بوده و خواهد بود.


* اکبر شهبازی