بگذار تحریم ها اثر کنند!

به گزارش «تابناک»، باراک اوباما امروز در کاخ سفید میزبان بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی بود. به تبع اجلاس «آیپک»، موضوع ایران مهمترین بحث دیدار امروز این دو نفر بود.

روزنامه «واشنگتن پست» که جزئیاتی از مذاکرات اوباما و نتانیاهو را منتشر کرده، نوشته است که در این دیدار، اوباما با بیان اینکه وقتی بحث امنیت در میان باشد، رژیم صهیونیستی همواره حمایت آمریکا را پشت سر خود خواهد داشت، در عین حال از وی خواست طی ماه های آینده و پیش از تأثیرگذاری تحریم ها از حمله به ایران خودداری کند. 

اوباما مدعی شد اگر رژیم صهیونیستی پیش از آنکه مجموعه تحریم ها علیه ایران در تابستان آتی تأثیر کامل خود را بگذارد، به ایران حمله کند، این امر انزوای دیپلماتیکی که ایران به آن دچار است را از بین خواهد برد و ائتلاف بین المللی که هم اکنون علیه ایران وجود دارد از بین خواهد رفت. 

وی گفت: «من قویاً بر این اعتقادم که فرصتی برای موفقیت دیپلماسی باقی است».

در این دیدار، نتانیاهو از ابراز آنچه موضع محکم اوباما در مورد ایران در اجلاس «آیپک» می دانست تشکر کرد؛ به خصوص بخشی از صحبت های وی که در آن رژیم صهیونیستی را مسئول دفاع از خود دانسته بود.

با نگاهی به این سخنان و مقایسه آن ها با صحبت های اوباما در «آیپک» و پیش از آن در مصاحبه با روزنامه «آتلانتیک»، می توان دریافت که در حقیقت موضع اوباما هیچ تغییری نکرده است. وی پیش از آن هم اهمیت دیپلماسی و تحریم ها را متذکر شده بود و با حمله نظامی رژیم صهیونیستی به ایران مخالفت کرده بود. 

در اجلاس آیپک هم هرچند وی حمایت همه جانبه آمریکا از رژیم صهیونیستی را متذکر شد، اما گزینه نظامی را تنها در صورتی مطرح دانست که تحریم ها به نتیجه نرسد (که به باور او به نتیجه می رسد).

از سوی دیگر، باید توجه داشت با توجه به اهمیت فوق العاده لابی صهیونیست ها در سیاست آمریکا و تأثیرش بر انتخاب روسای جمهور، اوباما اصولاً چاره ای جز اتخاذ موضعی سفت و سخت نداشت؛ موضعی که هم مقامات رژیم صهیونیستی را خوشحال کند و هم انتقادات جمهوری خواهان آمریکا را تا حدی کاهش دهد. وگرنه خود او و همه کارشناسان می دانند سابقه اقدامات نابخردانه رژیم صهیونیستی بیش از آن است که انتظار داشته باشیم برای دست زدن به اقدام نظامی نیاز به تأیید آمریکا داشته باشند.

همچنین باید توجه داشت که آنچه نتانیاهو از اوباما می خواست، تنها یک تأیید حمایت همه جانبه (حتی در لفظ) بود تا از سویی موقعیت او را در میان دولت متزلزل ائتلافی اش در داخل رژیم صهیونیستی مستحکم کند و هم – به زعم خود وی – فشار روانی را بر جمهوری اسلامی ایران افزایش دهد.

به این ترتیب به نظر می رسد صحبت های اخیر برای هر دو نفر بیش از جنبه عینی، دارای بعد تبلیغاتی و مصرف داخلی است. بدون شک اوباما و سیاستگذاران آمریکا از تأثیرات مخرب جنگ احتمالی با ایران بر ثبات منطقه و موقعیت بین المللی آمریکا آگاه هستند. اما به هر حال، این بدان معنا نیست که ما با آسودگی خاطر از کنار تمام این مباحث بگذریم و بدون شک راهبردهای کلان سیاسی در کشور ما باید با توجه دقیق و رصد لحظه به لحظه تحولات نظام بین المللی تدوین شود.