اين رنگ و لعاب كه به عنوان ترفندي براي ترغيب بيماران
براي ادامه درمان به كار گرفته ميشود در حالي مطرح است كه مسئولان
بيمارستانهاي مجري اين طرح سخيف در مواجهه با موضوع، هرگونه پرداخت خارج از
فيش حقوقي آن هم تحت عنوان «حق آرايش» را کتمان ميکنند اما پيگيريهاي ما،
آن هم از پرستاران و كادر بيمارستان، مهر تاييد بر اجراي اين كار ميزند.
حال اين سوال مطرح ميشود مسئولان بيمارستانها كه مدام بر کمبود بودجه و
نبود نقدينگي آنهم به خاطر بدهي بيمهها تاكيد دارند چرا به جاي پرداخت حق
آرايش، قانون ارتقا بهره وري را اجرا نميکنند؟ مطالبه اي که نه توجيه شرعي و
قانوني دارد و توجيه منطقي و عقلاني.
اشتغال يكي از موضوعاتي است كه اين روزها جوانان با آن
درگير هستند و براي يافتن كار، آن هم از نوع مناسبش به مراكز مختلف دولتي و
خصوصي مراجعه كنند. در اين ميان ممكن است با خواسته هايي نيز رو به رو
شوند كه با قوانين ما سازگار نيست. در اين ميان عدهاي به خاطر فشار مشكلات
مالي مجبور به پذيرش شرايط شده و استخدام ميشوند و گروه ديگر كه تن به اين
خواسته ها نميدهند مجبورند با بيكاري سر كنند تا شغل مورد نظرشان را پيدا
كنند.
«آرايش» براي استخدام!
در اين راستا دختر جواني كه جوياي كار است، طي تماس با
روزنامه عصر ايرانيان عنوان كرد: من فارغ التحصيل رشته علوم آزمايشگاهي در
مقطع كارشناسي ارشد هستم و تا كنون بارها براي استخدام به بيمارستانهاي
خصوصي مراجعه كردهام اما متاسفانه شرط همكاري «آرايش» و نوع پوشش است!
وي در ادامه افزود: هفته گذشته براي چندمين بار به يكي از بيمارستانهاي
شمال غرب تهران براي استخدام مراجعه كردم و مسئول گزينش تاكيد كرد كه نوع
پوشش، آرايش ،رنگ مو ، كاشت ناخن و ... برايشان از اهميت خاصي برخوردار است
و ماهيانه 200 هزار تومان براي اين امر تحت عنوان پاداش پرداخت ميكنند.
اين خانم جوان كه سابقه كاري در مراكز مختلف دولتي و خصوصي را دارد، اضافه
كرد: من و دوستانم كه حجاب كاملي داريم بارها برايمان پيش آمده كه هنگام
مراجعه براي كار، برگه استخدام را در اختيارمان قرار نميدهند.
وي ادامه داد: اين نوع گزينش براي استخدام آن هم براي
من كه قرار است در آزمايشگاه يك بيمارستان مشغول به كار باشم، اين احساس
را ايجاد ميكند كه نوع كارم برايشان در درجه چندم از اهميت برخوردار است و
از من به و همكارانم به عنوان يك ابزار استفاده ميشود.
روح افزا: آرايش در محل كار خلاف قوانين داخلي و بين المللي است
در
همين رابطه دكتر فرشته روحافزا معاون شوراي عالي فرهنگي – اجتماعي زنان در
شوراي عالي انقلاب فرهنگي نيز در اين زمينه به «عصر ايرانيان» گفت:
گزارشهايي در اين خصوص داشتيم كه از كاركنان بيمارستانهاي خصوصي خواسته
ميشود تا با آرايش در محل كار خود حضور يابند تا باعث آرامش بيماران شوند
كه متاسفانه اين موضوع نه با قوانين و نه با مصوبات شوراي عالي انقلاب
فرهنگي هماهنگي دارد. اين در حالي است كه حضور زنان با آرايش در محل كار
از لحاظ استانداردهاي بينالمللي هم منطقي نيست. به عنوان مثال پرستاري كه
با ناخن كاشته شده در محل كارش حضور مي يابد چطور ميتواند هر روز بهداشت آن
را رعايت كند و يا كارهاي درماني روي بيمار انجام دهد.
وي ادامه داد: اين نوع آرايش و پوشش حتي در كشورهاي
خارجي نيز مرسوم نيست و خلاف قوانين بين المللي به شمار ميرود. كارمندان
بانك، بيمارستان و ادرات دولتي در بسياري از موارد با كت و دامن يا لباسهاي
ساده در محل كار حضور مييابند و ضروري است تا موهاي خود را جمع كنند و در
بعضي از موارد از كلاههاي مخصوص يا پوششي براي موهاي خود استفاده كنند؛ اين
در حالي است كه اگر اين افراد از آرايش هم استفاده كنند، بسيار محدود است.
ناخنهاي كاشته شده مانع پيدا كردن رگ بيمار شده بود!
دكتر روح افزا اظهار داشت: چندي قبل در يكي از
بيمارستانهاي خصوصي گران قيمت شاهد اين امر بودم كه پرستاري با ناخنهاي
كاشته شده ميخواست رگ بيمار را پيدا كند اما به خاطر ناخنهايش نميتوانست
كارش را به درستي انجام دهد و در نهايت از همكارش براي پيدا كردن رگ بيمار
كمك گرفت. اين موضوع خلاف استانداردهاي پزشكي است چون نوع آرايش نبايد به
خدمترساني پرستار به بيماران خللي ايجاد كند.
وي تصريح كرد: اين نوع تفكر كه آرايش پرستاران و ساير
پرسنل بايد براي آرامش بيماران مورد استفاده قرار ميگيرد، كاملا اشتباه
است. من معتقدم آرايش و نوع پوشش پرستاران براي حال بيماران بد است چون به
جاي اينكه در آنها آرامش ايجاد كند ساير نيازها را هم در آنها ايجاد ميكند و
چون نميتوانند در بيمارستان پاسخ نيازهاي خود را بگيرند، اين موضوع تبديل
به روابط غلط ميشود كه موازين شرعي ما اجازه به انجام آن كارها را نميدهد.
معاون شوراي عالي فرهنگي ـ اجتماعي زنان گفت: با رواج
اين سياست غلط اگر زني كه داراي همسر و فرزند است به خاطر همين رفتار غلط
كه در بيمارستانها مرسوم شده وارد روابط غير اخلاقي شود، چه كسي پاسخگو
است؟ اگر زني در محيط كار نگاه مهربان تري را احساس كند چطور ميتواند خودش
را در مقابله با روابط غير اخلاقي حفظ كند.
وزارت بهداشت نوع پوشش مناسب را مشخص كند
به گفته دكتر روح افزا، بايد وزارت بهداشت اين موضوع
را دقيق تر مورد بررسي قرار دهد كه نوع پوشش پزشك، پرستار و كادر بيمارستان
تا چه حدودي بايد باشد تا به سلامت بيمار آسيب وارد نشود. وي با بيان
اينكه نوع پوشش و آرايش نبايد گزينه هايي براي استخدام باشد، افزود: اين
موضوع حريم شخصي افراد است و تاكيد بر نوع حرف زدن، آرايش، راه رفتن و...
نوعي تنفروشي نيست؟ افرادي كه با اين مشكل مواجه ميشوند به مراكز قضايي مراجعه كنند.
وي ادامه داد: من معتقدم كساني كه با اين موضوع مواجه
ميشوند بايد به مراجع قضايي شكايت كنند تا جلوي رواج آن در بيمارستانها
گرفته شود . در كشوري كه قوانين الهي حاكم است و ما شهيد حججيها را تقديم
اسلام ميكنيم رواج اين موضوع شايسته نيست.
مجلس شوراي اسلامي دغدغه اين موضوعات را ندارد!
معاون شوراي عالي فرهنگي – اجتماعي زنان در شوراي عالي
انقلاب فرهنگي با تاكيد بر اين موضوع كه بايد مهارت افراد در استخدام مورد
توجه قرار گيرد، افزود: مراجع قضايي ما بايد براي رسيدگي به اين موضوع
وارد شوند و از اين بيمارستانها سوال كنند دليل رواج اين موضوع چيست.
همچنين مجلس رسيدگي به اين موضوع را در دستور كار خود قرار دهد چون ناظر
برقوانين است؛ هر چند مجلس شوراي اسلاميدغدغه اين موضوعات را متاسفانه
ندارد!.
وي تاكيد كرد: آرايش قطعا آرامش براي بيماران نميآورد
و يك پرستار بايد روي كارش متمركز شود. مسئولان بيمارستانهاي خصوصي اجازه
ندارند محتوا را تحت تاثير ظاهر قرار دهند و اين خلاف قوانين حقوق بشري است؛ بسياري از خانمها هستند كه مجبورند براي تامين معاش خود و خانواده شان
كار كنند و در محل كار ضروري است تا از سلامت كاري برخوردار باشند كه اين
امر نيازمند رسيدگي مسئولان امر است.
رئيس انجمن علمي مددکاري اجتماعي خوش ظاهر بودن براي آرامش بيماران ضروري است!
تاكيد
بر ضروري نبود حق آرايش در حالي از سوي معاون شوراي عالي فرهنگي – اجتماعي
زنان در شوراي عالي انقلاب فرهنگي مطرح شد كه دکتر مصطفي اقليما رئيس
انجمن علمي مددکاري اجتماعي ايران در اظهار نظر عجيبي معتقد است آرايش و
خوشرو بودن براي پرسنل بيمارستان ضروري است!
وي در مورد رواج آرايش زنان در بيمارستانهاي خصوصي به
«عصر ايرانيان» گفت:طي سالهاي اخير بحث خوشرو و خوش ظاهر بودن در
بيمارستانهاي خصوصي مورد توجه قرار گرفته تا بيماران با ديدن ظاهر شاد و با
نشاط پرستاران و كارد بيمارستان روحيه بگيرند! وي ادامه داد: منظور از
آرايش و پوششي كه در بيمارستانهاي خصوصي مد نظر قرار دارد مرتب بودن است و
همرنگ شدن با جماعتي كه به بيمارستانهاي مورد نظر مراجعه ميكنند . وقتي در
بيمارستان خصوصي براي يك تخت شبانه 2 و نيم ميليون از بيمار پول دريافت
ميشود اين انتظار وجود دارد تا پرسنل آنجا با ظاهري آراسته و روي گشاده در
مقابل بيماران حاضر شوند! البته در بيمارستانهاي دولتي نيز تاكيد بر اين
است كه كاركنان با روپوشهاي تميز و اتو كرده و ظاهري آراسته حضور يابند اما
متاسفانه اين امر آن طور كه بايد رعايت نميشود.
تاثير 90 درصدي محيط بيمارستان بر روند درمان!
اين جامعه شناس با بيان اينكه منظور از پرداخت هزينه
براي آراستگي پرستاران و كارد پزشكي ، آرايش غليظ نيست، افزود: ما
ميخوهيم پرستاران ظاهر ابتدايي آراستهاي داشته باشند نه اينكه با لاك قرمز و
يا آرايش غليظ در محيط بيمارستان حضور يابند. براي مسئولان بيمارستان
نداشتن چهره عبوس و خشرو بودن از اهميت ويژهاي برخوردار است .به گفته
اقليما، محيط بيمارستان ميتواند تا 90 درصد خاصيت كمك كننده براي درمان
بيماران داشته باشد. اتاق تميز، پرسنل آراسته و خوش رو نيز در اين راستا
ميتوانند نقش موثري را ايفا كنند!
قاضي زاده: بايد نيروي انتظاميو وزارت بهداشت ورود كنند
امير
حسين قاضي زاده عضو كميسيون بهداشت مجلس نيز در خصوص پرداخت حق آرايش به
پرستاران و پرسنل بيمارستانهاي خصوصي به «عصر ايرانيان» گفت: اين كار خلاف
قوانين عمومي كشور محسوب ميشود و مورد تاييد نيست.
وي ادامه داد:
بايد مراكز عمومي نظير بيمارستانها شرايط استاندارد حجاب و عفاف كه ابلاغ
شده را رعايت كنند و عدم اجراي آن باعث شرمندگي است. به گفته وي، توصيه
ميشود مسئولان بيمارستانهاي خصوصي به جاي اينكه پولي بابت حق آرايش پرداخت
كننند بهتر است كه حقوق عقب افتاده كادر بيمارستاني را پرداخت كنند. اين
نماينده مجلس با بيان اينكه براي رسيدگي به اين موضوع بايد نيروي انتظامي و
وزارت بهداشت ورود كنند، توضيح داد: از جنبه بهداشت و درمان اين موضوع
قابل رسيدگي از سوي وزرات بهداشت است و نيروي انتظامي هم بايد با رواج اين
نوع بيحجابي ها برخورد قانوني انجام دهد. وي در خصوص اينكه آيا كميسيون
بهداشت مجلس نيز به اين موضوع ورود ميكند، توضيح داد: سطح نظارت بر
موضوعهاي اين چنيني در شان مجلس شوراي اسلامي نيست.
قانوني درباره پوشش پرستاران وجود دارد؟
بر اساس قانون راهكارهاي اجرايي گسترش فرهنگ عفاف و
حجاب كه در 13 دي 1384 به تصويب شوراي عالي انقلاب فرهنگي رسيده، وزارت
بهداشت، درمان و آموزش پزشكي موظف است در مواردي چون «نظارت بيشتر بر
بيمارستانهاي خصوصي به منظور ترويج فرهنگ حجاب» اقداماتي را به اجرا گذارد
در حالي که بسياري از مسئولان ما از وجود چنين دستور صريحي بي اطلاع هستند.
از سوي ديگر، اين وزارتخانه موظف شده است در موضوعات مهمي چون "الگوسازي
مناسب براي جامعه پزشكي در زمينه گسترش فرهنگ عفاف و حجاب" اقدام کند که
بررسيها نشان ميدهد کارنامه قابل قبولي در اين حوزه وجود ندارد و در عين
حال، مسئولان بالاتر نيز چنين دغدغهاي را براي وزارت بهداشت، ايجاد نکرده
اند. اين گزارش مي افزايد ، آبان ماه سال 91 بود که سردار احمدي مقدم
فرمانده سابق نيروي انتظامي با اشاره به اوضاع بد برخي از بيمارستانها در
تهران از نظر پوشش پرستاران، رسما اعلام کرد که «در اين زمينه 60 بيمارستان
تذکرات لازم را دريافت کرده اند». حدود 6 سال از آن آمار و تذکرها مي گذرد
و مشخص نيست اين پيگيري و تاکيدات پليس، تا چه حد کارساز بوده اما تا دير
نشده بايد فکري به حال چرخه اقتصادي برخي بيمارستانها کرد که قرار است با
رنگ کردن بيمار و پرستار، چرخشان بچرخد.