پرسپولیس که خود را بدون مهدی طارمی میدید، سعی کرد تا از فضای پشت مدافعان الهلال که میل به هجوم داشتند، بهره ببرد. برانکو ایوانکوویچ در این بازی در خط حملهاش از مهاجمان سریع خود یعنی علی علیپور و گادوین منشا استفاده کرد.
پرسپولیس در همان پنج دقیقه ابتدایی توسط منشا تا آستانه باز کردن دروازه الهلال پیش رفت، اما توپ ارسالی بلند از جناجین پشت مدافعان الهلال را عبدالله حافظ، مدافع حریف دفع و تیمش را نجات داد.
موقعیت گلزنی ابتدای بازی منشا ثابت کرد که رامون دیاز، سرمربی الهلال برای مقابله با تهدید هجومی پرسپولیس برنامهریزی کرده که تأثیرگذار هم بود، به طوری که منشا و علیپور در طول بازی تنها موفق به زدن یک شوت در چارچوب دروازه الهلال شدند.
رامون دیاز، سلمان الفرج و نیکولاس میلسی را در خط میانی قرار داد که توسط عبدالله عطیف و سالم الدوسری در سمت چپ حمایت میشدند و کارلوس ادواردو نسبت به همیشه در عمقتر و در سمت راست بازی میکرد.
الدوسری جای نواف العابد مصدوم که به دیدن او در خط حمله الهلال با سرعت و سبک بازی خاصش عادت کرده بودیم، در ترکیب قرار گرفته بود. استراتژی دیاز به خوبی جواب داد و الدوسری بیشتری از هر بازیکن دیگر در زمین خلق موقعیت (4) و شوت به سمت دروازه (5) داشت.
الدوسری دو پاس گل از چهار گل الهلال را در این بازی را ساخت. پرسپولیس البته خوششانش بود که الدوسری موقعیتها را یکی پس از دیگری به هدر داد تا نتیجه همان 4 بر صفر باقی بماند.
الهلال نسبت به پرسپولیس مالکیت توپ و میدان کمتری داشت (48.2 درصد در مقابل 51.8 درصد)، آنها پاسهای کمتری نسبت به پرسپولیس رد و بدل کردند (429 پاس در مقابل 446 پاس) و سانترهای کمتری انجام دادند (12 سانتر در مقابل 26 سانتر).
مهم اما این بود که شاگردان دیاز دقت بیشتری نسبت به پرسپولیس داشتند و درصد بیشتری از سانترهای خود را به مقصد رساندند (33.3 درصد در مقابل 19.2 درصد) و در مقابل دروازه حریف بهتر کار کرد (46.7 درصد دقت شوت در مقابل 30.8 درصد دقت شوت پرسپولیس).
در نهایت عمر خربین در فرم و شکلی کشنده بود و در این بازی هتتریک کرد؛ گل اول او با ضربه سر به ثمر رسید، سپس با پای چپ و در نهایت با پای راست دروازه حریف را گشود. مهمترین آمار هم پیروزی 4 بر صفر الهلال برابر پرسپولیس بود.
زمانی که برانکو ایوانکوویچ فضای پشت مدافعان الهلال را هدف قرار داده بود، نشان داد که میداند یاسر الشهرانی و محمد البریک میل هجومی دارند و از هر فرصتی برای حمایت از مهاجمان خود استفاده میکنند.
اگرچه دیاز الفرج و میلسی را در میانه زمین گذاشته بود تا مدافعانش را پوشش دهند، بنابراین مانع حرکت بازیکنان پرسپولیس به این فضای پشت مدافعان الهلال شد.
وظایف دفاعی بیشتر هافبک میانی این اجازه را به مدافعان میانی الهلال داد تا بازی بهتری را از خود ارائه دهند.
از میان الشهرانی و البریک و عبدالله الزوری که در نیمه دوم به بازی آمد، یک گل به ثمر رسید و دو موقعیت گل نیز ساخته و پرداخته شد.
نقشه حرارتی نشان میدهد که الشهرانی میزان قابلتوجهی از زمانش را در نیمه زمین حریف گذارنده و الفرج که در نقش هافبک میانی چپ مشغول به ایفای نقش بود، در زمان قابل توجهی از بازی سمت چپ زمین را پوشش داد.