در چند بودجه گذشته، سپردهگذاری ارزی و ریالی صندوق توسعه در بانکها در حالی مجاز دانسته شد که اساسنامه صندوق توسعه، تامین هزینه و اعطای تسهیلات در بازارهای پولی و مالی خارجی را مجاز میداند. در سالهای گذشته دخالت در منابع صندوق توسعه با استفاده از ابزار بودجه افزایش پیدا کرده است به طوری که در سال ١٣٩٢، چهار هزار و ٣٧٧ میلیارد تومان از منابع صندوق به صورت ریالی در بانکها سپردهگذاری شد و امروز نیز رییس صندوق توسعه ملی از سپردهگذاری ٢/ ٦ میلیارد دلاری در بانکها خبر میدهد.
اقدام خلاف قاعده صورت گرفته در صندوق توسعه ملی میتواند زمینه رانتجویی در شبکه بانکی را فراهم کند. وقتی میبینیم در سالهای قبل صندوق توسعه ملی فقط در مدیریت منابع سپردهای نقش داشته و در بخش تخصیص این منابع سپردهگذاری شده در بانکها به عنوان تسهیلات سهمی نداشته است؛ واضح است که در عمل این بانکها هستند که تصمیم میگیرند تسهیلات به چه بخشی و چگونه تخصیص یابد. بنابراین سپردهگذاری صندوق در بانکهای داخلی برخلاف اساسنامه صندوق و اهداف تشکیل آن است و این کار موجب اختلال در سیاستگذاریهای ارزی و ریالی بانک مرکزی میشود.