ایران اولین جایی بود که در دفاع از روهیانگها قد علم کرد / چرا رسانه‌های جهانی و مدعی حقوق بشر در مقابله با این کشتارها سکوت می کنند؟ / مردم فکر می‌کردند اگر آنگ سان سوچی بیاید وضع آنها بهتر می‌شود ولی بدتر شد

لطفاً انجمن حقوق بشر اسلامی را معرفی بفرمایید؟

انجمن حقوق بشر اسلامی یک انجمن غیردولتی ثبت‌شده در انگلیس هست که از ابزار بین‌المللی و زبان بین‌المللی استفاده می‌کند تا مسائل حقوق بشر را از زاویه‌های اسلامی ارائه بدهد و از مظلومین دنیا دفاع کند.

انجمن شما مورد قضیه میانمار چه اقداماتی انجام داده است واصلا بفرمایید در میانمار چه اتفاقی در حال رخ دادن است؟

انجمن حقوق بشراسلامی اولین گزارشی که برای میانمار ومسلمانان روهینگی انجام داد در حدود 13 الی 14 سال پیش بود که واقعاً حتی در آن زمان خیلی واضح نشان دادیم که این مومنین ومسلمین تحت فشارهای عظیمی هستند و حتی سازمان ملل این را قبول کرد که اینها جزء مظلوم‌ترین مردم دنیا هستند. متاسفانه حتی همان موقع از طرف ارتش روز به روزفشارهای زیادی که به اینها می‌آمد و سوءاستفاده‌های زیادی که از اینها می‌شد وحتی برای ازدواج باید از ارتش ودولت اجازه می‌‌گرفتند وعده زیادی از آنها تحت فشارهای واقعاً عظیمی بودند؛ مثلا مساله تجاوزبه زنان خیلی زیاد بود حتی محیط‌هایی را ایجاد کرده بودند که زنان ودختران اینها را می‌گرفتند وبه‌عنوان برده‌های جنسی از آنها برای ارتششان استفاده می‌کردند. واقعاً وضع فجیعی بود. دانشگاه نمی‌توانستند بروند، درس نمی‌توانستند بخوانند ما سعی کردیم با همکاری با گروههای مختلف یک پایه‌های کمکی برای اینها ایجاد بکنیم وتا یک اندازه‌ای موفق بودیم. مخصوصا در مالزی توانستیم یک گروهی راه بیاندازیم که به اینها کمکهای مختلف بکنند وگزارشهای دیگری به وسیله اینها تهیه کنیم و تحقیقاتی که ما در سالهای اخیر کردیم نشان می‌دهد که نه فقط اینها روز به روز وضعشان بدتر می‌شود. چیزی که دنیا خبر ندارد این است که فقط مساله همین نیست که اینها فرار کنند بروند جایی دیگر، بلکه در راه فرارشان خیلی از آنها کشته می‌شوند ما حتی در تایلند متاسفانه با دوستان که رفته بودند آنجابرای تحقیقات متوجه شدیم، یکسری قبرهای دسته جمعی وجود دارد از روهینگیها که زن ومردو پیر وجوان و بچه را قتل عام کرده بودند وخاک کرده بودند؛ بنابراین فشارها وظلمی که به اینها می‌شود فقط در میانمار نیست. وقتی که ازمرز میانمار می‌آیند بیرون هم در جاهای دیگر یا از مسائل طبیعی در قایق‌ها کشته می‌شوند یا به دست این ظالمین کشته می‌شوند. بنده‌های خدا وضع بدی دارندویکی از مسائلی که فکر می‌کنم دنیا به آن توجه نکرده است این است که وقتی درباره روهینگیها صحبت می‌کنیم، روهینگیا یکی از 33 گروه مسلمان در میانمار هستند یعنی در حقیقت 32 گروه مسلمان در آنجا هستند که آنها هم وضعشان بد است. ولی نه به این صورت کهروهینگیا هستند. چون روهینگیا را حتی به‌عنوان شهروند در این کشور قبول نمی‌کنند.

یکی دیگر از فعالیت‌هایی که ما داشتیم این بود که به کمک دوستان درمالزی دوتا کشتی با 2500 تن غذا وکمکهای مردمی توانستیم بفرستیم وبا فشاری که دولت مالزی آورد به کشور میانمار توانستند اینها را بالاخره با هزار مشکل ببرند آنجا ومقداری از آن را بین آنها توزیع کنند ویک مقداری دیگر آن را به بنگلادش بردند وتحویل دادند وما الان درحال جمع ‌آوری مدارکی هستیم که شخصیتهایی که واقعاً این برنامه نسل کشی را در حال پیاده سازی هستند شناسایی کنیم. نه تنها سربازان وافسران وهمین طورافراد بالاتر شامل ژنرالها وشخصیتهای اول که ان‌شاءالله بتوانیم از جنبه‌های قانون‌های بین المللی اینها را دنبال بکنیم.

اخبار مختلفی را می‌شنویم در مورد میانمار که گاهی ضد و نقیض است. علت این امر چیست و راه تشخیص اخبار درستی از کانال معتبر در این رابطه را چه می‌دانید؟

یکی از دلائلی که اخبار به این صورت مختلف می‌رسد این است که خبرنگاران اولا اجازه ورود به میانمار را ندارند؛ بنابراین یک مقدار زیادی از خبرها یا از طرف اشخاص فرستاده می‌شود یا یک مقدار شایعه است ومتاسفانه یک تعدادی از این اخبار خبرهای دروغی است که ساخته شده است. چون به خبرنگاران وکمکی‌های اولیه اجازه ورود نمی‌دهند تا رابطه مستقیم داشته باشند، بنابراین بیشتر این خبرهایی که بیرون می‌آِید یا از طرف این بنده‌های خداست که اگر بتوانند یک ویدئویی یک رابطه‌ای داشته باشند با تلفن چیزی بفرستند بیرون ویک مقدارش هم متاسفانه شده شایعاتی که ساخته شده است ومسائل دروغی که گفته می‌شود واینها واقعاً خیلی خطرناک است وخیلی صدمه می‌زند. به دشمن کمک می‌کند وهیچ کمکی به کسانی که می‌خواهند کمک به این مظلومین انجام بدهند نمی‌کند وتوصیه من به دوستان همیشه این است که خیلی مواظب باشید اگر یک خبری را نمی‌توانید واقعاً صحت آن را بدست بیاورید این خبر را لطفاً پخش نکنید. ما یک اعلامیه‌ای از طرف انجمن خودمان برای این کار داده‌ایم که کارهایی که مردم می‌توانند بکنند این است که یک مقدار کمکهای مردمی انجام بدهند یک مقداری صدای این مظلومین باشند در غرب وجاهای دیگر وتوصیه سوم این بود که واقعاً خبرهایی را که شایعه است ونمی‌توان اثبات بشود که درست است را پخش نکنید این شایعات واقعاً صدمه ‌زنند.

گفته می‌شود دعوای مسلمانان میانمار و دولت این کشور ریشه چند دهه‌ای دارد پس چطور تاکنون جهان اسلام در این رابطه ورود جدی نکرده است؟

متاسفانه این کشت وکشتار همان طور که عرض کردم سالهای سال است که درحال انجام است. اول زیر نظارت دولت ارتشی و دیکتاتوری آنجا بود بعد مردم فکر می‌کردند اگر آنگ سان سوچی ودموکراسی بیاید به آنجا وضع آنها بهتر می‌شود. ولی متاسفانه بعد از آمدن باصطلاح دموکراسی و خانم آنگ سان سوچی وضع بدتر شد که بهتر نشد درحقیقت کشتارخیلی بیشتر شده است یعنی به یک جایی رسیده‌اند که یک اتفاق نظری بین ارتشی‌ها ودموکراتها وگروههای به اصطلاح دینی بودایی آنجا هست که اینها با همدیگر متحد شده‌اند که نسل این بنده‌های خدا را از بین ببرند وبه این وسیله یک اتحادی با هم داشته باشند واین واقعاً یک فاجعه است. این مساله من را یاد زمان بوسنی می‌اندازد که تقریبا در بوسنی هم یک همچین حالتی بود به خاطر اینکه این هویت خودشان را صربها بتوانند جا بیاندازند یک نفر یک گروهی را به‌عنوان دشمن اعلام کردند وهمه متحد شدند بر علیه اینها وهمین سیستم را پیاده کردند وکارهایی کردند که واقعاً جنایتهایی کردند والان مثل آن ماجرای تلخ دوباره تکرار شده است ومن هر شب وقتی خبر می‌آید که یک شهر دیگر یا یک روستای دیگر را اینها آمده‌اند واژ بین برده‌اند ومردمش را قتل عام کردند وچند نفری توانستند فرار بکنند واقعاً یاد بوسنی می‌افتم.

پس رسانه‌های جهانی این وسط چه می‌کنند چرا در مقابله با این کشتارها مقابله‌ای نمی‌بینیم؟

جالب اینجاست که این ماجرا یک چیزی هم نیست که کسی خبر نداشته باشد موقعی بود که 10 سال پیش ما می‌گفتیم اگر بتوان مسائل کشتار را به خبرگزاری‌ها منتقل کنیم یک کاری یا یک عکس العملی سازمان ملل وبقیه انجام می‌دهند الان دیگر همه هر شب در تلویزیونشان نگاه می‌کنند وهیچ کس برایش این بندگان خدا مهم نیست! اگر اینقدر که این بندگان خدا را هر روز می‌کشند حیوان می‌کشتند خدا شاهد است صدای دنیا بیشتر بلند می‌شد واین واقعاً یک فاجعه است. یک فاجعه است که کشورهای اسلامی، اتحادیه‌های اسلامی و OIC هیچ کاری نکرده، واقعاً هیچ کاری نکرده است وواقعا باعث آبروریزی است تنها جایی که واقعاً یک عکس العملی نشان داد ایران بود وحضرت آقا خودشان مکرر تکرار کردند که یکی از جاهایی که ایشان همیشه درباره آن صحبت می‌کند میانمار است. فلسطین است، نیجریه است، کشمیر است ولی کشورهای دیگر تا یک اندازه‌ای مالزی تا یک انداز‌ای ترکیه شاید اندونزی اما دیگر از این بیشترکار مثبتی برای اینها نشده است. واقعاً نشان می‌دهد این غربی که اینقدر بحث می‌کند که اینها علمدارهای حقوق بشرند علمدارهای دموکراسی‌اند علمدارهای فلان وفلان هستند واقعاً نشان می‌دهد هیچ همچین چیزی نیست. ما خودمان چندین بار این مساله را به سازمان ملل بردیم وبرنامه‌هایی گذاشتیم وبازهم در همین ماه تکرار می‌کنیم.

به نظر شما ایرانی‌ها چه کمکی می‌توانند در بحث میانمار داشته باشند؟

به نظر من ما با اینکه عکس‌العمل‌های درستی از سازمان ملل و کشورهای غربی نمی‌بینیم ما آدم‌های معمولی که می‌خواهیم سعی کنیم دفاع کنیم از این مظلومین باید صدای خودمان را روزبه‌روز بالاتر ببریم، تظاهراتی که برپا می‌کنیم نامه‌نگاری‌هایی که می‌‌کنیم برنامه‌هایی که در سازمان ملل می‌گذاریم، برنامه‌هایی که در کشورهای خودمان با مسئولین داریم روزبه‌روز فشارهایمان را بیشتر کنیم بحث سر این است که ما بالاخره باید رفع وظیفه بکنیم و اینجا یکی از جاهایی است که باید این کار را بکنیم و طبق معمول همه‌چیز دست خداوند است و خداوند احتیاجی به ما ندارد برای رفع این‌جور چیزها ولی ماها احتیاج داریم خودمان را جزو برنامه‌ای قرار بدهیم که از مظلومین دفاع کنیم و برای همین واقعاً برای رفع مسئولیت و رفع وظیفه باید هر کاری از دستمان برمی‌آید بکنیم. فشار بیاوریم روی مسئولینمان، فشار بیاوریم روی انجمن‌های بین‌المللی و هر روز اطلاع‌رسانی‌های دقیق و صحیحی را انجام بدهیم.

مصاحبه از: جمال طاهری