به گزارش پایگاه 598، در جلسه برخی نمایندگان فراکسیون امید با بیطرف که منجر به رأی عدم اعتماد
به او شد، چه گذشته است؟ برخی در روزهای اخیر گفتهاند که او به
درخواستهای این نمایندگان جواب منفی داده بود. حالا یک عضو فراکسیون امید
هم این موضوع را تأیید و توضیحات بیشتری از آن را نیز روایت میکند. علیرضا
رحیمی به روزنامه «ایران» میگوید که اصل وجود چنین درخواستهایی صحت دارد
اما...
بخش هایی از این گفتگو را در ادامه بخوانید؛
در جریان رأی اعتماد هیچ مورد دیگری به جز آقایان بیطرف و آذری جهرمی نبود که نظر تشکیلاتی فراکسیون امید شکسته شود؟
به نظرم جز در همین دو مورد خلف وعده خاصی صورت نگرفت. هم در مورد آقای جهرمی و هم بیطرف برخی اعضا به نوعی رأی غیر فراکسیونی دادند.
در مورد آقای آذری جهرمی چطور؟
در مورد ایشان هم دو بحث جوانگرایی و مسائل منطقهای دخیل بود.
مسائل منطقهای چه ربطی به آقای آذری داشت؟
برخی جوانان فراکسیون امید با این نگاه که یک جوان وارد میدان شده، از او
حمایت کردند و رأی دادند و درباره نگاه منطقهای هم بیشتر بحث مجمع
نمایندگان استان فارس مطرح بود تعداد زیادی از نمایندگان این استان برای
اینکه یک وزیر از منطقه خودشان وارد کابینه شود، فعالیت زیادی انجام دادند.
البته در همین جمع نمایندگان فارس هم یکی دو نفر به جد مخالف آقای جهرمی
بودند اما بقیه مجمع برای رأی آوردن او خیلی تلاش کرد.
مخالف مثل آقای پارسایی؟
بله ایشان مخالف بود. ولی اکثریت نمایندگان فارس حمیت خود را برای رأی آوردن او تجمیع کردند.
آقای تاجگردون هم که تلاش زیادی برای رأی آوردن آقای جهرمی کرد نیز
آیا تحت تأثیر همین مسائل منطقهای بود؟ به هر حال استان ایشان با استان
فارس تقریباً یک حوزه فرهنگی هستند.
بله. البته من نمیخواهم مصداقی در این زمینه حرف بزنم اما به طور کلی
میتوانم بگویم که فعالیت فراکسیون زاگرسنشینان مهمترین عامل برای رأی
آوردن آقای جهرمی و همین طور رأی نیاوردن آقای بیطرف بود. یعنی این
فراکسیون منطقهای بود که تصمیم فراکسیون امید را در این دو مورد شکست. در
مورد آقای جهرمی بحث وابستگی ایشان را به آن منطقه مطرح کردند اما در مورد
آقای بیطرف یک چالش تاریخی را به عملکرد آقای بیطرف در دوره اصلاحات محدود
کردند و توانستند رأی او را بشکنند. ضمن اینکه میشد دفاع آقای بیطرف هم
جدیتر و قویتر باشد.
ادعای دفاع ضعیف آقای بیطرف مطرح شده اما موضوع مهمتر این روزها،
زمزمه برخی امتیازخواهیها از آقای بیطرف است که اتفاقاً گویا بیپاسخ هم
مانده بود که منجر به آن رأی شد. این موضوع از چه قرار بوده و برخی اعضای
امید از آقای بیطرف چه میخواستند؟
بله من کلیت این موضوع را تأیید میکنم اما باید درباره آن توضیح داد.
سهمخواهی گاهی ناظر به گرفتن امتیازات شخصی است و گاهی هم ناظر به گرفتن
سهم منطقهای از برنامههای وزارتخانه است. در مورد آقای بیطرف بیشتر
سهمخواهیها به سمت و سوی شرطگذاری برای برنامههای وزارت نیرو رفت و
ایشان هم زیر بار آن نرفت.
این شروط چه بودند؟ فکر میکنم نیاز باشد تا فراکسیون امید بیشتر در این رابطه توضیح بدهد.
توضیح اینکه مثلاً میخواستند هیچ آبی از حوضهای به حوضه دیگر منتقل نشود
یا اینکه میخواستند برنامههای انتقال آب در هر شرایطی تعطیل شوند. ولی خب
وزارت نیرو هم یک برنامه بالادستی دارد به عنوان برنامه ششم توسعه که در
آن رویکرد حرکت وزارتخانه مشخص شده و قاعدتاً شروط برخی نمایندگان برای
وزیر که تمام این برنامهها را زیر سؤال میبرد، چندان قابل پذیرش و دفاع
نیست.
پس جلسه موسوم به میدان آرژانتین که شایعه آن پیچیده، برگزار شده بود؟
بله. ولی با این سبک و سیاقی که گفتم. آنجا سهمخواهی پست و مقام و پروژه نبوده بلکه مطالبه این دست مسائل بود.
این توضیح شما به این خاطر است که گناه همکارانتان را کم کنید که آنها سهمخواهی نکردهاند؟
نه. اتفاقاً به همین موارد ما اعتراض داریم. در این مورد متأسفانه برخی
همکاران ما خواستههایی را مطرح کردند که نه کارشناسی شده بود و نه در
قانون توسعه کشور و برنامههای آن جایگاهی داشت. یک عقبه اجتماعی هم برای
خودشان درست کردند تا این اقدام یک وجهه اجتماعی هم بگیرد، همان طور که در
آن روزها جو غالب مردم خوزستان جو ضد بیطرف شده بود و این جبههگیری
رسانهای علیه آقای بیطرف را از همان روزی که نام وزرا اعلام شد، شروع کرده
بودند. در صحن هم تلاش زیادی کردند که تک به تک رأی نمایندگان را علیه
ایشان برگردانند.