آیا وزیر بهداشت، حتما باید پزشک باشد؟

حیف ناصرالدین شاه قجر که تخصص عوامل را فدای بقای لفظ «ظل السلطان» برای خود نمود!
اگر بنا بر این روند کما فی السابق باشد که همیشه خدا، «نوشدارو» و «تریاق»(از قسم سناتوری و جیره ای و دولتیش) را گز نکرده(اجرایی نشده) ببریده باشند(شعاریش کنند)، می شود همین بیان کرباسی بی سَر و تَهِ وزیر بهداشت که: ... «آماده هرگونه فداکاری هستم!» ... حالا گز کنید شطحیات یک فرهنگی بازنشسته را که ... مرا آب از سَرِ فروش فرش و اثاث البیت گذشته و بر سر فروش «منشور حقوق بیمار» اِستاده ام، تصدقت! ... ایجاد و توسعه یک خدمت(مثل طرح تحول در نظام سلامت)، بدون در نظر گرفتن مقدورات و میزان نظارت پذیری بر آن، ره به ترکستان بردن است! ... آثار و عواقبش هم بصورت ترکش های غافلگیر کننده و محاسبه نشده، نصیب بیمار ناتوان از هرگونه دفاع جسمی و فکری به مثل من می شود، که وجود هیچگونه حامی و ناظری تخصصی و قانونی را حس نمی کنم! ... وزیر بهداشت «گُل» بود و به «سبزه» تَصَنّعی «منشور حقوق بیمار» لگدمال شده یک فرهنگی بازنشسته 62 ساله مبتلا به عارضه مزمن قلبی هم آراسته شد! ... وقتی سر و سامان وزیر بهداشت یک مملکت، حتی در مدت زمان بسیار کوتاهی چون «أَنْ يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ»(نمل-40)، زیر برفِ رفاقت بازی و تأمین وثیقه برای رهایی این و آنِ خودش باشد، وضع درمان یک کشور آنچنان گرم مکافات عمل می شود که گویی هر روز، روز محشری است وانفسا ... و اما یک فرهنگی بازنشسته 62 ساله بیمار قلبی اهل تهران، که سرش گیر وثیقه و رفیق بازی نبوده و رفیقی هم نداشته، چه بر سرش آورده اند! ... بازنشسته فرهنگی 62 ساله و اهل تهران، فعلاً مدتی ساکن بابلسر هستم. از سال 92 به خاطر بیماری قلبی(آنوریسم آئورت صدری با دیامتر 52 mm) و تبعات آن، اسیر درمانگاه ها و حضور بسیار نامنظم پزشکان مربوطه در درمانگاه بیمارستان های بابل شده ام. دکتر...(متخصص قلب و عروق و ...)، طی روز یکشنبه 96/05/01 در بیمارستان روحانی بابل، عمل اکومری بر روی من و در شرایطی انجام داد که می گفت: «اگه بمیری هم من این عملو انجام میدم!». و بیان این جمله تهدید آمیز در فضای بسیار جدی بخش اکوکاردیوگرافی قلب، در پی اظهاراتی بود که من اقدام به شرح بالینی نقاط ضعف و مشکلات جسمی خود، که هر بیماری قبل از هر عملی بیان می نماید، نمودم! و پزشک کج اندیش مذکور، به این خیال واهی و خام افتاد که من از ترس ناشی از انجام عمل اکومری، شرح بالینی می دهم! عَلی اَیُّحالِِ، علیرغم درخواست من با توجه به اطلاعاتی که از نحوه عمل اکومری داشتم، که از «ساکشن» حین عمل استفاده می کنند، از ساکشن استفاده ننمودند! و من هم تمام لحظات عمل را با سرفه های شدید و مکرر ناشی از ورود بزاق فراوان دهانم که بر اثر تحریک توسط جابجایی کابل «پروب» در دهانم تولید و به مجرای تنفسم روانه می شد، سپری نمودم. فشاری که به قلب و دریچه های آن بر اثر شدت و تکرار سرفه ها آمد، مرا به شدت نگران نموده است. اگر دستگاه اکومری، ساکشن نداشت، پزشک مذکور باید اعلام می نمود تا از انجام عمل منصرف شوم. و اگر هم ساکشنی موجود بود، چرا مورد استفاده قرار ندادند؟!(همراه: 09101002475)