فراکسیون امید: به چند وزیر رأی نمی‌دهیم

فراکسیون امید: تغییرات حداقلی است /به چند وزیر رأی نمی‌دهیم

فراکسیون امید در مجلس سیاست تهدید و لابی را برای گرفتن امتیاز بیشتر از دولت در ماجرای رأی اعتماد به وزرای جدید در پیش گرفته است.

الیاس حضرتی عضو فراکسیون امید اعلام کرد برآیند نظرات همکارانم در مراسم تحلیف نشان می‌دهد که دو، سه وزیر رای اعتماد نمی‌گیرند.

همچنین سخنگوی فراکسیون امید گفت نمایندگان عضو فراکسیون امید الزاما از کل کابینه پیشنهادی حمایت نخواهند کرد.

وی به ایسنا گفت: امیدواریم کابینه‌ای که معرفی می‌شود شاخص‌های مورد نظر را داشته باشد تا ما به صورت یکپارچه از آنها حمایت کنیم، اما الزاما از کل کابینه حمایت نخواهیم کرد و اگر این شاخص‌های تعریف شده در وزرای پیشنهادی نباشد ما در مقابل مردم، قانون و جامعه مسئول هستیم و براساس شاخص‌ها تصمیم‌گیری خواهیم کرد.

از سوی دیگر محمدرضا عارف رئیس فراکسیون امید به ایلنا گفته است باید با وزرایی که معرفی‌شان با «ابهامات بیشتری» روبرو شده، جلساتی بگذاریم و اولویت جلسه با این وزراست.

در همین حال موسوی لاری عضو شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان به جماران گفت: سعی رئیس‌جمهور در انتخاب ترکیب کابینه، بر «تغییرات حداقلی» است.

نایب رئیس شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان با بیان اینکه خواسته اصلاح‌طلبان در چیدن کابینه مورد توجه قرار دادن رأی 24 میلیونی است، گفت: ظاهرا سعی آقای رئیس‌جمهور بر تغییرات حداقلی بوده؛ بنابراین احتمال اینکه وزیرانی مثل آقای رحمانی فضلی در دولت بمانند زیاد است.

وی افزود: دوستان با آقای روحانی حضوری هم صحبت کردند و بحث‌های کلی مطرح شده است؛ توصیه به اینکه عهدی که با مردم بستند را فراموش نکنند.

در این میان روزنامه شرق در یادداشتی نوشت: « حضور رحمانی‌فضلی در پست وزیر کشور در نهایت به نفع دولت آقای روحانی و اصلاح‌طلبان است یا به ضرر  آنها؟  ابقای آقای رحمانی‌فضلی ضمن کمک به افزایش کارآمدی دولت، خلاف آنچه در بدو امر به نظر می‌رسد، باعث ارتقای جایگاه اجتماعی و سیاسی نیروهای اصلاح‌طلب از طریق پیشبرد مطلوب‌تر اهداف آنها خواهد شد. از این منظر لازم است که منتقدان معرفی آقای رحمانی‌فضلی برای وزارت کشور به این نکته اساسی توجه کنند که در شرایط کنونی مناسبات قدرت در ایران، پیشبرد اهداف دولت و اصلاح‌طلبان لزوما به معنای انتخاب وزیری اصلاح‌طلب نیست، بلکه پیگیری اهداف اصلاحی و سازگار با مصالح ملی چه بسا از طریق شخصیت‌های سیاسی مرضی‌الطرفین در بین نیروهای سیاسی کشور امکان‌پذیرتر باشد. حضور افرادی مانند رحمانی فضلی می‌تواند مانند کاتالیزور عمل کند.»

اما قاسم میرزایی‌نیکو عضو فراکسیون امید برخلاف نظر شرق، به ایلنا گفت: با معرفی رحمانی فضلی برای وزارت کشور موافق نیستم.
وی با بیان اینکه آن قلت‌هایی درباره برخی  وزرای پیشنهادی مانند آموزش و پرورش وجود دارد، افزود: «بعید است فراکسیون امید به تمامی وزرای پیشنهادی  رأی دهد.»

وی گفت: موافق رحمانی‌فضلی نیستم. وی در میان 31 استاندار حتی یک نیروی معتدل هم جذب نکرد و در فرمانداری‌ها و بخشداری‌ها حتی دو چهره‌ اصلاح‌طلب جذب نشدند.

لوپوئن: پایان دموکراسی غرب نزدیک شده است

یک نشریه فرانسوی نوشت سرنوشت شوم حمله به عراق می‌تواند پایان لیبرالیسم‌غربی باشد.

هفته‌نامه لوپوئن به سراغ یادداشت‌نویس نشریه آمریکایی «فایننشیال تایمز» رفته که به تازگی کتابی با عنوان «پایان لیبرالیسم غربی» به زبان انگلیسی منتشر کرده است. کتابی که به دلیل تاکید براحتمال «خطر مرگ» برای «دموکراسی لیبرال»، واکنش‌های بسیاری برانگیخته است.

به گزارش لوپوئن نویسنده این کتاب قصد دارد توضیح دهد که چگونه دموکراسی که به نظر می‌آمد «غیرقابل مقاومت» است نه تنها پکن و آنکارا را به عنوان رژیم‌های دیکتاتور ایجاد کرد بلکه حالا باید در مقابل آنچه اکنون در آمریکا و بعد از انتخاب دونالد ترامپ به ریاست جمهوری رخ داده هم مقاومت کند؟

به گزارش رادیو فرانسه نویسنده در گفت‌وگو با لوپوئن تاکید می‌کند « اکنون در دل دموکراسی‌های غربی، شکاف ایجاد شده است.»

وی همچنین در پاسخ به این سوال که چطور طی ده سال گذشته 25 دموکراسی در دنیا از جمله روسیه، ترکیه و ونزوئلا دچار پسرفت شدند، چنین می‌گوید: مهمترین دلیل این عقبگرد دموکراسی در جهان به جنگ فجیع در عراق مربوط می‌شود. در حالی که جورج بوش و تونی بلر با شعار دموکراسی به عراق رفتند،  بی‌کفایتی آنها

سبب شد که «اتفاقات ناگواری» به نام دموکراسی رخ دهد.
به گفته این نویسنده دلیل دوم این امر که مهمتر از اولی نیز هست به بحران اقتصادی سال 2008 در جهان مربوط می‌شود.

دولت یازدهم تمام شد اما مشکل سانسور آمار حل نشد

دسترسی به برخی اطلاعات اقتصادی، برخی وعده‌های دولت محدود شده است. برخی از این آمار حتی سانسور هم می‌شوند.

خبرگزاری دانشجو در این زمینه نوشت: «مفاسد عمدتا از نبود شفافیت آغاز می‌شود... همه چیز باید شفاف باشد، نه ابهام! اصلا این درخت حنظل فساد در تاریکی رشد می‌کند!» این‌ها بخشی از سخنان آقای روحانی در مورد شفافیت و ارائه اطلاعات آزاد در دوره ۴ ساله گذشته بود. این سخنان را در کنار سانسور چندماهه آمار تجارت خارجی، تعداد چک‌های برگشتی و چندین و چند آمار اقتصادی دیگر بگذارید. نرخ رشد به صورت سیاسی منتشر می‌شود. قرارداد‌ها هم که محرمانه‌ است. خلاصه آمار‌ها وقتی منتشر می‌شود که اوضاع کمی بهبود پیدا کرده باشد. اگر هم اوضاع خوب نشود، کلا منتشر نمی‌شود. این همان شفافیت ادعایی دولت یازدهم است.

آقای روحانی از همان ایام تبلیغات انتخابات سال ۹۲ مدعی لزوم شفافیت در عملکرد دولت بود. این درحالیست که طبق آمار سازمان ملل، رتبه ایران در دولت الکترونیک که بیانگر نوعی افزایش شفافیت در دولت است، کاهش پیدا کرده است. ایران در سال ۲۰۱۲ در جایگاه ۱۰۰ام این رده‌بندی قرار داشت و در سال ۲۰۱۶ به جایگاه ۱۰۶ ام سقوط کرد.

از سوی دیگر قانون انتشار و دسترسی آزادانه به اطلاعات در ۳۱ مرداد ۸۸ به تصویب رسید و در ۱۱ بهمن همان سال ابلاغ شد. آیین‌نامه اجرایی این مصوبه نیز در ۲۱ آبان ۹۳ در هیئت دولت مصوب و در اول آذر همان سال ابلاغ گردید.

اما در عمل شاهد اتفاقاتی بودیم که این ادعا‌ها را نقض کرده و قانون اجرا نمی‌شود. سانسور آمار چک‌های برگشتی ۱۵ ماهه شد. طرح‌های ایران کد و شبنم که برای مبارزه با قاچاق بود حذف و هیچ طرح جایگزینی مطرح نشد. قراردادهای پژو، توتال و واگذاری سیتروئن محرمانه بسته شد. سهم بدهی دولت به بانک‌ها مشخص نیست. نرخ رشد اقتصادی تا چندین و چندماه در بانک مرکزی محبوس می‌شود. کار به جایی رسید که مرکز پژوهش‌های مجلس هم از سانسور آمارهای دولتی شاکی شد.

یکی از مواردی که بار‌ها مورد اعتراض متخصصان و کارشناسان قرار گرفت، به موقع اعلام نشدن و گاهی اوقات سانسور آمار مبادلات تجاری کشورمان بود. سال گذشته بود که در اعلام آمار تجارت خارجی کشور تاخیر قابل توجهی به‌وجود آمد. در حالی‌که روال اعلام تجارت خارجی ماهانه است، اما در بهار ۹۵ این آمار با سه ماه تاخیر هم اعلام نشد.

این ماجرا فقط برای سه ماهه ابتدایی سال گذشته رخ نداد. بعد از اعلام نرخ تجارت خارجی فروردین‌ماه ۹۶، این آمار مجددا حبس شد. با عبور از اردیبهشت، خرداد و تیر همچنان این آمار محرمانه باقی ماند.

در همین راستا کیومرث هاشمی مدیر سابق سازمان توسعه تجارت و عضو اتاق بازرگانی با ‌اشاره به اعلام نشدن آمار تجارت خارجی گفت: حدود ۵ سال است که در بخش خصوصی در حوزه بازرگانی فعالیت دارم، و این اولین بار است که آمار‌ها به موقع اعلام نمی‌شود. اینکه وقتی آمار‌ها منفی است آن را اعلام نکنیم درست نیست. باید آمار‌ها اعلام شود تا اگر مشکلاتی وجود دارد، آن را حل کنیم.

با افزایش فشار‌ها نسبت به اعلام نشدن آمارها، بالاخره در هفتم مردادماه رئیس ‌کنفدراسیون صادرات ایران آمار تجارت ۴ ماهه ابتدایی سال ۹۶ را اعلام کرد. پیش‌بینی کارشناسان درست بود. صادرات کشور با افت قابل توجه 5/9 درصدی مواجه شده بود.
اتفاق مشابهی در 4 سال گذشته بر سر اعلام نرخ رشد اقتصادی رخ داده است.

انکار تقلب در پستو میرحسین بازی در پیج اینستاگرام

بازی پیج اینستاگرام خاتمی با میرحسین موسوی آخرین نمونه بی‌صداقتی وی است.

مدیر مسئول روزنامه جوان در این زمینه نوشت: پیج اینستاگرام خاتمی در آخرین پست خود بر روی تصویر میرحسین موسوی نوشته است:«رئیس جمهورم را آزاد کنید». معنی حرف این است که خاتمی در ارسال نامه از در پشتی و جلسات خصوصی به همراه حجاریان، تاج‌زاده، صفایی فراهانی، بهزاد نبوی و دهها اصلاح‌طلب دیگر با صراحت بر عدم تقلب تاکید می‌کنند اما برای تحریک ضد انقلاب که کامنت‌های آنچنایی ذیل پستش قرار دهند آن کار دیگر می‌کند.
اگر ایشان نیز همانند هاشمی نگوید که پیج من دست دیگری و از آن خبر ندارم باید بپذیریم که  ایده داماد لرستان و فرزند آذربایجان همچنان منطق حاکم و دوگانه‌ساز این جماعت است و اصرار بر فتنه ادامه دارد. گویی نظام به خوبی دست این جماعت را خوانده است. باید نظام به حصر پایان دهد و محاکمه علنی را آغاز نماید.

از طراحی فتنه گرفته تا قتل و شهادت دهها شهروند هیچ، فقط به خاطر یک جمله رئیس جمهور محبوب  جناب خاتمی(موسوی) را محاکمه کنند که قبل از باز شدن حتی یک صندوق شخصا و رسما اعلام کرد: «برنده قطعی انتخابات اینجانب هستم با فاصله بسیار» تا امر تهییج ناشی از تقلب در صبح شنبه رونمایی شود و مرحله پایانی تئوری جین شارپ که درخواست رفراندم است نیز از سوی خاتمی اعلام گردد.

واشنگتن پست: حزب‌الله روزبه‌روز قدرتمند می‌شود

یک روزنامه آمریکایی نوشت با وجود موانع گوناگون، روزبه‌روز بر قدرت حزب‌الله لبنان افزوده می‌شود.

واشنگتن پست با اشاره به پیروزی‌های اخیر حزب‌الله در ارتفاعات عرسال می‌نویسد: حزب‌الله به عنوان متحد ایران، دارای بیشترین قدرت سیاسی و نظامی در لبنان است.

این روزنامه با اتخاذ موضعی دوگانه می‌نویسد: از نگاه بسیاری از حامیان حزب‌الله، با آگاهی نسبت به ساختار سیاسی در لبنان و وجود دولت مرکزی ضعیف که بارها مورد حمله اسرائیل قرار گرفته این گروه به نقش ثبات‌ساز خود ادامه داده است.

براساس این گزارش، حدود دو هفته پیش نیروهای مقاومت با همکاری ارتش لبنان علیه جبهه النصره که سه سال ارتفاعات عرسال را در اشغال خود قرار داده بود، دست به عملیات زدند که در نهایت نیروهای جبهه ‌النصره پس از ناکامی گسترده در میدان حاضر شدند تا نیروهای خود را از این منطقه خارج کنند و به شهر ادلب سوریه بروند.

طی چند روز اخیر بیش از هفت هزار و 700 نفر که شامل نیروهای جبهه النصره،‌ خانواده‌های آنها و پناهجویانی که برای بازگشت به سوریه ابراز تمایل کردند، ارتفاعات عرسال را ترک کردند.

تروریست‌ها مجبور شدند که 8 اسیر حزب‌الله را آزاد کنند.

این روزنامه آمریکایی در بخش دیگری از تحلیل خود با اشاره به پیروزی حزب‌الله در آزادسازی ارتفاعات عرسال نوشت: این گروه موفق شده با اجرای عملیاتی تهاجمی، جبهه شرق کشور را از شبه نظامیان القاعده پاکسازی کرده و مذاکرات پیچیده‌ای را برای آزادی اسرا راهبری ‌کند که همین امر وجه دیگری از قدرت ماهوی این گروه مورد حمایت ایران را آشکار ساخت.

نیویورک‌تایمز: آمریکا جنگ با ایران را در عراق باخت

«ایران در هماوردی طولانی‌مدت با آمریکا در عراق برنده شده است».

روزنامه آمریکایی نیویورک‌تایمز ضمن انتشار این تحلیل نوشت: ایران گام‌هایی برمی‌دارد تا قدرت شبه نظامیان در عراق را به قدرت سیاسی  تبدیل کند، یعنی همان اقدامی که با حزب‌الله در لبنان انجام داد.

این گزارش می‌افزاید: به هر فروشگاهی که در عراق وارد شوید، قفسه‌های لبریز از کالاهای ایرانی را می‌بینید: شیر، ماست، مرغ. تلویزیون را که روشن کنید، کانال بعد از کانال، برنامه‌های هوادار ایران پخش می‌شود.

ساختمان تازه‌ای ساخته می‌شود، سیمان و آجرش از ایران می‌آید و هنگامی که مردان و زنان عراقی بیمار می‌شوند، این داروهای ایران است که می‌تواند، بیماری آنها را بهبود بخشد. اینها همه نیمی از ماجرا هم نیستند.

«تیم آرانگو» تحلیلگر نیویورک تایمز معتقد است: در سراسر عراق، شبه نظامیان مورد حمایت ایران، به سختی در حال ساخت مسیری برای انتقال نیرو و تسلیحات برای نیروهای خود در سوریه و لبنان هستند.

همچنین در مراکز قدرت در عراق، حتی مقام‌های ارشد کابینه عراق با ایران همسو هستند.

این گزارش در ادامه می‌نویسد: هنگامی که 14 سال پیش، آمریکا به عراق حمله کرد تا «صدام حسین را سرنگون کند، عراق را به عنوان گرانیگاه یک خاورمیانه جدید می‌دید و انبوهی از سرمایه و خون را به این کشور روانه کرد؛ در این جنگ حدود 4 هزار و 500 آمریکایی کشته و بیش از یک تریلیون دلار هزینه شد.

اما ایران از همان فردای حمله آمریکا به عراق تفسیر دیگری داشت؛ مجالی برای تبدیل عراق به کشوری دوست و متحد.

دشمنی که هشت سال از دهه 1980 میلادی را با آن جنگیده بود و در آن جنگ عراق از سلاح‌های شیمیایی استفاده کرد اما ایران موفق شد تا عراق را از یک تهدید به فرصت تبدیل کند. پس در این هماوردی، ایران بود که پیروز شد و آمریکا باخت.

پس از آنکه داعش در سال 2014 وارد استان دیاله و نواحی همجوار شد، ایران وارد میدان شد. انبوه نیروهای شبه نظامی به این منطقه سرازیر شدند و به پیروزی سریع دست یافتند.

یک جمله سرلشکر «قاسم سلیمانی» کافی بود تا ارتشی از پیمانکاران محلی عراق، بلدوزرها و کامیون‌های راهسازی را برای ساخت این جاده به رایگان بسیج کنند.