امیرالمومنین
امام علی علیهالسلام ـ در وصف دنیا ـ
فرمودند: محقّقا دنیا سرای راستی است برای کسیکه (گفتار) آنرا باور دارد، و
سرای ایمنی (از عذاب الهیّ) است برای کسیکه فهمید و
آنچه را که خبر داد دریافت.
و سرای توانگری است برای کسیکه از آن توشه بر دارد (پیرو خدا و رسول باشد) و سرای پند است برای کسیکه از آن پند گیرد،
جای عبادت و بندگی دوستان خدا (پرهیزکاران) و جای نماز گزاردن (یا درود
فرستادن و طلب آمرزش نمودن) فرشتگان خدا، و جای فرود آمدن وحی (پیغام) خدا،
و جای بازرگانی دوستاران خدا است که در آن رحمت و فضل (او را) بدست آورده و
سودشان بهشت بود.
پس کیست دنیا را نکوهش میکند در حالی که آن (مردم را) به دوری خود (از آنها) آگاه ساخت، و به جدائی خویش ندا داد
، و خود و اهلش را به فناء و نیست شدن خبر داد.
متن حدیث:
إِنَّ الدُّنْیَا دَارُ صِدْقٍ لِمَنْ
صَدَقَهَا وَ دَارُ عَافِیَةٍ لِمَنْ فَهِمَ عَنْهَا وَ دَارُ غِنًی لِمَنْ
تَزَوَّدَ مِنْهَا وَ دَارُ مَوْعِظَةٍ لِمَنِ اتَّعَظَ بِهَا مَسْجِدُ
أَحِبَّاءِ اللَّهِ وَ مُصَلَّی مَلَائِکَةِ اللَّهِ وَ مَهْبِطُ وَحْیِ
اللَّهِ وَ مَتْجَرُ أَوْلِیَاءِ اللَّهِ اکْتَسَبُوا فِیهَا الرَّحْمَةَ
وَ رَبِحُوا فِیهَا الْجَنَّةَ فَمَنْ ذَا یَذُمُّهَا وَ قَدْ آذَنَتْ
بِبَیْنِهَا وَ نَادَتْ بِفِرَاقِهَا وَ نَعَتْ نَفْسَهَا وَ أَهْلَهَا
فَمَثَّلَتْ لَهُمْ بِبَلَائِهَا الْبَلَاءَ وَ شَوَّقَتْهُمْ بِسُرُورِهَا
إِلَی السُّرُورِ رَاحَتْ بِعَافِیَةٍ وَ ابْتَکَرَتْ بِفَجِیعَةٍ
تَرْغِیباً وَ تَرْهِیباً وَ تَخْوِیفاً وَ تَحْذِیراً فَذَمَّهَا رِجَالٌ
غَدَاةَ النَّدَامَةِ
«نهج البلاغه، حکمت 131»