
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
نکته قابل ذکر در اینجا این است که باشگاه پرسپولیس که یک فصل روی این
بازیکنان سرمایه گذاری کرده است هیچ واکنشی در رابطه با فروش بازیکنانش
ندارد. نگاهی به عملکرد باشگاه پرسپولیس در فصل های گذشته نیز بیانگر این
حقیقت است که این تیم متخصص عدم فروش بازیکن در بازار نقل و انتقالات است.
نمونه های بسیاری می توان نام برد که پرسپولیس در پایان فصل و در عین بی
تفاوتی تنها آنها را مازاد اعلام کرده درحالی در ازای سرمایه گذاری که
انجام داده می تواند از انتقال آنها سود ببرد. پرسپولیس در تمام این سالها
یک باشگاه مصرف کننده صرف بوده و حتی از فروش بازیکنان جوان رده های پایه
اش عاجز بوده است.
موضوع قابل توجه دیگر این است که بازیکنانی چون نریمان جهان، کرمی و آرام
طبع باتوجه به سابقه و تجربه ای که دارند هنوز و درحالی که یک هفته از لیگ
برتر هم گذشته نتوانسته اند با تیمی قرارداد ببندند.