به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم، این روزها سر رئیس جمهور بابت تعیین اعضای کابینه دولت دوازدهم شلوغ
است، برخی وزرا ماندنی شدند و برخی قرار است بروند و در برخی حوزه ها هنوز
بین دو یا چند گزینه اختلاف نظر وجود دارد.
در خصوص وزارت مهم و استراتژیک نیرو که دو صنعت مهم و زیرساختی برق و آب را
مدیریت می کند، دو گزینه در مرحله نهایی انتخاب هستند. یکی از آنها «حمید
چیت چیان» وزیر نیروی فعلی است و دیگری «حبیبالله بیطرف» وزیر سابق نیرو و
معاون فعلی وزیر نفت است.
چیت چیان
حمید چیتچیان در سال 1336 در تبریز به دنیا آمد. وی فرزند ارشد بیوک
چیتچیان است. پدر وی از روحانیونی است که در انجام فعالیت های فرهنگی سبقه
طولانی دارد و سالهاست به شغل شریف فروش کتاب در کتابفروشی قدیمی خود در
یکی از خیابان های قدیمی پایتخت مشغول است.
چیت چیان در خانواده ای فرهنگی با ارزش های ناب ایرانی – اسلامی رشد یافته
است. دو برادر و دو خواهر دارد که یکی از برادران وی شهید شده و دیگری
تحصیلات عالیه در مقطع دکترا دارد.
وی پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در سن 22 سالگی به عضویت در جهاد
سازندگی استان آذربایجان شرقی درآمد. چیت چیان که از عنفوان جوانی در
فعالیت های انقلابی تا پیروزی انقلاب حضوری فعال داشت، در سال 59 در جبهه
حق علیه باطل با عضویت در سطوح فرماندهی سپاه حضور یافت. این حضور در جبهه
های ایران در جنگ تحمیلی همزمان با تحصیل وی در دانشگاه و به صورت متوالی
تا دی ماه سال 1366 به طول انجامید.
چیت چیان که سال 1360 وارد دانشگاه شده بود، مدرک کارشناسی خود را در رشته
مهندسی مکانیک (طراحی جامدات) از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال 1364
دریافت کرد.
وی در خرداد 1367 با مدرک کارشناسی به عنوان نماینده مردم تبریز به سومین
دوره مجلس شورای اسلامی راه یافت و سال دوم دوره سوم مجلس، عضو هیئت رئیسه
مجلس شورای اسلامی بود. همچنین در این دوره سخنگویی کمیسیون نیروی مجلس بر
عهده چیت چیان بود. حضور وی تا سال 1371 در مجلس ادامه داشت. در این سال
عضو هیئت مدیره شرکت توانیر شد و تا سال 75 در این سمت فعالیت کرد.
وی به طور همزمان پیگیر تحصیلات عالیه شد و موفق شد کارشناسی ارشد خود را
در رشته مهندسی صنایع از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در سال 1374 اخذ کند. چیت
چیان به تحصیل در رشته مهندسی صنایع قناعت نکرد و مدرک کارشناسی ارشد خود
را در رشته مدیریت از مرکز آموزش مدیریت دولتی در سال 1376 گرفت.
وی عضویت در هیات مدیره سازمان برق ایران را در کارنامه خود دارد و از آبان
1372 تا شهریور 1384 معاون وزیر نیرو در امور انرژی بود. وی در این سال
مدرک دانشوری مهندسی صنایع خود را از دانشگاه تربیت مدرس اخذ کرد.
حضور چیت چیان در وزارت نیرو در سمت معاون وزیر در سال 1385 با عنوان
معاونت برنامه ریزی و امور اقتصادی ادامه یافت. وی از آذر 1385 تا تیر 1387
در این سمت به فعالیت مشغول بود. وی همچنین با حفظ سمت، از شهریور ماه
1384 تا آبان ماه 1389 قائم مقام وزیر نیرو در دولت های نهم و دهم بود. حکم
مشاور عالی وزیر و رئیس شورای مشاوران وزارت نیرو آبان ماه 89 از سوی وزیر
وقت برای چیت چیان صادر شد. وی همچنین به طور همزمان از شهریورماه 1390
به عنوان معاون هماهنگی و نظارت فرآیندی مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت
منصوب شد.
چیت چیان در حوزه آب و برق در تاسیس و پایهگذاری موسسه تحقیقات و آموزش
مدیریت وزارت نیرو، مرکز مطالعات انرژی ایران، سازمان انرژیهای نو ایران
(سانا)، سازمان بهره وری انرژی ایران (سابا)، مرکز اطلاعات انرژی ایران و
آزمایشگاه ملی صرفه جوئی انرژی ایران نقش آفرین بوده است.
وی همچنین در ایجاد مرکز آموزش بهینهسازی مصرف انرژی بخش صنعت ( تبریز)،
مجری طرح اولین پروژه CHP کشور (در نیروگاه کیش)، مجری طرح اولین پروژه
توربو اکسپندر در کشور (در نیروگاه های رامین و نکا)، مجری طرح اولین پروژه
زمین گرمائی کشور (سبلان)، مجری طرح طراحی، ساخت و راه اندازی اولین
توربین بادی کشور (با ظرفیت 660 کیلووات)، مدیر پروژه طراحی و ساخت توربین
بادی 2 مگاواتی در پژوهشگاه نیرو، مجری طرح صرفه جوئی انرژی، مجری طرح
انرژی های نو، هدایت پروژه تدوین سند چشم انداز و برنامه راهبردی وزارت
نیرو و انتشار ترازنامه های انرژی کشور (ملی و استانی) نقش فعال داشته است.
در سوابق علمی و مشاغل دانشگاهی چیت چیان میتوان به عضویت وی در هیات علمی
دانشگاه صنعتی سهند ( مربی) - از سال 1374 تا 1388، هیات علمی پژوهشگاه
نیرو از 1388، عضو هیات امنای دانشگاه صنعتی سهند و دانشگاه هنر اسلامی
تبریز - از بدو تأسیس، عضو هیات امنای دانشگاه تربیت معلم آذربایجان - از
سال 1383 تا 1384 اشاره کرد.
چیت چیان همچنین عضویت در هیات امنای دانشگاه جامع علمی - کاربردی از سال
1384تا 1389، عضویت در هیات امنای پژوهشگاه نیرو، رییس هیات مدیره انجمن
علمی انرژی بادی ایران، مدیر مسئول فصلنامه «نشریه انرژی ایران» و عضو
شورای مرکز رشد فناوریهای دانشگاه صنعت امیرکبیراز 1385 تا 1387 را در
کارنامه کاری خود دارد.
چیتچیان مرداد سال 1392 به عنوان گزینه دولت یازدهم برای تصدی وزارتخانه
نیرو به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و با کسب اکثریت آرا از مجلس رای
اعتماد گرفت و به عنوان وزیر نیرو مشغول به فعالیت شد.
بیطرف
حبیبالله بیطرف در سال 1335در شهر یزد متولد شد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه
خود را نیز در همین شهر و تحصیلات دانشگاهی را تا مقطع فوق لیسانس، در
رشته مهندسی راه و ساختمان در دانشکده فنی دانشگاه تهران به پایان رساند.
وی تا پیش از انقلاب اسلامی، از فعالان حرکتهای سیاسی دانشجویان مسلمان
دانشگاهها و از مؤسسان انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران بشمار
میرفت.
بیطرف پس از انقلاب فعالیت اجرایی خود را از سال 1358 با مشارکت در
راهاندازی جهاد سازندگی ادامه داد. او از سال 1365 تا سال 1368 در کابینه
وقت حضور داشت و استاندار یزد بود.
بیطرف از ابتدای سال 1369 تا پایان سال 1373 به مدت پنج سال در سمت معاونت
آموزشی وزارت نیرو (به وزارت بیژن زنگنه) فعالیت داشت و همزمان به عنوان
عضو هیئت علمی دانشگاه در مراکز آموزش عالی نیز تدریس می کرد. وی از سال
1373 تا 1376 به عنوان مجری طرحهای سد و نیروگاه کارون 3 و کارون 4، در
وزارت نیرو مشغول به کار بود. حبیبالله بیطرف در فاصله سالهای 1376 تا
1384 برای مدت 8 سال، وزیر نیروی ایران بود.
بیطرف سابقه مدیریتی چهار ساله در سمت استانداری یزد، پنج سال در سمت
معاونت وزیر نیرو و هشت سال نیز وزیر نیرو در دولتهای هفتم و هشتم را در
کارنامه خود دارد. در حوزه فعالیتهای آموزشی و پژوهشی نیز میتوان به
تدریس و عضویت در هیئت علمی دانشکده فنی دانشگاه تهران، عضویت در هیئت امنا
دانشگاه یزد، عضویت در کمیته برنامهریزی آموزشهای علمی-کاربردی وزارت
مسکن و شهرسازی و هشت سال مشاور پژوهشگاه نیرو اشاره نمود.
از سوابق اجرایی بیطرف میتوان به اجرای پروژههای بزرگ ملی مانند طرح
احداث سد و نیروگاه آبی کارون 3، اجرای ضوابط و مقررات نظام فنی و اجرایی
کشور در حوزه مدیریت پروژههای دولتی، همچنین حضور 2 دوره در هیئت مدیره
سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران و عضویت کنونی در شورای مرکزی
سازمان نظام مهندسی و ساختمان اشاره کرد.
خلاصه ای از سوابق وی بدین شرح است:
راهاندازی مرکز تحقیقات آب جهاد سازندگی 1365–1364
استاندار یزد 1368–1365
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران از 1368 تاکنون
معاون آموزشی وزارت نیرو 1373–1369
رئیس هیئت مدیره سازمان سازندگی و آموزش 1373–1370
مجری طرحهای کارون 3 و 4 در سالهای 1376–1373
عضو هیئت مدیره شرکت توسعه منابع آب و نیروی ایران 1376–1373
وزیر نیرو 1384–1376
عضو هیئت علمی پژوهشگاه نیرو 1384 تاکنون
رئیس سازمان نظام مهندسی استان تهران 1394 تاکنون
معاونت مهندسی، پژوهش و فناوری وزارت نفت 1395 تاکنون