به گزارش پایگاه 598 به نقل از مهر، مسعود طیبی از اجرای «هنگامهای که هملت به دست جادوگران مکبث کشته
شد» در تماشاخانه استاد انتظامی خبر داد و از اینکه این روزها حضور
بازیگران چهره تضمین حمایت توسط سرمایه گذاران شده، گلایه کرد.
مسعود
طیبی نویسنده و کارگردان تئاتر درباره فعالیت های اخیرش گفت: قرار است
نمایش «هنگامهای که هملت به دست جادوگران مکبث کشته شد» را در تماشاخانه
استاد انتظامی خانه هنرمندان به صحنه ببرم. این نمایش حضور جادوگران
نمایشنامه «مکبث» را در کابوس ها و ذهنیات «هملت» به تصویر می کشد و
احتمالا شهریور ماه به صحنه خواهد رفت.
وی درباره چگونگی شکل گیری
مضمون این نمایش توضیح داد: قبل از اینکه در سال گذشته نمایش «نبرد گالیله»
را به صحنه ببرم تصمیم داشتم این نمایش را با حضور جادوگران نمایشنامه
«مکبث» در کنار گالیله اجرا کنم چون معتقدم این جادوگرها بخشی از جامعه
هستند که در موقعیت های مختلف در کنار افراد قرار می گیرند و آنها را تحریک
می کنند.
وی ادامه داد: در آن مقطع زمانی به دلیل اینکه نتوانستم
بازیگران مناسبی را که از انعطاف بدنی مناسبی برخوردارند، پیدا کنم مجبور
شدم «نبرد گالیله» را به شیوه دیگری اجرا کنم. بعد از اجرای این نمایش در
صحبت با یکی از دوستانم ناخودآگاه نام «هنگامه ای که هملت به دست جادوگران
مکبث کشته شد» به زبانم آمد و از همان زمان شروع کردم مجددا نمایشنامه های
«هملت» و «مکبث» را خواندم تا ببینم چطور می شود جادوگرها را از مکبث جدا
کرد و در کنار هملت قرارداد.
طیبی درباره ویژگی جادوگرهای نمایش
عنوان کرد: جادوگرهای این اثر نمایشی انسان های شیک پوش و خوش مشربی هستند
اما در باطن شیطان هستند و سه بازیگر زن نیز نقش هایشان را ایفا می کنند.
مخاطب این شیاطین را در کابوس هایی که هملت می بیند، مشاهده می کند. این سه
جادوگر به مرور زمان تمام شخصیت های نمایشنامه «هملت» همچون گرترود،
افلیا، لایرتیس و کلادیوس را تداعی می کنند و هملت از ذهنیت خودش آنها را
شیطان می بیند و در نهایت بر ضد آنها آشوب می کند.
کارگردان نمایش
«پپرونی» یادآور شد: در این نمایش هملت بر اساس یک شوک عصبی ناشی از مرگ
پدرش دچار جنون شده و به بیماری سایکوسوماتیک (اختلال روان-تنی) دچار می
شود. در این نمایش به این نکته اشاره می شود که اطراف ما ممکن است در ظاهر
دوستان صمیمی وجود داشته باشند اما این افراد در اصل آدم های ترسناکی هستند
که به ما ضربه وارد می کنند. زبان این نمایش زبان آرکائیک بوده اما به
لحاظ فرم با اجرایی مدرن روبرو هستیم.
وی با گلایه از رویهای که
این روزها سالن دارها و تهیه کنندگان تئاترها پیش گرفته اند، گفت: چون این
نمایش چهره شناخته شده ای ندارد هیچ تهیه کننده ای حاضر نیست تهیه کار را
برعهده بگیرد. این روزها حتی برخی از رسانه ها برای پوشش خبری کار از من
هزینه می خواهند و متاسفانه مدیران سالن های خصوصی هم همگی بر بودن چهره
شناخته شده در نمایش تاکید دارند. بازیگران من همگی تئاتری هستند و تعدادی
از آنها را از طریق یک فراخوان جذب کردم که البته آنها هم همگی قبلا در
تئاتر فعال بوده اند اما هیچ سرمایه گذاری حاضر نمی شود هزینه های نمایش را
برعهده بگیرد.
وی ادامه داد: بعد از اجرای «نبرد گالیله» من شغلم
را از دست دادم و ۲۰ میلیون تومان هزینه کردم که بازگشتی نداشت و متاسفانه
تالار مولوی نیز سنگ اندازی های زیادی برای نمایش کرد اما وقتی هنرمندان
بزرگ تئاتر ما با وجود انتقادات سازنده ای که به کار داشتند از نمایش لذت
بردند و بازخوردهای مثبتی به من منتقل شد، مطمئن شدم که راهم را درست رفته
ام. این روزها همه به دنبال شامورتی بازی هستند و تئاتر اصیل دارد به دست
فراموشی سپرده می شود.
طیبی در پایان صحبت هایش متذکر شد: من از
اولین کارگردان هایی بودم که از بازیگران چهره در کارم استفاده کردم اما
این روزها همه چیز فدای حضور برخی بازیگران در صحنه شده است و تعدادی از
تهیه کنندگان برای خودشان مافیایی در تئاتر درست کرده اند و تماشاگران را
از سالنی به سالن دیگر می کشانند. در حال حاضر بدون تبلیغات نمی توان موفق
عمل کرد و تمام طرح های خلاقانه کارگردان هایی مثل من دارد قربانی نداشتن
پول می شود.
عوامل این اثر نمایشی عبارتند از نویسنده و کارگردان:
مسعود طیبی، دارماتورژ: شهاب مهربان، دستیار کارگردان: هاله بهبودی،
بازیگران به ترتیب حروف الفبا: روشنک رضایی مهر، شهرزاد صانع، ماریه
ماشااللهی، علیرضا قیدری، ایمان میرهاشمی، طرح لباس و گریم: بتسابه
نعیمایی، طراح صحنه: مسعود طیبی، طراح نور: شهاب مهربان، طراح حرکت: سهیل
عباسی، موسیقی: مسعود طیبی، هماهنگی و برنامه ریزی: آریاز ذوالفقاری، عکاس:
محمدرضا قیدری.