منورهایی که موشک نقطه زن شدند

این البته پایان راه «دوربرد»های ایران و فرمانده دوراندیش شان نبود. نظام اسلامی می خواست با تسلطی که بر ساخت موشک پیدا کرده است، از این مزیت برای دور نگه داشتن خطر از مرزهای کشور استفاده کند. سلاح هایی کاملا پیشرفته دارای پیچیده ترین تکنولوژی و قطعاتی که به راحتی نمی شود از بازارهای جهانی، حتی بازارهای سیاه آن را تهیه کرد. با این حال تمرکز بر حوزه دانش ساخت این سلاح های پیچیده و استفاده از دانشگاه ها و دانشمندان ایران که با خواست ملی و انقلابی مردم ایران نیز همراه شد، دکترین دفاعی ایران را تکمیل کرد. تا کمتر از یک دهه پس از یک جنگ خانمان سوز که در برهه ای سخت، لطمات بعضا جبران ناپذیری به زیرساخت های کشورمان زد، ایران وارد باشگاه دارندگان تکنولوژی طراحی و ساخت سلاحی راهبردی مانند موشک های دوربرد شود. البته  در این مسیر از کمک ها و مشاورت های برخی کشورهای نزدیک به ایران نیز نباید گذشت اما واقعیت این است که حتی اگر یک موشک آماده شلیک داشته باشی و تمام قطعات را مانند یک پازل جدا کنی و بخواهی مشابه آن طراحی و تولید کنی، خود به یک دانش پیشرفته و صنایعی پیچیده نیاز دارد. به معنای دیگر ایران با تکیه بر توان داخلی خود توانست موشک ها را به عنوان یک «ابزار قدرتمند»  برای «مقابله فعال» با تهدیدات دشمن در یک برنامه راهبردی و دوراندیشانه به کار گیرد. به این ترتیب درحالی که تا حدود 3 سال اول جنگ تحمیلی هیچ کشوری به ایران مهمات نمی فروخت اما ایران  در اواسط دهه 70 قدم های نخست برای تبدیل شدن به یک قدرت موشکی را برداشت و پس از تسلط بر دانش ساخت موشک، با تغییراتی در نوع راهبرد خود بر طراحی و ساخت موشک های نقطه زن متمرکز شد.

کمتر از یک دهه زمان لازم بود تا نتیجه این تلاش ها به موشک های نقطه زن ایران منتهی شود.  موشک هایی که به سرعت پیام خود را به نقاطی که باید می رساند نیز رساند. به خصوص در یک دهه اخیر، تمرکز آمریکایی ها و مقامات صهیونیست بر برنامه موشکی ایران، نشان می دهد که آن ها یکی از چالش های  اصلی خود در مقابله با ایران را همین صنعت موشکی می دانند که روزگاری از 10-12 جوان رزمنده کارش راشروع کرده بود. این موشک ها حتی به دست متحدان ایران همچون حزب ا... لبنان نیز رسید و توازن قدرت را در منطقه عوض کرد؛ تاجایی که اواسط تابستان 94 باراک اوباما رئیس جمهور وقت آمریکا در یک نشست محرمانه با رهبران یهودی آمریکا  تاکید کرده که «جنگ با ایران برای آمریکا و حتی بیشتر از آن برای اسرائیل می تواند یک فاجعه باشد و موشک های حزب ا... به سمت تل آویو پرتاب خواهند شد.» این گونه اذعان ها، نشان می دهد بازدارندگی که موشک های بسیار مقدماتی ایران در دهه 60 ایجاد کرد، محدود به صدام نماند و جایگاه راهبردی موشک ها در دکترین دفاعی ایران، بازدارندگی در برابر حملات دشمن را به کل منطقه گسترش داد تا   کشوری که روزی ناچار بود با منور و پیام رادیویی صورت خود را سرخ نگه دارد و از جان مردمش  حفاظت کند، امروز غرش موشک های نقطه‌زنش نوای آرامش بخش امنیت شود.

کشوری که مردمش روزی از سایه سیاه موشک های صدام امان نداشتند اما  با گذر از سال هایی سخت و تحمل فشارهای مختلف، امروز در سایه اقتدار موشک های ایرانی امنیتی مثال زدنی را تجربه کنند. مردمی که البته خود اصلی ترین عامل تامین امنیت  کشورشان هستند.