به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم، حجتالاسلام والمسلمین سید جلال موسویان، کارشناس علوم قرآنی روز
گذشته در باشگاه خبرنگاران پویا و در جمع مدیریان و خبرنگاران این خبرگزاری
طی سخنانی با اشاره به مطالبات انسانها در شب قدر به درگاه الهی گفت:
بسیاری معتقدند با دعا کردن میتوانیم بسیاری از حوائج سالمان را رقم
بزنیم.
وی افزود: در اینجا لازم است به حقیقت دعا توجه کنیم، اینکه
بیاییم دعاهای مختلف را همینطور بخوانیم اما دل و قلبمان با آن همراه
نباشد، دعا مستجاب نمیشود، چراکه این ادعیه الفاظی هستند که بیان میشوند،
اما به راستی حقیقت دعا چیست که اینقدر در سیره اهلبیت (ع) به آن توجه
داده شدهایم؟
حجتالاسلام والمسلمین موسویان خاطرنشان کرد: آن
خواستهای که در ضمیر ناخداگاه انسان شکل گرفته و به آن میل وجود دارد،
حقیقت دعاست، به عبارت دیگر، خواسته باطنی ما انسان همان دعاست. در این
صورت، نگاه کردن، راه رفتن و صحبت کردن انسان نیز میتواند به نوعی به
معنای دعا باشد، چراکه میگوید من میخواهم اینچنین راه بروم، اینچنین سخن
بگویم و نگاه کنم؛ اینها خواسته درونی چنین فردی است. این در حالی است که
اهلبیت (ع) توصیه کردند مراقب نگاه کردنها، حرف زدنها و حتی راه
رفتنهایمان باشیم، لذا باید سعی کنیم مطالبات ظاهری و باطنیمان یکی شود.
وی
با اشاره به مقوله «عافیت» به عنوان بهترین مطالبه در شب قدر گفت: روزی
فردی از رسولالله (ص) پرسید که بهترین دعا در شب قدر چیست؟ حضرت فرمود:
«عافیت».
این کارشناس علوم قرآنی با بیان این مطلب که عافیت در لغت
به معنای سلامتی و دوری از پلیدی است، اظهار کرد: یکی از انواع عافیت،
عافیت در فکر است. امیرالمومنین(ع) میفرماید مومن کاری نمیکند که به موجب
آن عذرخواهی کند، یا در حدیث دیگری میفرماید مومن ابتدا فکر و بعد اقدام
به عمل میکند.
وی با اشاره به حدیث «یک ساعت تفکر معادل هفتاد سال
عبادت است» اظهار کرد: ساعت در زبان عربی به معنای 60 دقیقه نیست، بلکه به
معنای یک لحظه تفکر است، در همین راستا اهلبیت (ع) روش تفکر را نیز به ما
آموختند و فرمودند وقتی از یک خرابه عبور کردیم، از خودمان بپرسیم سازنده
آن کجاست و آرزوهایش چه بود؟ حتی به ما توصیه شده فکر گناه هم نکنیم، چراکه
فکر گناه هم آلودگی است و اگر نزدیک آن شویم، به آلودگی دچار میشویم.
حجتالاسلام
والمسلمین موسویان عافیت قلب را دومین نوع عافیت نامید و اظهار کرد: برخی
دچار مرض قلب هستند همچنانکه خداوند در قرآن به آن اشاره کرده است؛ «فِی
قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا».
وی با اشاره
عافیت روح به عنوان سومین نوع از عافیت گفت: سعی کنیم از روحی سالم و پر
نشانط برخوردار شویم، روحی که پر سخاوت، دارای جود و بخشش و بسیاری از
فضائل اخلاقی دیگر باشد. عافیت بدن چهارمین نوع عافیت است و پرخوری موجب
صدمه زدن به بدن می شود، لذا باید از هر آنچه که عافیت بدن را با خطر مواجه
میکند، دوری کرد.
این کارشناس علوم قرآنی یادآور شد: عافیت در
دین، عافیت دیگری است که باید نسبت به آن توجه ویژهای داشته باشیم، چراکه
اهلبیت (ع) از دین به عنوان بالاترین ارزش در هنگام مردن یاد کردند.