به گزارش پایگاه 598 به نقل از میزان: آنها در این پژوهش از شرکت کنندگان خواستند تا در رقابتی شرکت کنند که برای اولین بار 20 سال پیش طراحی و انجام شده بود.
این پژوهش جدید نشان میدهد که منشا این تنوع در "دی.ان.ای" (DNA) افراد است.
یافتههای این پژوهش جدید همچنین نشان می دهد که زنان در خواندن ذهن افراد نسبت به مردان از توانایی بیشتری برخوردار هستند.
محققان در دانشگاه کمبریج، آزمونی را برگزار کردند که برای اولین بار در حدود 20 سال قبل اجرا شده بود.
این
آزمون که "خواندن ذهن از روی چشم" ('Reading the Mind in the Eyes') نام
دارد، شامل نشان دادن تصاویری از چشمهای افراد مختلف به شرکتکنندگان و
درخواست تشخیص احساس و حالات این افراد است.
این پژوهش نشان دهنده این است که افراد فورا میتوانند با نگاه کردن به چشم دیگران ذهن و احساسات آنها را بخوانند.
در این پژوهش مشخص شد که توانایی برخی افراد در این کار از سایرین بیشتر بوده و زنان دارای متوسط نمره بهتری هستند.
حال محققان در پژوهشی جدید با همکاری کمپانی بیوتکنولوژی 23andMe،این آزمون را بر روی 89 هزار نفر در سراسر جهان انجام دادند.
آنها
نیز دریافتند که زنان از متوسط نمره بیشتری برخوردار هستند اما چیزی که
اهمیت بیشتری دارد این است که مشخص شد ژنهای ما در انجام "آزمون خواندن
ذهن از روی چشم" (Reading the Mind in the Eyes test) تاثیر بسزایی دارند.
به گفته محققان این پژوهش، این بزرگترین پژوهشی است که در زمینه "همدلی شناختی" (cognitive empathy) انجام شده است.
همچنین اولین مطالعهای است که برای مرتبط ساختن این آزمون با تنوع در ژنوم انسان انجام شده است.
محققان
این پژوهش بر این باورند که این کار یک گام مهم رو به جلو در حوزه علوم
اعصاب اجتماعی بوده و به تکمیل پازل اینکه چه چیزی سبب تنوع در همدلی
شناختی میشود کمک میکند.
به طور خاص، تنوع ژنتیکی در کروموزوم 3 در زنان به شدت با توانایی خواندن ذهن مرتبط است.
جالب توجه است که عملکرد مردان در این آزمون با ژنهایی در منطقه خاصی از کروموزوم 3 در ارتباط نبود.
در
کروموزوم 3 یک ژن به نام LRRN1 وجود دارد که در منطقه ای از مغز به نام
"استریاتوم"(striatum) فعال بوده و نقش مهمی در همدلی ایفا میکند.
مطالعات
قبلی نشان دادهاند که افراد مبتلا به اوتیسم و بیاشتهایی عصبی نمره
پایینتری در آزمون Reading the Mind in the Eyes test داشتند.
اما
در این پژوهش جدید محققان دریافتند که تنوع ژنتیکی که با کسب نمره بالاتر
در این آزمون همراه است همچنین میتواند خطر ابتلا به بی اشتهایی را کاهش
دهد. البته این تنوع ژنتیکی تاثیری بر روی اوتیسم ندارد.
محققان این پژوهش بر این باورند که اوتیسم هم دلایل اجتماعی و هم غیر اجتماعی دارد.
این مطالعه جدید ما را یک گام به درک چنین تغییراتی در جوامع مختلف نزدیکتر میکند.