قانون برخورد با روزه خواران در ملأ عام

هر ساله با نزدیک شدن به ماه رمضان، نیروی انتظامی و قوه قضاییه بیانیه هایی در رابطه با برخورد با روزه خواران در اماکن عمومی منتشر می‌کنند، امسال هم نیروی انتظامی طی بیانه ای اعلام کرد که تمام رانندگان و سرنشینان وسایل نقلیه اعم از عمومی و شخصی موظف به رعایت حرمت ماه مبارک رمضان هستند و از هر گونه تظاهر به روزه خواری، ایجاد آلودگی صوتی و اعمال منافی شئونات مذهبی اجتناب کنند.

در متن این پیام آمده است:

بار دیگر ماه مبارک رمضان، ماه مهمانی خدا فرا می‌رسد و مردم خداجو و مومن آماده می‌شوند تا ادب حضور در ضیافت پروردگار را سرمایه خوشبختی دنیا و آخرت خود سازند.

انتظار می‌رود برای تقویت مراتب خویشتنداری، تحکیم پیوندهای ایمانی و گسترش ارزش‌های اخلاقی، هنجارهای دینی و به ویژه عفاف و حجاب در محیط‌های عمومی با دقت بیشتری از سوی همگان رعایت شود. بدیهی است، با معدود افرادی که احتمالاً به نحو مشهودی هنجارشکنی کنند، برخورد قانونی لازم صورت خواهد گرفت.

براساس احکام نورانی اسلام، مسافران و بیماران از روزه داری معاف هستند، لیکن لازم است تمام کسانی که دارای عذر شرعی هستند، از خوردن، آشامیدن و استعمال دخانیات در ملأ عام خودداری کنند.

متصدیان هتل‌ها، مهمان‌پذیرها، رستوران‌های بین راهی، پایانه‌ها، فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های راه آهن با اخذ مجوز از مراجع ذی‌ربط و ضمن رعایت شئون اسلامی و پوشش فضای خود، می‌توانند به مسافران ارایه خدمات کنند. سایر رستوران‌ها و مراکز پذیرایی از اذان صبح تا هنگام افطار حق پذیرایی از مشتریان را ندارند.

نیروی انتظامی نسبت به ارتقای امنیت معابر، بوستان‌ها و  تسهیل در رفت و آمد وسایل نقلیه، به ویژه در زمان افطار و شب‌های قدر توجه کرده و اقدامات لازم را در این زمینه به عمل خواهد آورد.

در بخش پایانی این پیام آمده است:

شایسته است با عنایت به فضای معنوی و آکنده از خیر و برکت ماه مبارک رمضان، همه مومنان و باورمندان به رحمت واسعه الهی در این ماه عزیز در راستای خیرخواهی، تشویق به عمل صالح و از جمله نیکوترین آنها «عمل به فریضه واجب امر به معروف و نهی از منکر» بیش از پیش گام بردارند، چرا که امر کردن به معروف و بازداشتن از منکر، چنان که خداوند متعال وعده فرموده است، ضامن بقای جامعه و موجب سعادتمندی و رستگاری مومنان خواهد بود.

* آیا روزه خواری در ملاعام جرم است؟

روزه خواری به تنهایی در هیچ یک از قواعد قانون مجازات، مورد جرم انگاری قرار نگرفته است. بنابراین هر چند که از منظر شرعی، روزه خواری بدون عذر شرعی حرام است؛ اما چنانچه یک فرد، چه با عذر شرعی و چه بدون عذر شرعی، روزه نگیرد، هیچگونه جرمی را از نظر قانون مجازات انجام نداده است اما تظاهر به روزه خواری در ملأ عام از نظر قانون جرم قلمداد می شود.

ابوالفضل ابوترابی نماینده مردم نجف آباد، تیران و کرون مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه در نظر گرفتن مجازات روزه خواری برای مبارزه با روزه خواران، پاسخگوی تنها 5 درصد از ناهنجاری های این بخش خواهد بود،گفت: برای مبارزه با روزه خواری، اقدامات فرهنگی باید در اولویت حل این مسایل قرار گیرد.

وی با بیان اینکه ،95 درصد اقدامات در بستر مسایل فرهنگی پاسخگو است ،تصریح کرد: در بخش مبارزه با روزه خواری و تاثیرگذاری بیشتر در میان مردم، بهتر است با اقدامات فرهنگی، ناهنجاری ها و دهن کجی به ارزش ها را کاهش دهیم، در غیر این صورت فقط با در نظر گرفتن مجازات، مشکل اصلی حل نمی شود.

ابوترابی ادامه داد: البته در نظر گرفتن مجازات برای افرادی که ممکن است با هدف خاصی در ملأ عام روزه خواری کنند، امری ضروری بوده تا موجب ارتقای امنیت اخلاقی و ایجاد امنیت پایدار در جامعه شود.

وی افزود: در بسیاری از مواقع بنا به نظر قاضی و وضعیت متنبه شدن متهم، مجازات روزه خواری را می توان از شلاق به جزای نقدی تغییر داد.

«ماده 638 قانون مجازات اسلامی می گوید: هرکس علنا در انظار عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی کند، علاوه بر کیفر عمل به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم می شود و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نیست اما عفت عمومی را جریحه دار کند فقط به حبس از 10 روز تا 2 ماه یا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

روزه خواری نیز مصداق همین قانون است با روزه خواران در ملأ عام برخورد می شود؛ کسانی که اقدام به روزه خواری در ملأ عام می کنند به 10 روز تا 2 ماه حبس و یا 74 ضربه شلاق محکوم می شوند.