استقلالی ها از اینکه بگویند هوشیارانه دفاع کرده و هوشیارانه پیروز شدند
هیچ ابایی ندارند و نباید هم داشته باشند چراکه حریف آنها تیمی به نام
العین بوده که در بین 16 آسیایی حاضر در این مرحله با 3 فینال حداقل از
لحاظ عنوان بهترین تیم محسوب می شود.
پرسپولیس هم همان بود که از او انتظار داشتیم؛ پرحادثه، پر از موقعیت های
گلزنی، رفتارهای مشکوک در داوری و دست آخر پنالتی خراب شده توسط مهدی طارمی
که نشان می دهد قهرمان لیگ ایران نه به خاطر استراتژی ناکامش که به خاطر
رژیم رفتاری برخی از بازیکنانش باید مدام و مدام خود و هوادارانش را خون
جگر کند و تا لحظه آخر همه را در بیم و امید پیروزی اش نگهدارد.
با این حال با توجه به سبک بازی پرسپولیس و حریفش لخویا حتی می توان گفت
پرسپولیس برابر حریف نتیجه بدی نگرفت. چه، اینکه در بازی های پلی آف با شکل
رفت و برگشت مساوی بدون گل بسیار بهتر و ارزشمندتر از مساوی های گل دار
است یعنی اینکه پرسپولیس بدون آنکه در دوحه نیاز به برد داشته باشد با
تساوی های یک ـ یک و 2 ـ 2 هم به مرحله یک چهارم نهایی آسیا صعود می کند.
به عبارتی هرچند سه تیم ما صاحب 3 نتیجه مختلف شدند اما برای شکستن مرز یک
چهارم نهایی تنها یک پیروزی می خواهند.
تیم استقلال خوزستان که در بازی شبهه میزبانی خود 2ـ یک باخت بدترین حالت
ممکن را داراست و برد یک ـ صفر هم برای صعود آنها افاقه نمی کند. با این
حال استقلال خوزستان برای رسیدن فوتبال ایران به بالاترین حد افتخار و
اعتبار تنها تیمی است که نیاز به برد برای صعود دارد و دو تیم دیگر ما یعنی
استقلال و پرسپولیس با ساده ترین شکل مساوی یعنی برابری یک ـ یک هم صعود
می کند حتی استقلال چنان با این برد یک ـ صفر خود را مهیای صعود می داند که
با شکست 2 ـ 1 و 3 ـ 2 هم برای دومین بار به جمع تیم های یک چهارم نهایی
آسیا خواهد رسید.
در مجموع فوتبال ما در مرحله یک هشتم نهایی 3 نتیجه مختلف گرفت ولی برای
گرفتن 3 سکو از 4 سهمیه غرب آسیا نیاز به یک برد خوب با اختلاف گل و 2
مساوی دارد و این حداقلی است که فوتبال ایران را در 15 دوره لیگ قهرمانان
آسیا برای اولین بار صاحب 3 تیم در جمع 8 تیم یک چهارم خواهد کرد.