به گزارش پایگاه 598 به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، برخی افراد به فراخور حالی که در روز و زمان مشخص
دارند موسیقی خاصی گوش میدهند اما این موضوع عجیب نیست که انسان آواز،
موسیقی و یا آهنگی غم انگیزی را بشنود و احساس غم و اندوه عمیقی را احساس
کند و در دریایی از افسردگی فرو برود تا جایی که اشک هایش سرازیر شوند. این
اتفاق تا حدودی نشان دهنده تاثیر موسیقی بر ذهن است اما در کنار موسیقی
هایی که گاهی افراد را شاد و گاهی غمگین میکند، آهنگهایی هم وجود دارد که
با شنیدن آن احساس خودکشی در فرد ایجاد میشود.
این نوع موسیقیها
در جهان کم نیستند و ترانهسراهایی هستند که با ساخت این نوع آهنگها به
شهرت رسیدند و بنا به ادعای برخی منجر به خودکشی افراد زیادی در سراسر جهان
شدند.
سبک این آهنگها به گونهای است که هرکس در جهان قصد خودکشی
داشته قبل از آن به این آهنگها گوش کرده است. البته این آهنگ در نوجوانان
خارجی تاثیر زیادی داشته است تاجایی که برخی از آنها اعضای بدنشان را بریدن
و کارهای عجیب دیگری انجام دادند و هنوز هم هستند کسانی که بر اثر گوش
دادن به آهنگ ها در مرکز های روانی بستری هستند.
اما به غیر از
کشورهای ژاپن و مجارستان، کشورهایی انگلیس وآمریکا هم در ساخت چنین موسیقی
هایی پیشتاز هستند البته به نوعی تفکر غربی و گرایش مردم غرب به چنین آهنگ
هایی باعث شده کشورهای دیگر جهان به خصوصی اروپایی ها از این نوع آثار
بسازند.
درباره این موسیقی نامتعارف و پر سر و صدا نظرات متفاوتی
ارائه شده است، گروهی خودکشی ها را مربوط به شرایط میدانند و گروهی آن را
به خود موسیقی نسبت می دهند، برخی از منتقدان این آثار هم در این باره
میگویند: مسأله این نیست که موسیقی غمگین است بلکه نوعی نا امیدی مرعوب
کننده در آن وجود دارد، فکر میکنم هیچ خیری در گوش دادن به این موسیقی
نیست.
برخی از کارشناسان معتقدند که شنیدن بیش از حد این نوع
آهنگها روحیه را خسته و غمگین میکند و احساساتی چون ترحم، خواهش، نیایش،
هم دردی و التماس را برمیانگیزد در حالی که استمرار احساس غم و ناراحتی در
زندگی روزانه چندان برای روحیه خوب نیست.
همچنین ممکن است هر کسی با
گوش دادن به یک موسیقی غم انگیز، اشک از چشمانش سرازیر شود و با شنیدن بعضی
اشعار٬ تجربیات گذشته مانند احساس شکست و ناکامی در عشق، ضربههای عاطفی
مانند خیانت، فقدان و از دست دادن محبوب خود برایش تداعی شود.
از
لحاظ روانشناسی روح انسان مهمترین جنبه وجودی انسان است و موسیقی هر دو
اثر مثبت و منفی را بر روحیه میگذارد. در واقع موسیقی فراتر از بعد تکنیکی
و کاربرد هنری، زبانی است برای روح که عواطف و احساسات ما را تحت تاثیر
قرار میدهد.
افسردگی و میل به انتقام جویی از مهمترین عوامل تاثیر
موسیقی غمناک و بی محتواست و به طور کلی تکرار این وضعیت و افراط در گوش
دادن به این سبک آهنگها، اثرات مخربی بر فرد میگذارد به طوریکه منجر به
ایجاد افسردگی، میل به انتقامجویی، انزوا طلبی و خودکشی میشود.
به این دلایل است که جوانان و خانواده باید احساس خطر کنند و تا جایی که میتوانند از گوش دادن به آهنگهای غمگین بپرهیزند.