نگاهی عمیق به رخدادهای سیاسی و رسانه ای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، بیان کننده این واقعیت است که فارغ از هر نتیجه ای که در این انتخابات به دست بیاید، برنده اصلی و واقعی این انتخابات نیروهای انقلاب بوده اند. نیروهایی که توانستند با به دست آوردن یک درک مشترک صحیح و عمیق از شرایط شکل گرفته در کشور پایگاههای مردمی خودشان را احیاء نموده و با فائق شدن بر بزرگترین نقطه ضعفشان که همانا تفرقه و تشتت بود، جبهه ای متحد، دغدغه مند و پای کار را تشکیل دهند.
اتحاد برای زنده ماندن خط اصیل انقلاب
وقتی که در روزهای پیش از آغاز تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری عنوان می شد که نیروهای انقلاب بنا دارند با تمام ظرفیت در تبلیغات و مناظره های تلویزیونی شرکت نموده و در نهایت در هفته پایانی منتهی به انتخابات با بررسی نتایج تبلیغات به یک نامزد واحد برسند، در جناح مقابل گفته می شد که این بار نیز تفرقه نخواهد گذاشت که نیروهای انقلاب به نامزد واحد برسند. همه تلاشهایسازماندهی شده از تخریب و تحقیر جناح انقلاب گرفته تا ارائه تحلیلهایی که حضور دو نامزد جناح انقلاب اسلامی را برای دو دوره ای کردن انتخابات لازم نشان می دادندنیز گویای این بود که جناح اصلاحات-اعتدال آرزومند عدم تحقق این مهم هستند. حتی در جناح خودی نیز خیلی ها در مورد این مسئله مردد بودند و فکر می کردند که این دوره نیز به آفت دوره های قبل مبتلا خواهیم شد.
اما ظهر روز دوشنبه یک خبر مثل بمب کل فضای رسانه های کشور را تحت تاثیر خودش قرار داد. سردار قالیباف این بار نیز نشان داد که توانسته گام بزرگی را در جهت زمین زدن ناکارآمدی بردارد. خبری که باعث ایجاد وجد و شعف عجیبی در کل کشور میان همه نیروهای علاقه مند به انقلاب شد و بخشی از نتیجه آن در حماسه شیراز و اصفهان و به تبع آن در اجتماع چندصدهزار نفری مصلای تهران دیده شد.
اینکه این ائتلاف چه اثرات مثبتی در پایگاه رای آیت الله رئیسی و به تبع آن در نتیجه انتخابات خواهد داشت مقصود این نوشته نیست، اما مسلما بسیاری از کسانی که در مورد اعتماد به نیروهای جبهه انقلاب اسلامی مردد بودند با دیدن این حرکت تردیدهایشان برطرف شده و به جمع هواداران دولت کار و کرامت برای خدمت به مردم پیوستند.
از سوی دیگر دیدن تصاویر زنده شدن دوباره برادری در جبهه انقلاب اسلامی اشک شوق را بر دیدگان بسیاری از مردم جاری نمود. حضور دکتر قالیباف در کنار آیت الله رئیسی و بوسه ای که وی بر پیشانی ایشان زد، نقطه اوج این برادری بود. پیام خیلی واضح است، بار دیگر حلقه برادری و اخوت شکل گرفته، حلقه ای که پیش از این نیز هر جا وجود داشته، مشکلات اساسی کشور را حل نموده است. برادری که اساس آن محاسبات مادی و معامله و بده و بستان نبوده و به لطف خدای متعال به این زودی ها گسستنی نیست.
شکل گیری پایگاه مردمی پای کار
بسیاری از ناظران رسانه ای شور و شوق و حضور فعال در صحنه حامیان دولت کار و کرامت را تا کنون در کشور بینظیر دانسته اند. شور و شوقی که هر جایی که سید محرومان به آن سر زد خیلی ساده و صمیمی گویای علاقه مندی و پای کار بودن حامیان بود.
شور و شوقی که از قیام کم نظیر مردم قم در روز 9 اردیبهشت تفاوت خودش را با سایر همایشهای انتخاباتی برجسته نمود و شهرهای را یکی پس از دیگری درنوردید. تبریز، شیراز، اهواز، بوشهر، و حماسه تاریخی میدان امام اصفهان تنها گوشه ای از عظمت این شور و شوق بود. همه کسانی که در این اجتماعات شرکت کرده بودند همه یک چیز را معتقد بودند: تصاویر منتشر شده نتوانستند عظمت و ابهت این اجتماعات را نشان بدهند.
اما شاه بیت این حماسه آفرینی عصر روز 26 اردیبهشت در مصلای تهران اتفاق افتاد. جایی که چندصدهزار نفر مردم خداجو و انقلابی تهران با هر تیپ و تفکر و مدل پوششی که بودند، در یک اجتماع کم نظیر و تاریخی یک صدا، تبری شان را از فساد فریاد زده و روزی پرافتخار را در تاریخ پایتخت به یادگار گذاشتند.
رسانه های حامی دولت مستقر تمام تلاششان را برای تحقیر و تخریب این اجتماعات به کار بستند. از انتشار عکسهای مربوط به چند ساعت قبل از شروع مراسم ها گرفته، تا اتهام انتقال اتوبوسی افراد و سانسور و بایکوت خبری. اما مگر می توان این همه شور و شوق را نادیده گرفت. طرفداران خادم الرضا اینقدر شور و شوق دارند که تنها کسانی می توانند آن را کتمان کنند که خودشان را به خواب زده اند.
شکل گیری چنین اجتماعی پایگاه مردمی پای کار، سرمایه اجتماعی ارزشمندی است که امروز به لطف خدا در حمایت از دولت کار و کرامت و جبهه دغدغه مندان انقلاب اسلامی شکل گرفته است. و مسلما نتیجه انتخابات هر چه باشد، این پایگاه ارزشمند از دست رفتنی نیست و در ادامه حیات سیاسی جمهوری اسلامی و در گردنه های آتی بسیار به کار خواهد آمد.
روحانی، رئیس جمهوری با اکثریت شکننده
با فرض اینکه طبق ادعای رسانه های حامی دولت مستقر، انتخابات با پیروزی جناح اصلاحات-اعتدال به اتمام برسد. مسلما این پیروزی نخواهد توانست اکثریت مطلوبی به دست آورده و بسیار شکننده و با اکثریت ضعیفی همراه خواهد بود. و همین ضعف باعث خواهد شد که دولت مستقر دستش برای تاخت و تاز و انجام برخی از پروژه هایی که مدنظر داشته و به دلیل لب مرزی بودن ریاست جمهوری در دوره قبل از انجام آن بازمانده، بسته باشد. خود آقای روحانی نیز در سخنرانی های اخیرشان در توجیه برخی از طرفداران اصلاح طلب تندروی خویش به این مسئله اشاره کرد که با آن درصد آراء نمی توانسته برخی کارها را انجام دهد.
حضور انقلابی مردم همیشه حاضر در صحنه در حمایت از کاندیدای محرومان و اگر نیاز باشد در سایر صحنه ها، یک زنگ اخطار را به صورت جدی در کلیه جلسات محفلی و تصمیم گیری های جناح اصلاحات-اعتدال روشن نگه خواهد داشت: پاهایتان را فراتر از خطوط قرمز نگذارید!
تشکیل دولت در سایه
و باز هم با فرض اینکه تقدیر این باشد که در این دوره انتخابات ریاست جمهوری نیروهای انقلاب نتوانند کرسی ریاست جمهوری برای خدمت به مردم را به دست آورند اما پتانسیل عظیم اتحاد نیروهای انقلابی با لیدری سید ابراهیم رئیسی که شامل حجم وسیعی از نخبگان و سیاستمداران باتجربه و جوان بوده و مجموعه های بزرگی را نیز در اختیار دارند مانند آستان قدس رضوی، کمیته امداد امام خمینی و قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء و سایر سنگرهایی که توانشان مصروف خدمت به محرومان و سازندگی ایران عزیز است ظرفیت عظیمی را در اختیار دارند که در صورت مدیریت، برنامه ریزی و همدلی این نیروها برای دولت مستقر حکم دولت در سایه را خواهد داشت.
امروز نیازمند این حرکت جهادی هستیم. اگر سرنوشت ما به گونه ای رقم بخورد که بازی رسانه ها نگذارد سید محرومان در نقش رئیس جمهور به انجام وظیفه بپردازد، فراموش نمی کنیم که وظیفه تمام نشده است. ایجاد همدلی و اتحاد میان نیروهای انقلاب با هدف خدمت به مستضعفین نباید فراموش شود. نباید فراموش کرد که حضور در سنگر ریاست جمهوری تنها یکی از جاهایی است که می تواند اسباب خدمت را فراهم کند.
مسلما حضور با نشاط هماهنگ و مجاهدانه در هرجایی که زمینه برای خدمت فراهم است، دولت فاصله گرفته از مردم را کنترل و تعدیل خواهد نمود، چرا که ما معتقدیم مردم خوب ایران در نهایت سره را از ناسره تشخیص خواهند داد.