"در معدن «امّید» شما حیرانیم"

به گزارش پایگاه 598، محمدمهدى عبدالهى شاعر در سوگ جان باختن تعداد زیادى از کارگران زحمتکش معدنچى و زبان حال ایشان که قربانیان بى مبالاتى برخى مسئولان شده اند چند رباعی سروده است.

١

فرجام تمام ناله هایش، خاک است

او "کارگر معدنِ" بى املاک است

یعنى خبر از "فیش نجومى"...هرگز

نان آور خانواده، رزقش پاک است

٢

این کارگرىِ بى نشان، ما را بس

یک لقمه ى نان در این میان ما را بس

گفتید دهانمان شود خُرد ،ولى

پرواز به بام آسمان، ما را بس

٣

در معدن "امّید" شما حیرانیم

قربانى" تدبیر" و بلاگردانیم

ما کارگران چه ساده رفتیم ولى

در محضر آسمانیان مهمانیم