شهرام جزایری عرب همان فردی است که با ایجاد رابطه بین مراکز قدرت و برخی مدیران مسئلهدار در دوران اصلاحات توانست وارد فعالیتهای اقتصادی شود.او موفق شد قلمرو نفوذ فعالیتهای فاسد اقتصادیش را حتی تا دفتر رئیس مجلس وقت و رئیس جمهور وقت (اصلاحات) گسترش دهد.
جزایری توانست با پرداخت پول، شمار قابل توجهی از نمایندگان مجلس ششم و مدیران روزنامههای زنجیرهای اصلاحطلب را به موافقت با درخواستهای خودش وادارد.
از جمله، دریافت وام ۵۰ میلیون دلاری از صندوق ضمانت صادرات – بی آن که صادراتی در میان باشد- و یا دریافت ۹۰ میلیارد تومان تسهیلات غیر ارزی از سیستم بانکی کشور و… او در قبال این سوء استفاده، مبلغ ۴۰۰ میلیون تومان به رئیس وقت صندوق ضمانت صادرات دولت اصلاحات و مبلغ ۴۰۰ میلیون تومان دیگر به یکی از معاونان وقت وزارت بازرگانی دولت اصلاحات رشوه داده بود.
گفتنی است شهرام جزایری از مجلس اصلاحطلب ششم «کارت ۵۰۰» دریافت کرده بود که مجوز ورود به جلسات مجلس اصلاحطلبان بدون بازرسی به وی داده شده بود.
شهرام جزایری در واکنش به انتشار خبر و تصویر ضیافت کله پاچه با الیاس حضرتی نماینده اصلاحطلب تهران با بیان اینکه «فقط کله پاچه خوردیم»،گفت: «من تأیید می کنم که آقای حضرتی از دوستان بسیار خوب و عزیز من بوده و منتخب مردم شریف تهران در مجلس شورای اسلامی هستند.»
اما این سخنان خود سئوالات مختلفی را بهوجود میآورد که یک مفسد مالی با نماینده و مدیر یکی از رسانههای اصلاحطلب چه دوستی از قدیم داشته است و همچنین آیا باید باور کنیم که یک نماینده که فعالیت ویژهای سیاسی در جناح اصلاحطلبان دارد همانطور که جزایری گفته تنها وقتش را با فردی بدنام برای خوردن صبحانه صرف میکند یا اینکه این صبحانه مفصل یک صبحانه کاری بوده است؟
به نظر میرسد که فراکسیون امید اصلاحطلبان مجلس باید نسبت به این سئوالات و ابهامات مهمی که در پس پرده این دوستی و قرار دادن طباخی به عنوان اتاق جلسات و فکر اقتصادی، پاسخ مناسبی جهت اقناع افکار عمومی بدهد. خصوصا اینکه این ارتباط موید و تایید کننده ارتباطات پیشین اصلاحطلبان با جزایری و همچنین ادامه چنین ارتباطاتی با چنین فردی است.