مثل سگ باشید اگر جرأت دارید!

حالا که عقل منفصل دولت در امور رسانه‌ای خواستار این شده که برای برخورد با کاندیداهای انتخابات فردی مجری باشد که تک‌تک کاندیداها مثل سگ از او بترسند، لزوما باید این مجری در برخورد با کاندیدای دولتی‌ها یعنی رئیس‌جمهور محترم هم از همین قدرت و صلابت برخوردار باشد اما تجربه ۴ سال اخیر مساله دیگری را نشان می‌دهد.

آقای روحانی در نخستین کنش‌های عمومی‌اش برای انتخابات انصافا «گربه را دم حجله مجری‌ها کشت»! کی؟! همان روزی که در گفت‌وگوی ویژه خبری «حسن عابدینی» مجری برنامه را در دم محکوم کرد به طوری که جناب مجری نتواند وظیفه پرسشگری از سوی افکار عمومی را بخوبی اجرا کند: «آقای عابدینی اشکال ندارد یک کلمه از صداوسیما هم بگوییم که صداوسیما مال همه‌مان است دیگر...» یا «آقای عابدینی شما نباید در سوال اشتباه کنید....» یا «این حرفی که زدید می‌دانید که دروغه خودتون می‌دونید که دروغه...» یا «اونی که از گوشی به شما می‌گوید بلد نیست قاعدتا خود شما بلدی تصحیح کن» یا «شما کجا بودی آنوقت یو سی اف را ما تکمیل کردیم، یو سی اف می‌دانید کی افتتاح شد آقای عابدینی خوبه تاریخ را بخوانید» و... .

عابدینی فردای آن گفت‌وگو در مصاحبه‌ای علت سکوت در برابر حملات روحانی را اینطور عنوان کرده بود: «به صورت کلی گفت‌وگوی ویژه مناظره نیست و بنای چالش با کاندیدا را ندارد» اما وی معتقد است که «فکر می‌کنم مردم خودشان تمام موارد را به صورت کامل رصد می‌کنند».

اگر آقای آشنا ۴ سال زودتر این حرف‌ها را می‌زد اینقدر که الان تعجب‌آور است، نبود، جالب اینکه هیچ وقت سابقه نداشته این حجم از حمله مستقیم به مجری‌ای که قصد دارد با سوالات صریح فرد مصاحبه‌شونده را به پاسخ‌های به درد بخور برساند.

به هر ترتیب انتخابات تمام شد و حسن روحانی در سال ۹۲ رئیس‌جمهور شد، در جریان ۴ سال اخیر هم کارنامه دولت مستقر که اتفاقا یکی از اصلی‌ترین اعضای اتاق فکرش همین آقای آشنا است در رابطه با برخورد با مجریان برنامه‌های گفت‌وگومحور خوب نبوده است، نمونه بزرگ و جالب توجه این ماجرا به بهمن سال ۹۲ برمی‌گردد، گفت‌وگوی زنده رئیس‌جمهور روحانی با مردم با تاخیر یک‌ساعته روی آنتن رفت چون آقای روحانی مجری‌های خاصی را در نظر داشت.

تاخیر پیش آمده کار را به جایی رساند که ضرغامی رئیس وقت صداوسیما  در نامه‌ای به رئیس شورای نظارت بر سازمان صداوسیما خواستار تعیین تکلیف این موضوع شد که حق تعیین مجری در مصاحبه سران قوا با صداوسیماست یا با رئیس قوا؟ شجاعی‌کیاسری، نایب رئیس آن شورا فردای آن روز گفته بود: «اختلاف شب گذشته صداوسیما با دولت بر سر انتخاب مجری بود، صداوسیما پذیرفت مجری روحانی‌نژاد باشد اما روحانی‌نژاد مجری نیست و گزارشگر است، پوریامین هم مجری چنین برنامه‌هایی نیست و مجری برنامه خانواده است».

خبرسازی خبرگزاری دولت قبل از دومین مصاحبه تلویزیونی با روحانی که مدعی ممانعت رئیس صداوسیما از پخش برنامه شده بود هرچند از روی خروجی ایرنا حذف شد اما این نشان می‌دهد دولت یازدهم به چه میزان به «سگ بودن» مجری‌های انتخابی در برابر میهمان اعتقاد دارد! جالب اینکه روحانی در همان گفت‌وگوی بهمن سال ۹۲ مقابل آن خانم مجری مورد علاقه دولت به صراحت ابراز خوشحالی کرده بود: «خوشحالم که با این تاخیر شما را امشب در این برنامه داریم». ادعای این بار مشاور آقای رئیس‌جمهور درباره قدرتمند بودن مجری‌های برنامه‌های انتخاباتی اگرچه با سخیف‌ترین ادبیات ممکن صورت گرفته است اما نشان می‌دهد سناریوها در آستانه انتخابات اهمیت بالایی در چارچوب ذهنی دولتمردان دارد تا جایی که می‌تواند نحوه عملکرد ۴ سال گذشته را به فراموشی بسپارد.

ماجرای بهمن ۹۲ به علت تاخیر در پخش زنده بسیار خبرساز شد اما تنها این ماجرا درباره برخورد دولت روحانی با مجریان گفت‌وگوها با رئیس‎جمهور مربوط به آن ماجرا نمی‌شود، زمانی که رئیس‌جمهور قصد داشت گزارش ۱۰۰ روزه اول کارش را در قالب یک گفت‌وگو با صداوسیما ارائه دهد هم اتفاق جالبی افتاد، یک هفته پس از آن گفت‌وگو یک سایت نزدیک به دولت خبر از هماهنگی کامل مجری‌ها با نهاد ریاست‌جمهوری داد: «شب که خبرنگاران و تصویربرداران به دفتر روحانی می‌روند، متوجه می‌شوند دفتر ایشان خودشان راسا آقای احمدی افزادی که از مدیران فعلی دولت است را دعوت کرده‌اند.

ضمنا به تیم سازمان می‌گویند ما خودمان تصویربردار هم آورده‌ایم و تصویر هم خودمان می‌گیریم! به مجریان هم می‌گویند قرار نیست مصاحبه، چالشی و... باشد. دورهمی است برای ارائه گزارش رئیس‌جمهور... بامزه‌تر اینکه از روز قبل اصرار داشتند بخش خبری ۲۱ پخش نشود یا سریع در چند دقیقه خلاصه شود که مصاحبه زودتر شروع شده و به آخر شب نیفتد!»

در همین گفت‌وگو باز هم صابون دولت به تن حسن عابدینی می‌خورد و وی از حضور در این گفت‌وگو با وجود هماهنگی قبلی حذف می‌شود.

حالا که سابقه عمل و نظر واقعی دولتی‌ها درباره میزان آزادی عمل مجری‌ها روشن است، حتما هیچ آدم عاقلی ادعای انتخاباتی آقای مشاور را قبول نمی‌کند حتی به اندازه یک امتحان ساده! اگر چه همه توهینش را به مجریان و خبرنگاران می‌پذیرند باز هم به حکم همه این سابقه ۴ ساله دولت در مواجهه با رسانه!