شرایط آب و هوا در جریان این سفر نامناسب بود و شرایط جوی در این روستاهای بریده از جهان، دگرگون و ناپایدار بود و تنها چیزی که در این سفر به همه گرما می بخشید، محبت اهل بیت علیهم السلام بود که همچون نوری بر سینه ها می تابید و همه این را به چشم می دیدند و به محض اینکه گروه عتبات مقدس به مردم این روستاها می رسید و مداحان، مصیبت های اهل بیت(ع) را بیان می کردند، اشک ها بر گونه ها سرازیر می شد.
در فرودگاه کوچک این منطقه صدها نفر از اهالی به استقبال آمده بودند و پیشاپیش آنها شیخ محمد حسن جعفری نماینده حضرت آیت الله سیستانی در شمال پاکستان حضور داشت.
گروه های اعزامی از سوی عتبات مقدس از فرودگاه راهی مسجد و حسینیه رسول اعظم شدند که در آغاز جاده قرار داشت و در آنجا پرچم امام حسین علیه السلام در فضایی معنوی و سرشار از اندوه و شوق و اشک برافراشته شد.
مردم استقبال کننده می گفتند برای ما افتخاری بزرگ است که میزبان خادمان عتبات مقدس اهل بیت علیهم السلام باشیم، چون این عتبات بنا بر خواست خداوند متعال ، محل هدایت و سعادت انسان ها هستند و ما هرچه بگوییم از بیان میزان تشکر خود از این گروه های عتبات مقدس ناتوانیم که این مسافت زیاد و طولانی را طی کرده و نسیم دل انگیز کربلا را به سرزمین ما آورده اند.