به گزارش سرویس سیاسی عصر امروز این تشکلها در نامه ی خود ضمن بر شمردن مشکلات بخش کشاورزی طی سالهای اخیر از ایشان تقاضای حضور در انتخابات ریاست جمهوری را داشته و خواستار آن شدند که با حضور خود به وضعیت اقتصادی نامناسب فعلی و سیستم بانکی کشور پایان داده و با تدبیر و درایت نسبت به گشایش در امور اقتصادی و سیاسی کشور چاره اندیشی نمایند.
به گزارش خبرنگار ما متن این اطلاعیه که برای عصر امروز ارسال شده است به شرح زیر می باشد:
خدمت حضرت آیت الله رئیسی دامة برکاته
با سلام
احتراما اینجانبان جمعی از کشاورزان و تولید کنندگان بخش کشاورزی به اطلاع آن مقام شامخ می رساند که این بخش با ایجاد اشتغال حدودبیست و دو درصدی و تولید بیست وپنج درصد از درآمد ناخالص تولید کشور و حدود بیست میلیون ایرانی که از طریق این فعالیت ارتزاق می نمایند و تولید حدود یکصد وبیست وپنج میلیون تن انواع محصولات کشاورزی و پروتئینی نقش بسزایی در تولید ملی و خودکفایی که همانا پایه های استقلال کشور می باشد داشته و این امر درکنار درصد تخصیص پنج تا ده درصدی اعتبارات کل کشور به این بخش نشانگر استعداد این سرزمین برای تبدیل شدن به یکی از کشورهای صادر کننده محصولات کشاورزی و پروتئینی در منطقه میباشد ولی متاسفانه با کم توجهی دولتهای گذشته از این پتانسیل عظیم نه تنها استفاده صحیح به علت مشکلات قید شده درذیل نشده بلکه باعث از دست رفتن فرصتهای بسیاری شده که در ذیل به انها اشاره می گردد.
1- بی تدبیری: متاسفانه با اینکه نود وپنج درصد از تولید در بخش کشاورزی توسط بخش خصوصی و سرمایه های مردمی صورت می گیرد ولی تصمیمات و سیاستگذاری حاصله در رابطه با این تولیدات بدون توجه به نظرات تولید کنندگان در دست مسئولین دولتی می باشد (که در وضعیت فعلی با داشتن این همه نخبه و دانش آموخته سطح بالای کشاورزی در کشور حتی وزیر آن، تحصیلات مرتبط با بخش را ندارد) و تجربه حتی یک روز تولید را نداشته و بدون در نظر گرفتن نظرات تولید کنندگان نسبت به نحوه سیاستهای واردات و یا عرضه و تولید این محصولات تصمیم گیری می نمایند و عرصه را برای اعتلای این بخش و ظهور قدرت منطقه ای ایران در بازارهای داخلی و منطقه ای را از بین می برند.
2- وام های بانکی در بخش کشاورزی: در این زمینه می توان به سیاستهای غلط سیستم بانکی کشور در رابطه با بالا بودن نرخ بهره های نامتعارف (وامها در بخش کشاورزی که رتبه کشور را از لحاظ نامناسب بودن این نرخ جزه پنج کشور نامناسب نرخ بهره از بین 191 کشور اعلام شده تبدیل نموده است) اشاره نمود که این وضعیت غلط سیاستهای بانکی حتی صدای مراجع عظام تقلید را نیز در آورده ولی سیستم ناکارآمد فعلی به آن توجهی نداشته و با دریافت بهره های مرکب از کشاورزانی که در این سالهای رکود همچنان در سنگر تولید مبارزه می کنند تیشه به ریشه آینده کشاورزی کشور می زنند و در مسابقه ای نامیمون و با پرداخت سود های بالا به سپرده گذارانشان نه تنها باعث گران تمام شدن قیمت تمام شده پول برای سرمایه درگردش تولید شده اند بلکه باعث فرهنگ تنبلی و اشاعه فرهنگ عدم سرمایه گذاری در تولید کشور و رکود و بیکاری شده است که تمام مسبب آن این سیستم ناکارآمد بانکی و مافیای نفوذی است که توسط بانکداران و سیاستگذاران بانکی و سیستم نفوذی غیر تولیدی که سالهاست در سیستم بانکی کشور نفود نموده و سر منشاء مشکلات کنونی برای خود بانکها و سیستم تولید می باشند است که در فرصت مقتضی راهکار اصلاح این سیستم خدمتتان بیان می گردد.
3- کشاورزی هراسی: دشمنان این مملکت با توجه به استعداد این سرزمین و کارهای زیر بنایی که در سالهای بعد از انقلاب در کشور جهت توسعه کشاورزی صورت گرفته که باعث گذر تولیدات کشاورزی از مرز های خودکفایی و آمادگی کشور برای فتح بازارهای منطقه ای محصولات کشاورزی در کشور را مشاهده نموده اند اکنون با اهرم های نام برده شده و اجرای پروژه نوظهورشان بنام پروژه کشاورزی هراسی توسط استفاده از اهرم بی تدبیری در مدیریت آبهای شیرین کشور و با استفاده از ابزار رسانه های خارجی و بیگانه که بلندگویی برای کشاورزی هراسی توسط تکیه به عدم مدیریت علمی و صحیح منابع آبی کشور توسط بی سیاستی های موجود در وزارت نیرو و جهادکشاوری و عدم استفاده از مدیریت منابع آبهای شیرین و الزام استفاده از سیاستهای علمی نوین همچون اجرای چرخه آب شیرین که می تواند راهکاری برای تطبیق دادن وضعیت فعلی و جبران کم آبی در مناطق مختلف کشور باشد و همراهی برخی رسانه های نا آگاه داخلی و برخی رسانه های وابسته به جریان واردات درکشور تبلیغ می گردند زنگ خطری است که برای ما تولید کنندگان بخش کشاورزی مدتهاست به صدا درآمده و ظهور این جریانات مخرب تولید بارها به مسئولین فعلی گزارش داده شده که متاسفانه به این پیشنهادات و نظرات توجهی نشده و در بدنه دولت فعلی عزمی برای تغیییر و اصلاح امور تولیدی و اشتغال کشور مشاهده نمی گردد.
لذا می بینیم که کشور با حجم بارش سالانه حدود 420 میلیارد متر مکعب نزولات آب شیرین توانایی استفاده مناسب بیشتر از یک چهارم آن را نداشته و بقیه اتلاف می گردد و نهادهای مدیریتی کشور نیز به جای اصلاح امور و حتی تخصیص هشت میلیارد دلار از منابع صندوق توسعه ذخیره کشور به این امر هم هیچ برنامه ای برای آن نداشته و در بند جنگ رسانه ای با رهبری رسانه های بیگانه افتاده و بجای چاره اندیشیدن با استفاده از راهکارهای ارائه شده توسط نخبگان این کشور و گریز از جنگ کشاورزی هراسی تبلیغ شده توسط نفوذ بیگانگان به بلندگویی برای این پروژه و تضعیف بخش تولید و مجری سیاستهای واردات محصولات کشاورزی که هدف اصلی این نفوذ می باشند افتاده اند و فرصتهای جهشی این مملکت با این سرمایه عظیم پنجره جمعیتی مناسب برای رشد و اشتغال و اجرای طرحهای کلانی همچون چرخش آب شیرین در کشور و اجرای پروژه عظیم ایرانرود را به واردات و خشک نمودن تالابها واراضی کشاورزی و ایجاد ریزگرد ها تبدیل نموده اند.
لذا درشرایط فعلی احتیاج به حضور افرادی همچون جنابعالی که خود را وقف اعتلای کشور عزیزمان نموده و از سختی های این راه دشوار با پشتیبانی و حمایت نخبگان و دلسوختگان این سرزمین که وامدار خون دها هزار شهید عزیزمان می باشیم نمی هراسند ضروری می باشد.
لذا اینجانبان امضاء کنندگان ذیل از آن مقام شامخ خواستاریم که به خستگی این ملت با عزت پایان دهید که به خاطر انقلابشان تمام سختیهای این سی وچند سال را تحمل کرده و دم نزده است و از بی سیاستی سیاستمداران فعلی خسته و نا امید گشته اند و منتظرند تا با حضور افرادی راست گفتار و مشاوره پذیر همچون جنابعالی در عرصه انتخابات و دیدار با جمعی از دلسوختگان تولید کننده این کشور ضمن شنیدن درد و دل این تولید کنندگان بی سنگر بذر امید را برای رویای ایرانی با عظمت وقدرتمندی که بجای نگاه به دست اربابان زر و زور دنیا و واردات و بی تدبیریها چشم به تولیدکنندگان و نخبگان و مردم شریف این کشور و مبارزه بی امان خود با این پروژه های نفوذی وتکیه بر قدرت همگی مردم ایران و عزمی راسخ و بدور از جریانات سیاسی فعلی برای نابودی مجریان این گونه طرحهای نفوذی و مبارزه بی امان با فساد داشته باشد را در دلهایمان بارور نمایید.
امیدواریم با انتخاب جنابعالی به عنوان نفر اول قدرت اجرایی کشور این رزمندگان بی سنگر تولید و اشتغال در بخش کشاورزی را فراموش نکرده و با مشاوره خبرگان این بخش به جنگ بی تدبیریهای برویم که در بدنه سیاستگذاری دولتهای پیشین برای این مملکت بجا مانده است.