چرا پرسپولیس می‌بازد و استقلال می‌برد؟

به گزارش پایگاه 598 به نقل از ایلنا، الریان در شرایطی نتیجه‌ی بازی را 2-1 کرد که پرسپولیس 30 دقیقه فرصت داشت که لااقل کار را به تساوی بکشاند. با این حال، برانکو بر برنامه‌ی خود اصرار ورزید و به مانند یک آدم خرافاتی به آن ایمان داشت. او تا دقیقه‌ی 90 هیچ تعویضی انجام نداد و تنها تعییری که ایجاد کرد یک تعویض تدافعی بود. در حالی که تیم 3-1 عقب افتاده بود. در واقع، برانکو تا به آخر به برنامه‌اش وفادار نبود و دست آخر یک مدافع را به جلو فرستاد (سید جلال حسینی) تا روی ارسال‌ها کارساز شود.

در حین بازی هر دو تیم فرصت‌هایی داشتند. هر حمله‌ی پرسپولیس با حمله‌ی خطرناک الریان پاسخ داده می‌شد. به همین دلیل سه‌گله شدن سرخ‌ها در این دیدار غیرمنتظره نبود.

پرسپولیس باید این را در نظر می‌گرفت که در لیگ قهرمانان مهاجمان حرفه‌ای‌تری حضور دارند، بازیکنانی که موقعیت‌ها پنجاه-پنجاه را تبدیل به گل می‌کنند. 

منصوریان این را می‌داند و تیمش را برای گل نخوردن و بر مبنای یک طرح تدافعی چیدمان می‌کند، اما برانکو، سرمست از 9 گل خورده‌ی لیگی، رویکردی کاملا تهاجمی و برتری‌جویانه دارد. این رویکرد منجر به این شده که بهترین خط دفاعی لیگ طی 3 بازی 6 بار سر تسلیم فرود آورد. حالا تفاضل گل پرسپولیس 1- است و این ممکن است در ادامه خطرساز شود و منجر به حذف نماینده‌ی فوتبال ایران از آسیا.