به گزارش پایگاه 598 به نقل از ایسنا، طرح اولین کشتی تحقیقاتی اقیانوسپیمای ساخت داخل برای شناخت بیشتر
خلیج فارس و دریای عمان، انجام تحقیقات دریایی و ورود به پروژههای
تحقیقاتی دریایی در سال ۸۸ از سوی پژوهشگاه اقیانوسشناسی به معاونت وقت
علمیوفناوری ریاست جمهوری پیشنهاد شد.
در نهایت عملیات ساخت آن در
موافقتنامهای بین این معاونت و وزارت علوم از اردیبهشت سال ۹۰ در سازمان
صنایع دریایی آغاز و پژوهشگاه ملی اقیانوسشناسی و علوم جوی به عنوان مجری
طرح تعیین شد.
این کشتی تحقیقاتی، 900 تن وزن، 50 متر طول، 10متر
عرض و 12 متر ارتفاع دارد و قادر است با آب و سوخت کامل به مدت ۴۵ روز در
خلیجفارس، دریای عمان و شمال اقیانوس هند تحقیقات میدانی انجام دهد.
توانایی
دریانوردی این کشتی پیشرفته تحقیقاتی حدود 3 هزار مایل دریایی و سرعت آن
15 گره دریایی است و برای نمونهبرداری تا عمق 3 هزار متری از رسوبات کف
دریاها و اقیانوسها قابل بهرهبرداری است.
«کاوشگر خلیجفارس» مجهز
به 5 آزمایشگاه و انواع تجهیزات، امکانات و دستگاههای پیشرفته مطالعات
دریایی و اقیانوسی است که برای ساخت آن 27 میلیارد تومان از منابع ملی
هزینه شد؛ ولی 40 درصد صرفهجویی ارزی برای کشور به همراه دارد.
آینده مبارک کاوشگر خلیج فارس
دکتر
ناصر حاجیزاده ذاکر، رئیس پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی در
گفتوگو با ایسنا با تاکید بر اینکه این کشتی تحقیقاتی اولین شناور
تحقیقاتی اقیانوس شناسی کشور با نام «کاوشگر خلیج فارس» است، اظهار کرد:
این شناور با حضور دکتر فرهادی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و دکتر وحید
احمدی معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم به آب انداخته میشود.
به
گفته وی، این کشتی تحقیقاتی مجهز به آزمایشگاهها و تجهیزات اندازهگیری در
زمینه فیزیک دریا، شیمی، زیست شناسی، زمین شناسی، هواشناسی و نقشه برداری
دریا است که توسط متخصصان و محققان پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی طراحی و
پیاده سازی شده است.
به آب اندازی کشتی تحقیقاتی
بنا
به اعلام پژوهشگاه ملی اقیانوس شناسی و علوم جوی این کشتی با حضور
وزیرعلوم و مقامات عالی رتبه استان هرمزگان پس از تحویل از سازمان صنایع
دریایی ایران امروز سه شنبه 26 بهمن در خلیج فارس به بهرهبرداری رسید.
این کشتی تحقیقاتی قرار بود از دو سال گذشته به آب انداخته شود که هر بار به دلایل فنی و مالی به آباندازی آن به تعویق افتاد.
با شروع به کار این شناور تواناییهای تحقیقاتی دریایی ایران در آبهای کشور، منطقه و جهان به نحو قابل ملاحظهای افزایش خواهد یافت.