عابدزاده به ماریتیموی پرتغال پیوست

به گزارش پایگاه 598 به نقل از "ورزش‌سه"، در روزگاری که احمدرضا عابدزاده درون دروازه تیم ملی فوتبال ایران درخشش فوق العاده ای داشت و با واکنش های تماشایی اش هر انسان فوتبالدوستی را به تحسین وا داشته بود، عقاب فوتبال ایران را در تمرینات ملی و باشگاهی معمولا یک پسر کوچولوی بامزه همراهی می کرد. پسری 3، 4 ساله ای که دستکش بر دستان کوچکش می پوشاند و در کنار پدر بالا و پایین می پرید. بدون آنکه بداند شیرجه چیست و سیو به چه چیزی می گویند به تقلید از پدر به بدنش کش می داد؛ به عبارت بهتر ناخواسته تمرین دروازه بانی را به بازی های کودکانه ترجیح داد. بزرگتر که شد تمرینات دروازه بانی را به صورت ویژه تر دنبال کرد؛ حتی در آن مقطعی که پرسپولیس به شکل عجیبی از معضل دروازه بان رنج می برد، پدر که حالا مربی دروازه بان های پرسپولیس بود، او را به تمرینات می برد و در کنار سایرین تمرین می داد. گویی پدر جایگزین خود را انتخاب کرده بود؛ همان روزها بود که لقب جوجه عقاب به امیررضا عابدزاده رسید.

امیر عابدزاده متولد 6 اردیبهشت 1372 در تهران فرزند احمدرضا عابدزاده دروازه بان افسانه ای فوتبال ایران است. عابدزاده فعالیتش به صورت حرفه ای در فوتبال را از سال 2006 در آکادمی باشگاه پرسپولیس آغاز کرد. او که از 7 سالگی زیر نظر پدرش تمرین کرده است، در 15 سالگی با نظر احمدرضا عابدزاده به انگلیس رفت. سال 2008 عابدزاده عضو تیم برنتفورد شد و بعد از چند ماه به آکادمی باشگاه تاتنهام رفت ولی حضورش در این تیم دوام زیادی نداشت و خیلی زود به تیم دیگر لندن، تایگر انتقال یافت. 

امیرعابدزاده در سال 2011 حضور در کشور آمریکا و بازی در تیم لس آنجلس بلوز در دسته های پایین لیگ این کشور را ترجیح داد؛ درخشش او در فوتبال آمریکا باعث جلب نظر مدیران و مربیان پرسپولیس در سال 2012 شد و عابدزاده به تیم سرخپوش پایتخت پیوست. عابدزاده در فصل اول حضورش در تیم پرسپولیس یعنی در زمان سرمربیگری مانوئل ژوزه و یحیی گل محمدی فرصت بازی کردن در بازی‌های رسمی را پیدا نکرد؛ در فصل دوم هم چند هفته ابتدایی را با تیم بزرگسالان تمرین کرد اما با نظر علی دایی سرمربی وقت تیم و موافقت خودش به راه آهن رفت. فرزند بهترین دروازه بان تاریخ ایران در راه آهن هم نتوانست دوران چندان موفقی را سپری کند. نیمکت نشینی در تیم امید برای بازی های مقدماتی المپیک آخرین تجربه ملی عابدزاده بود و در پایان این مسابقات چند ماه بدون تیم تمرین کرد تا اینکه به تیم دسته دومی باریرنسه در لیگ پرتغال رفت. درخشش در این تیم اما راه را برای عابدزاده جوان در پرتغال باز کرده است؛ او به لیگ برتر پرتغال و تیم ماریتیمو پیوسته است.

 ایرانی جای ایرانی!

تیم ماریتیموی پرتغال برای علاقه مندان به فوتبال در ایران ناآشنا نیست. تیمی که سال گذشته علیرضا حقیقی را به عنوان دروازه بان در اختیار داشت و اگرچه در بین تیم های قدرتمند پرتغال جایی ندارد اما در میانه های جدول است و گاهی نیز کارهای عجیبی انجام می دهد. حقیقی در ماریتیمو اگرچه خیلی نتوانست برای تیمش مفید باشد اما نمایش بدی هم نداشت؛ او در دورانی که در این تیم حضور داشت، دروازه بان اول تیم ملی ایران نیز بود و حتی حضور ثابت در ترکیب جام جهانی و جام ملت های آسیا را نیز تجربه کرد. خروج از این باشگاه اما راه را برای حقیقی بست. او حالا تیمی ندارد و در تیم ملی نیز جایگاه گذشته را از دست داده است. حالا اما ظاهرا درها برای عابدزاده جوان باز شده است. او که همواره در مصاحبه های گذشته خود گفته بود آرزویش است جای پدرش را بگیرد، در 23 سالگی رویاهای خود را در لیگ پرتغال جست و جو می کند.