سکوت روحانی در دعوای شاگردان کابینه

به گزارش پایگاه 598 به نقل از فارس، پس از روی کار آمدن دولت یازدهم، وزارت بهداشت تمام تلاش خود را برای اجرای طرح تحول سلامت به کار گرفت، طرحی که وزارت بهداشت از آن به عنوان مهم ترین پروژه سلامت یاد کرد و تا کنون هرجا انتقادی نسبت به این طرح از سوی هر کسی مطرح شد وزیر بهداشت تمام قد از آن دفاع کرد.

اما اکنون پس از سه سال و نیم از آغاز به کار این طرح مشکلات فراوان آن و بدهی های سنگین بیمه ها باعث بروز اختلافات شدید بین وزیر رفاه و بهداشت شده است تا آنجا که هاشمی اسم رفاه را برای وزارت رفاه مناسب نمی‌داند و ربیعی معتقد است تمام بار این طرح بر دوش وزارت رفاه قرار گرفته است. حال معلوم نیست چرا با وجود اختلافات و درگیری‌هایی که هر روز به نوعی در رسانه‌ها مطرح می‌شود، رئیس جمهور سکوت کرده و ناظر بر دعوای شاگردان کابینه است.

تیر ماه  95/ تمام بار طرح تحول سلامت را به بیمه ها تحمیل کردند

علی ربیعی وزیر رفاه تیرماه امسال در توجیه تنگ‌ناهای اعتباری این وزارت خانه گفته بود: درباره علت بروز تنگناهای اعتباری برای سازمان بیمه سلامت و زمان تسویه مطالبات مراکز درمانی و داروخانه‌های طرف قرارداد با این سازمان، اجازه بدهید از خود انتقادی شروع کنم. معتقد به این نیستم که نمی‌توان هیچ اشکالی به طرح بیمه سلامت همگانی گرفت، امثال آقای پزشکیان (نایب‌رئیس مجلس) از ابتدا به این طرح نقد داشتند اما مهم این است که در مسیر، یک تصمیم درست در مورد زندگی مردم گرفتیم. 

ربیعی با بیان اینکه وزارت رفاه بار طرح تحول سلامت را به‌ صورت گمنام بر دوش کشید، اظهار کرد: 75 درصد بار مالی طرح تحول را بیمه‌ها تقبل کردند و نیمی از جمعیت را نیز تأمین اجتماعی پوشش می‌دهد. وزارت رفاه یکی از 2بال طرح تحول بود اما خدمات بیمه‌ها کمتر دیده شد.ربیعی در پایان از پیگیری برای اجرای بیمه فراگیر خبر داد و گفت: طرح تحول سلامت متوقف نمی‌شود اما اصلاح و کنترل هزینه می‌کنیم و نظام ارجاع را حتما راه می‌اندازیم.

آبان95/ روز طوفانی کمیسیون تلفیق

22 آبان ماه جلسه کمیسیون تلفیق مجلس برگزار شد، آن‌طور که به نظر می‌رسید، «تجمیع بیمه‌ها» محل اختلاف دو وزیر است، آنها از حدود یک‌سال پیش، به‌طور رسمی بر سر پرداخت بدهی‌ها و ماجرای تجمیع بیمه‌ها، اختلاف پیدا کرده‌اند. خردادماه ‌سال گذشته بود که درست مثل همین روزها، نظام سلامت به بی‌پولی بدی خورده بود، میزان بدهی سازمان‌های بیمه‌گر به ٧,٥‌ هزار‌ میلیارد تومان رسید، تا جایی که زبان وزیر بهداشت به گلایه باز شد اما وزارت رفاه تا مدت‌ها بعد از آن هم بدهی‌اش را تسویه نکرد و بخشی را پرداخت کرد و باقیمانده‌اش را برای‌ سال ٩٥ گذاشت. همین اختلاف های فراوان باعث شد که بحث تجمیع بیمه ها توسط هاشمی مطرح شود  اما این بار بخت با هاشمی یار نبود و این قانون با ١٩ رأی مخالف در برابر ١٨ رأی موافق، رد شد.

آذر 95/ لبریز شدن صبر وزارت بهداشت از دیرکرد بدهی بیمه ها

محمد آقاجانی، معاون درمان وزارت بهداشت در برنامه گفت‌گوی ویژه خبری ضمن انتقاد شدید از دیرکرد بدهی بیمه ها گفته بود: کاسه صبر همکاران از فشار مضاعف به خاطر بدهی‌ها لبریز شده است، یک سال تاخیر بیمه، چرخه اداره بیمارستان‌ها را کند کرده است. این‌که چرا کسری ایجاد شد باید دید آیا علت بیمه شده جدید بود یا افزایش تقاضا. در مورد بیمه‌شدگان جدید، دولت اقدام مهم و تاثیرگذاری در مورد افراد فاقد بیمه انجام داد و در 27 اردی‌بهشت 93 به بیمه سلامت تکلیف کرد که افراد فاقد بیمه درمانی و تحت حمایت که بالغ بر 5 میلیون نفر بودند، بیمه شوند.

وی مطرح کرده بود: این در حالی بود که افرادی از سایر صندوق‌های بیمه سلامت وارد این صندوق شدند و از هیچ نهاد حمایتی استعلام نشد، در نتیجه 5 میلیون تبدیل به 11 میلیون نفر شد. الان 2 سال و نیم است که این طرح اجرا می‌شود. اگر بیمه سلامت قانون را درست اجرا می‌کرد، بار مالی کمتری ایجاد می‌شد.

دی ماه 95/ وزیر بهداشت: حیف اسم رفاه برای برای وزارت رفاه

حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت در تاریخ دوم دی ماه با انتقاد شدید از وزارت رفاه گفت: ظلم بزرگی دیگری که کرده‌ایم این است که 12 سال پیش سلامت مردم را دست بنگاه اقتصادی دادیم، ادامه داد: بنابراین سلامت مردم به وزارت رفاه رفت. اسم آن را گذاشتند رفاه و بنده معتقدم حیف این اسم است. این وزارت چه چیز برایش مهم است؟ برای او حقوق و سرمایه‌گذاری مهم است و بعد هم می‌گوید حقوق باید به دست کارگران و بازنشستگان برسد زیرا پزشکان وضعیت مالی خوبی دارند و این بدبختی ما شده است. 

هاشمی تاکید کرد: بنده می‌گویم تا بیمه درست نشود از طرح تحول که هیچ، از سلامت مردم هم چیزی نمی‌ماند. بیمه کارش ریسک‌پذیری است، کارش حمایت از مردم است، حکومت وظیفه‌اش تأمین امنیت، رفاه و دانش مردم است. 

دی ماه 95/ وزیر رفاه: پس پول درمان کجا می‌رود؟

علی ربیعی وزیر رفاه، در رد انتقادات شدید هاشمی گفت: « این حرف درست نیست روزی که من به وزارتخانه کار آمدم بودجه تامین اجتماعی 8 هزار میلیارد تومان بود و امروز به 18 هزار میلیارد رسیده که این رقم بسیار قابل‌توجه است. بنده می‌توانم تمام حسابرسی‌های تامین اجتماعی را شفاف نشان دهم، تمام هزینه‌های درمان در بخش درمان هزینه می‌شود، حتی بیشتر از آن. در حقیقت ما 7 از 27 درآمدی که به دست می‌آوریم را باید در بخش درمان، از کارافتادگی و غرامت هزینه کنیم و 2 از 27 صرف پرداخت مستمری به بازنشستگان می‌شود.»

ربیعی افزود: « پول درمان کجا می‌رود؟ برخی می‌گویند پول درمان را سرمایه‌گذاری کردیم، که باید بگویم حتی ما پول سرمایه‌گذاری را به بخش درمان پرداخت کردیم. بنده وام گرفتم و شرکت‌ها را گرو گذاشتم و به درمان پرداخت کردم. پس تاکید می‌کنم که تمام پول درمان برای درمان خرج می‌شود و حتی به‌جای 27 هفتم ما 27 نهم پرداخت کرده‌ایم.»

دی ماه 95/ حریر چی: درخواست برای تحقیق و تفحص

ایرج حریرچی، معاون وزارت بهداشت در تاریخ چهارم دی ماه در واکنش به این ادعا که گفته شده، تمامی پول های دریافتی از حق بیمه کارگران تامین اجتماعی وارد حوزه درمان می شود، عنوان کرد: ما از سازمان بازرسی کل کشور و دیوان محاسبات می خواهیم که در این رابطه ورود کنند و گزارش آن را به مردم ارائه دهند.

قائم مقام وزیر بهداشت توضیح داد: در سال جاری تنها 400 میلیارد تومان از 4300 میلیارد تومان طلب بیمارستان های وزارت بهداشت از تامین اجتماعی پرداخت شده است و اگر بررسی ها و گزارش های سازمان بازرسی و دیوان محاسبات نشان دهد تمامی 9 بیست و هفتم حق بیمه کارگران بابت درمان هزینه شده است، ما عذرخواهی می کنیم.

دی ماه 95، معاون وزیر رفاه: وزارت بهداشت تکلیف 9500 میلیارد بدهی اش را به بیمه سلامت روشن کند

 معاون رفاه وزارت کار در گفتگو با روزنامه سپید با اشاره این‌که بررسی‌های کارشناسی نشان می‌دهد که در طول سه سال گذشته 9 هزار و 500 میلیارد تومان از منابع در اختیار وزارت بهداشت که باید به سازمان بیمه سلامت داده می‌شد ولی به این سازمان داده نشده است، اظهار کرد: «این منابع عبارتند از بودجه پزشک خانواده که در طول سه سال معادل 6 هزار میلیارد تومان بوده است و همچنین یک درصد مالیات بر ارزش افزوده که طبق محاسبات انجام شده تا پایان سال 95 معادل سه هزار و 500 میلیارد تومان می‌شود.»

بازی باخت باخت دولت

این روزها دعواهای هاشمی و ربیعی به شدت بالا گرفته و بروز آن در رسانه ها کاملا مشهود است. از طرفی مدعی اصلی این میدان وزیر بهداشت است که خود و معاونانش از هر تریبون و رسانه‌ای که دستشان می‌رسد و با ادبیات‌های متفاوت شروع به نقد عملکرد و حمله به وزارت رفاه می‌کنند؛ از طرف دیگر نیز وزیر رفاه است که عناوین و روش‌های مختلف سعی دارد میدان را از دست ندهد و تمام قد در مقابل خواسته‌های وزارت بهداشت ایستاده است و مقاومت می‌کند. اما باز در تمام این دعواها روحانی ساکت نشسته است و فقط دعوای شاگردان کابینه را نظاره می‌کند. آیا وقت آن نرسیده که رئیس هیات دولت آرامش را به کابینه برگرداند و از بحث‌هایی که هر روز در رسانه‌ها باعث نگرانی اذهان عمومی می‌شود جلوگیری کند؟