به گزارش پایگاه 598، «عباس حاجینجاری» در روزنامه «جوان» نوشت:
مواضع دولتمردان انگلیسی علیه ایران در هفته گذشته، تکرار چندین باره موضعگیری سران این دولت خبیث طی دو سده اخیر است که برای مردم ایران که زخمهای عمیقی از خباثتها و کینهتوزیهای این نظام استعماری در سینه دارند چندان دور از انتظار نبوده و نیست و به همین دلیل بود که در ادامه تحرکات این رژیم در حمایت از فتنهگران در فتنه 88، مجلس شورای اسلامی در سال 1390 با اکثریت قاطع رأی به کاهش روابط دو کشور در حد کاردار داد. اما زمانی که دولت یازدهم با نادیده گرفتن این مصوبه مجلس روابط را در سطح سفیر گسترش داد، این بار نیز مسئولان انگلیسی پاسخ این اعتماد دولت آقای روحانی را با خباثتی دادند که در نوع خود کمنظیر است و نشان میدهد این رژیم هیچگاه از ماهیت استعماریاش فاصله نگرفته است.
ترزا می، نخستوزیر انگلیس در سفر اخیر خود به بحرین در نشست شورای همکاری خلیج فارس با بهرهگیری از عنوان مجعول برای خلیج همیشه فارس به همکاری انگلیس با کشورهای شورای همکاری برای مقابله با آنچه خود «اقدامات تهاجمی» در منطقه خوانده تأکید کرده و با ادعای اینکه ایران برای این کشورها تهدید است، میگوید: «همانطور که با تهدیدات جدید امنیتی مواجه میشویم باید با کشورهایی که تأثیر آنها باعث تشدید بیثباتی در منطقه میشود مقابله کنیم.» و آنگاه میافزاید: «بنابراین قصد دارم به شما اطمینان دهم که نسبت به تهدیدی که ایران برای خلیج فارس و خاورمیانه ایجاد میکند هوشیار هستم و بریتانیا به همکاری استراتژیکمان با کشورهای حوزه خلیج فارس و همکاری با شما برای مقابله با آن تهدید پایبند است.»
برخلاف پیچیدگیهایی که معمولاً سیاست خارجی کشور انگلیس از گذشته در رابطه با مسائل منطقه داشته است، درک چرایی این مواضع خانم ترزا می علیه ایران و به دنبال او جانسون، وزیر خارجه انگلیس علیه ایران چندان دشوار نیست، اگرچه مواضع جانسون علیه عربستان در کنار حمله به بخشی از چرایی مواضع ترزامی علیه ایران را روشن میکند.
واقعیت صحنه آن است که امریکا و انگلیس بعد از شکستهای سنگین در منطقه آسیای مرکزی و غربی که نتیجه دو راهبرد «دکترین اقدام پیشدستانه» و «طرح خاورمیانه بزرگ» آنها بود و هزینههای سنگینی را به دلیل حمله به افغانستان و عراق متحمل شده و همراه با متحد استراتژیک یعنی رژیم صهیونیستی شکستهای جنگ 22روزه و 33 روزه را نیز از مقاومت لبنان و فلسطین پذیرا شدند و به اعتراف «ترامپ» رئیسجمهور منتخب امریکا هزاران میلیارد دلار هزینه را نیز بر مردم کشورهایشان تحمیل کردند، استراتژی جنگهای نیابتی را با محوریت عربستان، ترکیه، قطر و... برای منطقه طراحی و این بار نیز امیدوار بودند با محوریت و هزینه این کشورها، شکستهای گذشته را جبران کنند که حمایت و تقویت از داعش و جنگهای خائنانه علیه مردم سوریه، عراق، و یمن محصول این استراتژی بود.
اما به رغم انتظار آنها، این استراتژی اگرچه هزینههای سنگین مادی و انسانی را بر مردم منطقه تحمیل کرد ولی محصول آن نه تنها تجربه شکستهایی دیگر، که قدرت یافتن سرپنجههای مقاومت در این کشورها و زمینههای تغییرات بنیادین در روند تحولات کشورهای اسلامی و آسیای غربی است، لذا ورود نخستوزیر انگلیس به منطقه و تلاش برای ایجاد همگرایی در این شیخنشینها را که در اثر شکستهای اخیر منفعل شدهاند نباید تنها یک سفر عادی تلقی کرد، چرا که میتواند زمینهساز دور جدیدی از فتنه در منطقه باشد که اینبار شاید خلیج فارس کانون آن باشد و از این منظر هوشیاری بیشتر نظام جمهوری اسلامی و نیروهای مسلح را ضروری مینماید.
اما به رغم آن تحرک اخیر انگلیس دلایل دیگر نیز میتواند داشته باشد، از جمله اینکه، دولت انگلیس بعد از رفراندوم مردم این کشور مبنی بر خروج از اتحادیه اروپا نیاز به متحدان جدید اقتصادی و بازارهایی برای محصولات این کشور داشت، که شاید منطقه خلیج فارس و درآمدهای بادآورده شیخنشینهای این منطقه به عنوان مهمترین بازار برای انگلیس بعد از «برگزیت» باشد. نکته دوم اینکه مواضع ناشیانه، خلاف تدبیر ترزا می، همچون مواضعی است که برخی دیگر از کشورها علیه ایران بعد از دریافت رشوه از سعودیها اتخاذ کردهاند. یعنی به جرئت میتوان گفت که ترزا می بعد از این موضعگیری بزرگترین رشوه تاریخ سیاسی انگلیس را از دولت تروریستپرور عربستان دریافت کرده است و شاید از دولت بحرین هم، به دلیل سکوت در برابر جنایات این رژیم در برابر مردمش که خواهان حقوق حداقلی شهروندی هستند، دریافت کرده باشد.
نکته سوم اینکه انگلیس نقشی اساسی در فروش تجهیزات نظامی به عربستان برای سرکوب یمن دارد، عمق این جنایت آنچنان است که این کشور در داخل با مخالفتهای جدی برای فروش تجهیزات به عربستان جهت کشتار بیرحمانه مردم یمن مواجه است و از آنجایی که فروش دهها میلیارد دلاری تجهیزات نوین انگلیسی و امریکا به عربستان و بمباران بیوقفه مردم مظلوم یمن تأثیری در شکست مقاومت آنها نداشته است، لذا این مواضع خانم ترزا می را میتوان فرار به جلو برای توجیه ادامه فروش تجهیزات و القای این دانست که هدف از این اقدام مقابله با تهدیدات ایران است. تهدیدی که به یکباره انگلیس را با هزاران کیلومتر فاصله متحد استراتژیک رژیمهای مرتجعی چون بحرین، امارات و عربستان میسازد.