حضور تاریخی مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال آن هم در شرایطی که غرب با پیشبرد تمام سناریوهای خود علیه ایران -اتهام تروریسم جهانی، اقدامات ضدحقوق بشری، اتهام به برنامه هستهای صلحآمیز ایران- و همچنین بازی رسانهای با برگه تحریم نفتی ایران، زمینه را برای تاثیرگذاری بر افکار عمومی ایرانیان و مایوس کردن آنها از ادامه حضور در فعالیتهای کشور فراهم میدید، موجب شده تا حتی رسانههایی که داعیه حرفهای بودن دارند نیز دست به ارائه تحلیلهایی بزنند که متناسب با فضای سایتهای زرد و غیراخلاقی است تا یک رسانه بینالمللی.
به گزارش رجانیوز، یکی از اصلیترین و البته کلیشهایترین ادعای مخالفان جمهوری اسلامی در زمینه حمایت مردم از حکومت، منحصر دانستن حامیان به بخش مشخص و تعریف شده با یک سبک زندگی و ظاهر ثابت است؛ بهطوری که بارها اظهارنظر بسیاری از مردم در حمایت از مسئولان کشور و اعلام ایثار برای حفظ خاک کشور، با توهین و تمسخر ضد انقلاب روبرو شده است. در این زمینه، حتی عکس جوانانه شهید بسیجی صانع ژاله که سال گذشته در آشوب خیابانی ۲۵ بهمن توسط منافقین به شهادت رسید، به دلیل مدلدار بودن ریش این شهید، به عنوان سندی برای مخالفت او با حکومت از سوی سایتهای ضدانقلاب ارزیابی شد!
در عين حال، بهدنبال حضور گسترده مردم در راهپيمايي روز شنبه، رسانههاي بيگانه ابتدا اقدام به بايكوت اين حضور با شكوه كردند و سپس با تعبير از اين جمعيت ميليوني به دهها هزار نفر و صدها نفر تلاش كردند كه اين جمعيت را تقليل دهند. با اين حال، به نظر ميرسد بازتابهاي تصويري و تلويزيوني اين حضور، رسانههاي فارسي زبان ضد انقلاب را به صرافت انداخته كه براي توجيه اين حضور مردمي، توجيههاي خندهدار دست و پا كنند.
در اين زمينه، سایت بخش فارسی تلویزیون دولتی انگلیس که خود را زیرمجموعه غول رسانهای British Broadcasting Corporation میداند، دست به ارائه تحلیلی از جمعیت حاضر در راهپیمایی زده و به طور ویژه به دختران و زنان شرکت کننده در جشن سالگرد انقلاب اسلامی پرداخته و چند عکس از تعدادی از دختران حاضر در این راهپیمایی را منتشر كرده است.
بیبیسی در این مطلب که یکی از همکاران سابق نشریات اصلاحطلب نوشته است، مجددا به «تئوری ساندیس» تأسی کرده و حضور طیفهای مختلف مردم در راهپیمایی را غیر واقعی، غير طبیعی و نمایشی دانسته و نوشته است: «حضور بانوانی با ظاهری متفاوت در عکسهای خبرگزاریها از مراسم راهپیمایی، ممکن است نتیجه اقداماتی نمایشی با حضور بازیگرانی باشد که نقش آفرینیشان بر مبنای اعتقاد قلبی به حکومت ایران نیست.»
تلویزیون دولتی انگلیس همچنین حرف نهایی خود را که «غیرمردمی بودن» راهپیمایی ۲۲ بهمن و به نوعی ابراز خشم و البته اعتراف به حضور پر شور و گسترده مردم و بالا بودن تعداد راهپیمایان است، اینچنین بیان کرده است: «مخالفان حکومت، محافظه کاران حاکم را متهم میکنند که با ابزارهایی چون انتقال جمعیت از روستاها و مناطق کم جمعیت به مراکز استانها و پایتخت، به کار گیری برنامه ریزی شده نیروهای نظامی، بسیج و کارمندان ادارات و نهادها و حتی تطمیع یا ارعاب افراد بیتفاوت نسبت به حکومت، نمایشهایی را ترتیب میدهند تا تعداد جمعیت وفادار به خود را بیش از آنچه كه هست، جلوه بدهند.
پذیرفته شدن این فرض که تبلیغات رسمی در مورد حضور راهپیمایان کم حجاب، نوعی اقدام برنامه ریزی شده از سوی نهادهای حکومتی است، نتیجهای مشخص را در این کارزار تبلیغاتی به دنبال خواهد داشت. به عبارت دیگر، اگر حکومت ایران به منظور تقویت تبلیغات حکومتی، حتی از عبور از شناخته شدهترین و خبرسازترین خط قرمزهای جمهوری اسلامی در مورد پوشش زنان نیز ابایی نداشته باشد، پذیرش اظهارات آن در مورد ساختگی نبودن تجمعات رسمی، به سختی امکانپذیر خواهد بود. این ادعایی است که سست شدن پایههای آن، یکی از مهمترین استنادات حاکمان ایران، و شاید مهمترین استناد آنان، در مورد پایگاه مردمی خود را بیاعتبار میکند.»
این تحلیل جالب و البته خندهدار که از سوی بیبیسی ارائه شده، بار دیگر مهر تاییدی بر حاکمیت توهم در تحلیلهای رسانهای ضدانقلاب زد و مشخص کرد که توهم بیشمار بودن که در جریان حوادث سال ۸۸ از سوی سران فتنه به بدنه آشوبگر منتقل شد، در ردههای بعدی به میان نظریات اجتماعی و جامعهشناختی ضدانقلاب هم رسوخ کرده است. این مساله از آنجایی قابل توجه است که پافشاری و اصرار تئوریپردازان جریان فتنه بر ماهیت «طبقه متوسط» بودن جنبش سبز، یکی از نقاط برجسته تحلیلهای این افراد بود اما اکنون و با ارائه اینگونه نظریات از سوی بیبیسی، مشخص میشود که اساسا شناختی از مفهوم طبقه متوسط نيز در میان مدعیان نظریهپردازی جامعه مدنی وجود ندارد.
حضور افراد با ظاهرهای متفاوت، سبک زندگی غیر همگون و رفتارهای ظاهری مختلف -که معرف و نماد راستین طبقه متوسط هستند-، در راهپیمایی ۲۲ بهمن دقیقا مصداق حمایت بدنه اجتماع از جمهوری اسلامی ایران و نظام حاکم است. به همین دلیل است که حضور دخترانی در راهپیمایی که ظاهر متناسبی با حجاب اسلامی ندارند، تنها با تعجب کسانی روبرو میشود که در توهم حمایت یک گروه مشخص از نظام به سر میبرند؛ نه کسانی که در میان مردم زندگی میکنند و از استحکام پایههای جمهوری اسلامی در قلب و ذهن مردم خبر دارند.
جمهوری اسلامی به دلیل تاکید بر استقلال ایران، تلاش برای ایجاد رفاه نسبی در جامعه، ارائه آزادیهای اجتماعی در حد قابل قبول، تامین امنیت بسیار بالا در منطقه بسیار ناامن خاورمیانه و همچنین احترام ویژه به مردم همواره از سوی افکار عمومی پشتیبانی شده است؛ موضوعی که با مراجعه به نظر ایرانیان اقلیت دینی همچون مسیحیان میتوان به سادگی آن را ثابت کرد.
به نظر میرسد حضور دختران با حجاب نامناسب در راهپیمایی ۲۲ بهمن و مقایسه آن با برخورد نیروی انتظامی با بدحجابها تحت عنوان «گشت ارشاد» و نتیجهگیری بر اساس آن، رویکردی است که نویسنده BBC به دلیل دوری از جامعه ایرانی و اقامت در کشور انگلستان در پيش گرفته و قادر به درک تفاوتهای میان «انتقاد و مخالفت با یک طرح» و «پشتبانی از کلیت نظام جمهوری اسلامی ایران» نیست.