کیهان: نشست اخير گروهي از ورشكستگان
سلطنت طلب، شبه اصلاح طلب(سبز) و ماركسيست هاي سابق در استكهلم سوئد آن هم
پشت درهاي بسته و محرمانه، همچنان محل بحث محافل اپوزيسيون است.
پايگاه
اينترنتي جمهوري خواهي درباره محفل شبه امنيتي استكهلم نوشت: علي الاصول
گرد هم آمدن تعدادي از اين مخالفان را به فال نيك گرفت اما اين اتفاق موجب
خرسندي و خوشحالي مخالفان نشد. دليل عدم موفقيت اين نشست و نگراني نسبت به
آن، چيزي نيست مگر وجود يك نگراني ناشي از اين كه گروه هاي شركت كننده مي
خواستند فقدان پايگاه اجتماعي شان را از طريق توسل به نيروي خارجي پر كنند.
اين نگراني درباره كنفرانسي با ميزباني بنياد اولاف پالمه كاملا موجه بود.
پايگاه
اينترنتي وابسته به طيفي از اپوزيسيون خارج نشين ادامه مي دهد: علاوه بر
كساني كه به دلايل مختلف در اين نشست شركت نكردند، عده اي ديگر از ايرانيان
نيز با برپايي تظاهرات اعتراضي در مقابل محل برگزاري كنفرانس نگراني خود
را از اهداف و ناراحتي خود را از عملكرد آن ابراز داشتند. اعتراضي كه با
دخالت پليس به پايان رسيد.
در ادامه اين تحليل آمده است: زماني كه قرار
است دعوت شدگان در كارگاه هاي آموزشي شركت كنند كه عنوانش «چگونه جامعه
جهاني از ما تاثير مي پذيرد»، است آن وقت مي توان ترديد كرد كه قرار است
جاي خالي وزن داخلي نيروها را پيوندهاي خارجي پر كند. مسئله نه سوءظن است و
نه بدبيني، واقعيتي است كه از زبان شركت كنندگان و شركت دهندگان شنيده مي
شود. عبدالله مهتدي كه در كنفرانس شركت كرده مي گويد «ما نيازمند ائتلافي
مشترك در قبال ايران هستيم و از جامعه جهاني انتظار داريم كه از ما حمايت
كند.» همچنين رضا طالبي، فعال سياسي و مسئول هماهنگي كنفرانس در توصيف
كارگاه سومي كه توسط ژنوه عبدو، گزارشگر سابق گاردين در تهران و مدير بخش
سنچوري فانديشين مي گويد كه اين كارگاه «به طور مشخص روي اين نكته تاكيد
كرد كه چگونه مي توان صداها را به گوش جامعه جهاني رساند.» تا زماني كه
نمايندگان نيروهاي سياسي نخواهند بر مبناي وزن واقعي يكديگر قدم در راه
اتحاد و اتفاق بردارند و تا زماني كه ذهنيت هاي خود از ميزان محبوبيت شان
را در داخل كشور به جاي آنچه واقعا و در عمل ديده شده بگذارند ناچار خواهند
بود جاي خالي وزن كشي سياسي را با نوعي تشبث به نيروهاي خارجي پر كنند و
از اين رو موضوع افشاگري سايريني قرار بگيرند كه اين شيوه سياسي را مفيد
نمي دانند.
يادآور مي شود عناصري نظير سازگارا، مخملباف، نوري زاده،
شهريار آهي، محمدعلي توفيقي، تهوري (همسر حقيقت جو)، مهتدي (رئيس گروهك
تروريستي كومله)، حسن شريعتمداري (حزب خلق مسلمان)، بيژن حكمت، فريدون
احمدي و... از شركت كنندگان در نشست مذكور بوده اند. گفته مي شود 46 نفر در
نشست مذكور حضور داشته اند كه برخي از آنها خبرنگاران زنجيره اي درجه سوم
اما حلقه به گوش هستند.
پايگاه اينترنتي اخبار روز نيز با انتشار گزارشي
موجز به قلم نادر عصاره (يكي از شركت كنندگان) نوشت: گفت وگوهاي روز اول
با چهار دستور در استكهلم انجام شد؛1- «وضعيت سياسي» با سخنراني مهرانگيز
كار، فريدون احمدي، سعيد قاسمي نژاد 2- «انتخابات نهم مجلس و چگونگي تحريم»
با سخنراني مجتبي واحدي (از طريق اسكايپ)، بهزاد كريمي، محمدعلي توفيقي
3-«اتحاد ميان اپوزيسيون» با سخنراني عبدالله مهتدي، خودم (نادر عصاره)،
ناهيد حسيني، ماشاءالله سليمي و 4-«انتظارات اپوزيسيون از جامعه بين
المللي» با سخنراني نيما راشدان، ليلي پورزند، ميرو علي يار. در روز دوم
نيز حمدي حسن مشاور انستيتو «آيديا»، هلنا والن وزير سابق و رئيس هيئت
مديره مركز اولاف پالمه، جنيو عبدو از واشنگتن و يوهان گراند رئيس شوراي
حكومتي بانك مركزي سوئد. سخنرانان روز دوم، تشكيل شوراي مشترك را مقدمه
ملاقات با وزير خارجه آمريكا و پارلمان اروپا دانستند.
براساس اين گزارش
«در حالي كه پيشنهاد گنجاندن جدايي دين از سياست در متن اوليه نشست هيچ
مخالفي نداشت، تصويب نشد چرا كه تاكيد بر اين بود كه گفت وگوها مشروط به
پذيرش اين اصل نباشد.
اما بخوانيد از اميرعباس فخرآور- از عناصر متهم به
نفوذي بودن وزارت اطلاعات- كه به تازگي در تل آويو با برخي مقامات رژيم
صهيونيستي نيز ديدار كرد. فخرآور، حضور احمد باطبي در كنفرانس ياد شده را
نشانه آسودگي اين نشست توصيف كرد و از باطبي به عنوان خبرچين آبرو باخته
وزارت اطلاعات ياد كرده است. فخرآور در وبلاگ خود حضور چهره هايي چون
سازگارا كه آنها را نفوذي رژيم خوانده، مشكوك و جاي سؤال توصيف كرده است.
وي مي گويد: حضور كساني چون نوري زاده، مهتدي و آهي كه در مخالفتشان با
جمهوري اسلامي جاي ترديدي ندارد، از سر ناآگاهي نسبت به اهداف پنهان برخي
برگزاركنندگان بوده است.
در همين حال جنيو عبدو در سايت سي ان ان تصريح
كرد برخي حاضران در نشست استكهلم معتقد بوده اند بايد مردم را تشويق به
تحريم انتخابات كرد.