مرحوم حضرت آيت الله العظمي بهجت مي فرمود: بايد از آن چه ميبايد
بگوييم، كه نگفتيم، يا از آن چه بايد نگوييم، گفتيم، و يا از اين كه در
فلان مكان يا زمان ميبايد فلان كار را بكنيم و نكرديم، يا نكنيم و كرديم،
استغفار كنيم؛ زيرا تلف مال نسبت به تلف نفوس اهون، و تلف نفوس نسبت به تلف
دين اهون است، يك ميليارد، هزينه سه روز جنگ آن هم از كيسه خود ملت شوخي
نيست. از هزار سال پيش ائمه ما از اين گونه ابتلائات خبر دادهاند و راه
خلاص و نجات از آنها را هم براي ما بيان فرموده و نشان دادهاند. و
فرمودهاند فلان دعا، از جمله دعاي فرج را بخوانيد، و آن را از نشانه هاي
مؤمن شمردهاند، و نيز فرمودهاند كه به طور كلي در همه ابتلائات و
اختلافات، راه علي (عليه السلام) راه نجات است.
چه كردهايم كه اين گونه ابتلائات بر ما وارد ميشود؟! ابتلائات، مقدمه تضرعات و بندگي است. خداوند ميفرمايد:
فلولا اذ جاءهم باسنا تضرعوا
اي كاش آن هنگام كه گرفتاريي از سوي ما به آنان رو ميآورد، به تضرع و زاري ميپرداختند!
كتاب در محضر حضرت آيت ا.... العظمي بهجت – ص 137
محمد حسين رخشاد