بدون شك خداوند متعال كه بينياز مطلق است، هيچ نيازي به ما ندارد، هيچ
نيازي به عبادات ما ندارد؛ و اين هدف به خود ما بر ميگردد و باعث رشد و
كمال ما شده، انسان را به مرتبهاي ميرساند كه مقام او بالاتر از ملائكه
مقرب ميشود. حال انسان با اين بندگي كه انجام داده است، علاوه بر قرب
معنوي، به زندگي عالي و بهشت برين نيز دست مييابد. اين لطف خداست كه
انساني را از پستترين مادهي عالم يعني خاك بيارزش آفريد و به او اين
امكان را داد تا به درجات عاليه برسد.
حال اگر كسي اين گوهر ناب الهي را به اختيار خود خراب كرده و از بين ببرد، آيا مستحق عذاب و سخط الهي نيست؟ بدون شك عقل به مقتضاي عدل الهي حكم ميكند او را عذاب كنيم، چون چيزي را ضايع كرده كه ارزش آن بسيار بالاتر از كل عالم است. بنابراين عذاب الهي مقتضاي عدل اوست و منافاتي با جنبه رحمانيت ندارد، چون خداوند متعال تمام درهاي رحمت و جلوههاي مهرباني خود را به روي انسان باز گذاشته است، اما برخي از انسانهاي نادان اين گوهر ناب انساني را ضايع كرده و از بين ميبرند.
پس اينكه برخي ميپرسند اگر خدا مهربان است، چرا ما را جهنم ميبرد، سوال درستي نيست، زيرا مهرباني خدا به اين است كه تمام جلوههاي مهرباني را در حق ما تمام كند و درهاي رحمت خود را به روي ما بگشايد و بدون شك اين كار را او انجام داده است و تمام درهاي رحمت خود را باز كرده و دري به نام توبه قرار داده است و مهرباني را در حق ما تمام كرده و فرموده اگر حتي يك لحظه قبل از مرگ توبه كنيد من شما را ميبخشم. اين مهرباني تام الهي است كه اگر هزار سال هم گناه كنيم باز ميتوانيم باز گرديم و به ما اين اجازه را داده است.
اما اگر كسي بدون توجه به دستور خداوند متعال و از روي تكبر و گستاخي به گناه و معصيت بپردازد، آيا به نظر شما مستحق عذاب الهي نيست؟ آيا اگر خداوند متعال چنين شخصي را عذاب كند، خلاف رحمت عمل كرده است؟ بدون شك عقل حكم ميكند كه خلاف رحمت نيست و اگر عذاب نكند خلاف عدالت عمل كرده است، آيا عقل حكم ميكند كه يزيد(لعنهاللهعليه) و اباعبداللهالحسين(عليهالسلام) مساوي باشند، آيا كسي كه 70 سال عبادت خدا را انجام داده و كسي كه 70 سال گناه و معصيت كرده، مساوي هستند، اگر خداوند متعال جهنم را خلق نكند، عدالت الهي زير سوال نميرود؟ بدون شك عقل حكم ميكند كه جهنم و عذاب الهي بايد وجود داشته باشد تا عدالت الهي اجرا شود.
بنابراين هر كس گناه كبيره انجام دهد، مستحق عذاب الهي است، حجاب و نماز نيز از ضروريات اسلاماند، بدون شك كسي كه نماز نخواند و يا حجاب را رعايت نكند، مستحق عذاب الهي است، او دستور خدا را رعايت نكرده است و بايد عذاب شود. حال ممكن است كسي كه نماز نخواند ساير گناهان كبيره را مرتكب نشود، اما همينكه نماز نخوانده دستور خدا را رعايت نكرده است، پس مستحق عذاب است، البته عذاب او تنها در حد نماز نخواندن و يا عدم رعايت حجاب است، نه بيشتر؛ چون خدا عادل است و امكان ندارد عذاب ساير گناهاني را كه او انجام نداده را بر او تحميل كند.
پس تمام مسلماناني كه حجاب را رعايت نميكنند و يا نماز نميخوانند، مستحق عذاب الهي هستند؛ اين را هم عقل ميگويد و هم شرع. البته اين را هم بايد گفت كه مسلماني كه اينچنين است به اندازه گناهي كه انجام داده در جهنم خواهد ماند و بعد از آن از جهنم خلاص خواهد شد، لذا چنين كساني تا ابد در جهنم نخواهند ماند.
حتي در رواياتي كه از معصومين(عليهمالسلام) به ما رسيده است عذاب اين
افراد بيان شده است كه ما براي نمونه تنها به يك مورد آنها اشاره ميكنيم:
در حديثي اميرالمومنين(عليه السلام) فرمودند: «روزي من و
فاطمه(سلاماللهعليها) به خدمت حضرت رسول(صلياللهعليهوآله ) رفتيم و آن
حضرت را بسيار گريان يافتيم، عرض كردم پدر و مادرم فداي شما باد يا رسول
الله، چه چيز سبب گريه شما شده است؟ حضرت فرمودند: يا علي، شبي كه منرا به
آسمان بردند، زناني چند از امت خود را در عذاب شديد ديدم، از حالت آنها
تعجب كردم و از شدت عذاب آنها گريستم . زني را ديدم كه به موهايش آويخته
شده، مغز سرش از شدت گرما ميجوشيد....
حضرت فاطمه(عليهاالسلام) عرض كرد: اي حبيب من و اي نور ديده من، عمل اين
زنان چه بوده است؟ حضرت فرمود: اي دخترم، آن زن، موي خود را از مردهاي
نامحرم نميپوشانده است».[1]
همچنين پيامبر اكرم(صلياللهعليهوآله) در مورد كسي كه عمدا نماز نخواند فرمود: «در جهنم مكاني وجود دارد كه اهل جهنم هر روز هفتاد هزار مرتبه از آن مكان به خدا پناه ميبرند(از خدا ميخواهند آنها را از آن مكان دور كند)؛ به حضرت گفته شد چه كساني در آن مكان هستند، حضرت فرمود: شرابخوار و ترك كننده نماز».[2]
در نتيجه: اين احاديث و مانند آنها كه بسيار هستند، به صراحت بيان ميكنند كه كسي كه حجاب را رعايت نكند، يا نماز نخواند و لو اينكه مسلمان باشد و ديگر اعمالش خوب باشد، مستحق عذاب الهي است و وارد جهنم شده و به اندازه گناه خود عذاب خواهد ديد، لذا براي اينكه انسان عذاب نشود، بايد تمام گناهان كبيره را ترك كرد.
______________________________________________
پينوشت
[1]. وسائل الشيعه ج20، ص 213.
[2]. «عَنِ النَّبِيِّ ص قَالَ إِنَّ فِي جَهَنَّمَ وَادِياً يَسْتَغِيثُ
أَهْلُ النَّارِ كُلَّ يَوْمٍ سَبْعِينَ أَلْفَ مَرَّةٍ مِنْهُ إِلَى أَنْ
قَالَ فَقِيلَ لَهُ لِمَنْ يَكُونُ هَذَا الْعَذَابُ قَالَ لِشَارِبِ
الْخَمْرِ مِنْ أَهْلِ الْقُرْآنِ وَ تَارِكِ الصَّلَاةِ».(وسائلالشيعة، ج
6، ص 184)