اين تيم ميگويد اگر فرايندهاي مربوط به تشنگي وقت خواب را بفهميم، ميتوانيم اطلاعاتي درباره بعضي از جنبههاي عجيب و آزاردهنده زندگي روزمره به دست بياوريم كه بر ساعت زيستي ما تاثير ميگذارند، مثل پرواززدگي يا تغيير شيفت هاي كاري.
اين تيم از تحقيقات قبلي ميدانست كه موشها قبل از خواب ميزان آب دريافتي بدنشان را بيشتر مي كنند. اما علت اين كار مشخص نبود. بنابراين محققان آزمايش هايي روي موش ها انجام دادند تا علت اين موضوع را بفهمند.
محققان ميگويند دريافت آب قبل از خواب عمدتا براي تامين آب بدن اين جانور در طول چرخه خواب آنهاست. اين نشان ميدهد كه يك مكانيسم زيستي، حتي زماني كه بدن آبش را از دست نداده، تشنگي را در آنها تحريك ميكند.
اين تيم ميداند كه مغز ميتواند بفهمد كه بدن چه زماني به آب احتياج دارد. اما حدس ميزند كه هسته سوپراكياسماتيك (قسمتي از مغز كه ساعت زيستي بدن را كنترل ميكند) شايد روشي براي برقراري ارتباط با عصبهاي تشنگي داشته باشد كه موشها را واميدارد تا آب بنوشند.
محققان ميگويند ساعت زيستي موش يك ويژگي دارد كه پيش بيني مي كند خواب چه زماني شروع ميشود. در نتيجه مغز را تحريك ميكند تا به دنبال منابع مورد نياز مثل آب برود و به هنگام دوره طولاني استراحت، بدن سالم بماند.
البته بايد اين نكته را در نظر داشته باشيم كه اين تحقيق روي موشها انجام شده، بنابراين تا زماني كه چنين آزمايشي براي انسانها آزمايش و تاييد نشده، بايد به ديده ترديد به آن نگاه كنيم. اما اين تيم ميگويد فهم اين مكانيسيم زيستي ميتواند به ما كمك كند تا ويژگيهاي زيادي از بدنمان را بفهميم و بدانيم كه زندگي روزمره ما چگونه بر آنها اثر ميگذارد.
منبع: بيتوته