خانه‌اي كه امام حسين(ع) دوست داشت

به گزارش پایگاه 598، امام حسين(ع) به دخترش سكينه علاقه زيادي داشت و درباره او و مادرش فرمود: «به جان تو قسم٬ خانه‌اي كه سكينه و رباب در آن باشند، دوست دارم.» در فضايل آن بزگوار كافي است كه حضرت سيد الشهدا او را خيره النسوان خطاب فرمود چنانكه نقل شده در روز عاشورا و در هنگام وداع، سكينه به طرف پدر آمد در حالي‌كه مي‌گريست. آن حضرت سكينه را به سينه چسباند و اشك‌هايش را با آستين پاك نمود و فرمود: «و إذا قتلتُ فأنتِ اولي بالذيتأتينَهُ يا خيره النسوانِ » نقل است در هنگام ورود به شام آن بانو از يكي از يارن رسول خدا(ص) كه در آنجا حضور داشت خواست تا به كساني كه سرها را حمل مي‌كنند بگويد كه نزديك حرم حركت نكنند تا مردم به تماشاي سرها مشغول شوند و به حرم رسول خدا نظر نكنند.

آن بانو نيز يكي از بزرگترين پيام آوران واقعه‌ي كربلا بود و از هر موقعيتي براي ذكر واقعه و روشنگري عليه بيداد و ستم بني‌اميه بهره مي‌جست. حضرت سكينه پس از بازگشت از كوفه و شام در خانه پدر خود تحت كفالت امام سجاد(ع) قرار گرفت.

*شخصيت علمي و اخلاقي

حضرت سكينه(س) طبعي لطيف داشت و يكي از خصوصيات بارز ايشان تسلط به ادبيات و اشعار عرب بوده است و خود نيز اشعار فصيح و بليغي مي سرود. خبرگي او به شعر تا آنجا بود كه شعرا سروده هاي خويش را براي داوري نزد او مي آوردند تا قضاوت كند كه كدام يك برتر است و به قضاوت او نيز رضايت مي دادند.

وي محضر سه امام (امام حسين(ع) ٬ امام سجاد(ع) ٬ امام باقر(ع) را درك كرد. درحدود هفتاد يا هشتاد سال زندگي كرد در سال 117 هجري وفات يافت و طبق نقلي در شام و به نقلي ديگر در مدينه منوره به خاك سپرده شد.

 منابع:

زنان عاشورا، سيد احمدرضا حسيني

روايت كربلا، تأليف حاج يدالله بهتاش

سكينه دختر امام حسين (ع)، ترجمه دكتر فيروز حريرچي زنان عاشورايي، زهرا يزدان پناه قره تپه