این پدیده زمانی شکلی جدیتر به خود میگیرد که با بررسی نرخ تولد نوزادان و جمعیت در دنیا متوجه میشویم که میزان نرخ زاد و ولد بر خلاف نرخ پیری در حال کاهش بوده و کلیه کشورهای جهان طی چند سال آینده با بحران جمعیت جوان روبهرو خواهند بود.
شناخت آینده از این منظر باعث شده تا اکثر کشورهای جهان برای مقابله با این بحران با توسل به مشوقهای دولتی در جهت بالا بردن نرخ زاد و ولد در کشورهایشان گام بردارند.
با برسی قوانین گوناگون مربوط دولتی مشوقهای دولتی در کانادا از جمله مدت زمان مرخصی زایمان که طی یک دهه گذشته از 10 هفته به 35 هفته و سپس به یک سال افزایش داشته نشان از توجه دولتمردان این کشور به موضو ع مهم بحران جمعیت دارد.
«آنجلا» یکی از مادران کانادایی در رابطه با مشکلاتی که فرزندآوری در این کشور برای خانوادهها به همراه داشت، میگوید:"قانون قدیم مطابقتی با نیاز مردم نداشت؛ خانوادههایی که صاحب فرزند میشدند دائم نگران نگهداری و مخارج فرزندانشان بودند اما باتغییر قوانین قدری از دغدغه والدین کاسته شده است".
در کشور کانادا هماینک زوجهایی که صاحب فرزند میشوند میتوانند بدون اینکه دغدغه از دست دادن کارشان را داشته باشند به مدت یکسال از مرخصی زایمان استفاده کنند و نکته قابل توجه در این میان این است که این مرخصی زایمان میتواند با توافق زوجین بین پدر و مادر تقسیم شود.
به
زعم کارشناسان کانادایی بیتوجهی به بحران کاهش نرخ زاد و ولد و افزایش نرخ
پیری میتواند خسارات و زیانهای جبرانناپذیری را در دهههای آینده متوجه
این کشور کند.
جمعیت کانادا در مقایسه با 50 سال گذشته دو برابر شده است به گزارش تلویزیون تی وی 5 فرانسه جمعیت کانادا در سال 2012 به 33 میلیون نفر رسید جمعیت کانادا در فاصله سالهای 2006 تا 2011 پنج میلیون و نهصد هزار افزایش داشته است و در این میان مهاجرت نخستین عامل رشد جمعیت کاناداست.
در سال 2000 کانادا شاهد افزایش چشمگیر مرخص زایمان از 10 هفته به 35 هفته بود این مدت مرخصی میتواند با توافق پدر و مادر بین آنها تقسیم شود همه این برنامهها برای این است که زوجها بدون نگرانی از قطع شدن حقوق یا احتمال از دست دادن شغل شان بتوانند به بچه دار شدن فکر کنند.
در ایالت «کبک» (Quebec) در کانادا افرادی که صاحب فرزند سوم میشوند از هدایای بالایی برخوردار میشوند برای فرزند اول 500 دلار(معادل یک میلیون و هفتصد و پنجاه تومان) فرزند دوم1000دلار(معادل 3 میلیون و پانصدهزارتومان) و برای فرزند سوم 7500 دلار(معادل 26 میلیون تومان) افزایش پیدا میکند اینها نمونههایی از سیاستهای دولت کبک در سال 2003 میلادی بوده است البته این بستهها تنها شامل تشویقهای ملی نمیشود بلکه شامل تسهیلات آموزشی و رفاهی کودکان هم می شود.
امروز، دولت کانادا در قالب طرح (CCTB) که طرحی حمایتکننده از کودکان است علاوه بر پیشبینی مزایای مالیاتی برای خانوادهها به ازای فرزند نخست 290 دلار(حدود 1 میلیون تومان) و برای فرزندان دوم، سوم و چهارم هر کدام 270 دلار (حدود 950 هزار تومان) کمکهزینه به شکل ماهیانه میپردازد.
تشویق به افزایش جمعیت در کانادا در حالی مطرح میشود که به زعم برخی کارشناسان امور جمعیتی این کشور در حال حاضر ظرفیت پذیرش 100 میلیون شهروند را دارا است.
آنچه از بررسی مشوقهای لازم برای افزایش جمعیت در چند کشور به دست آمده استفاده از حمایت دولتی و بسترسازی مناسب و همچنین اطمینان دادن به مردم برای افزایش نسل است به طوری که مسئله اقتصادی در تمامی مشوقهای در کشورهای گوناگون بیش از موارد دیگر به چشم میخورد.
بنابراین لازم است مسئولان در جمهوری اسلامی ایران، در کنار کار فرهنگی برای افزایش نسل، بسترهای لازم و همچنین مشکلات اقتصادی خانوادهها و همچنین معضلات ازدواج جوانان را برطرف کرده تا خانوادهها برای افزایش نسل و جوانان برای ازدواج، بدون هیچ مشکل اقتصادی و اجتماعی و به سمت این مسئله تشویق شوند تا هرم سنی کشور در حالت تعادل قرار گیرد.